Kabanata 31

894 58 4
                                    

Clayn


Hindi ako maka-galaw. Naglalaro ang mga katanungan sa aking isip. Did kuya really saw it? Is this car tinted? Damn it.

Abot-abot ang tahip ng aking puso, sinulyapan ko si Cade. Amusement was on his face. Anong nakakatawa? While I was dying 'cause of embarrassment.

"I-is your car tinted?..." nauutal ko pang tanong.

Nanlamig ako sa kaba. Nanginginig rin ang aking labi. Natatakot ako na baka nakita ni kuya. Nakakahiya. I wanna be eaten by the ground right now.

His lips form into an amused smile.

"Don't worry baby.... this car is heavily tinted."

Napalunok nalang ako dahil naibsan ang kabang aking naramdaman. I doubt kuya would see us too because it's so dark inside here. Only the nearby lampost illuminated us.

Narinig na naman naming may kumatok.

I sighed.

"Bye... salamat sa paghatid." He nodded.

"Goodnight..." he said before I went out of the car.

Kuya was eyeing me curiously. Accusing rather. Kahit alam kong hindi naman talaga niya kami kita sa loob, kinakabahan pa rin ako sa paraan ng iginawad niyang titig sa akin.

I gulp.

"Hi kuya..." bumeso ako sa kanya.

"Hello, have you eaten?" Tipid akong tumango.

Narinig kong bumaba ang bintana ng sasakyan. Sabay kaming napalingon ni kuya. Sumungaw ng kaunti si Cade doon with his victorious smile plastered.

"He had already eaten don't worry... and thanks. I'm going now." Paalam niya.

Sinulyapan niya ako ng isang beses at ngumiti pagkatapos ay sinarado na niya ulit ang bintana. He drove off. Nang mawala na siya sa aming paningin, doon lang kami pumasok ni kuya.

Bago pa ako makapasok sa aming bahay, kuya called me so I stopped midway. I turned to him and shot my brows up, asking.

"Bakit kuya?"

He walked towards me.

"May gusto lang akong ipaalam sa'yo..." aniya nang nasa harapan ko na siya. Tipid na ngumiti.

Naghintay ako sa kanyang sasabihin. Humalukipkip ako at nakatingala lang sa kanya.

He drew a depth breathe.

"Uh-hm... actually, alam ko kung anong meron sa inyong dalawa ni Cade..."

My eyes widened. He knew about us? My jaw dropped and hang open. Kailan pa? At paano? Muntik ko ng makalimutan na matalik pala silang magkaibigan.

I mentally sigh.

"At gusto ko lang ipaalam na bunso mag-ingat ka sa mga desisyon na gagawin mo. Huwag kang masyadong padalos-dalos. Ang totoo nagpapatulong si Cade sa akin para mapalapit kayo..."

Mas lalong nanlaki ang aking mga mata. Hindi ako makagalaw. Cade asked kuya for help? For what? Para makuha niya?

"...kahit alam kong seryoso si Cade sa'yo, alam nating may pagkagago 'yon at ayaw kong dumating ang panahon na saktan ka niya. At kung dumating man ang panahon na 'yon kung sakali, ayaw kong sobrang mawasak ka kaya don't give all to him. Magtira ka sa sarili mo..."

Back Series 1: Back To You (BxB)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon