𝘜𝘯𝘵𝘪𝘭 𝘞𝘦 𝘔𝘦𝘦𝘵 𝘈𝘨𝘢𝘪𝘯

Chapter 11 - End

Ryan's POV

Pagkatapos kong ihatid si Erin sa kanyang apartment agad na kong umalis dun at umuwi saamin.

Nung nakarating na ko sa bahay napabuntong-hininga ako at kinuha ang regalo ni Erin sakin at bumaba sa sasakyan ko. I went inside the house and I was thankful na wala ang mga magulang ko. Pero nagkamali ako!

"Ba't ngayon ka lang!?" Napatigil ako sa pagakyat nung narinig ko ang boses ni Mommy sa likuran ko.

"May pinuntahan lang." tugon ko at umakyat ulit pero nagsalita nanaman siya.

"You could have told me kung saan ka pumunta! Kanina ko pa tinatawagan ang phone mo mahirap bang sagutin yun!?" Sigaw niya.

Napabuntong-hininga ako at humarap sa kanya.

"My phone is dead kaya hindi ko masagot ang tawag mo."

"Edi sana in-charge mo sa sasakyan mo!"

"I forgot my charger here. At hindi ko naman alam na may pakialam ka pala sakin kaya hindi ko na sinabi sayo kung saan ako pupunta!"

"Ryan!" Sigaw niya sakin. Nagbabanta ang boses niya. "Don't talk to me like that because I'm still your mother!"

"Yeah, you're my mother but you don't act like my mother. I'm use to not having a mother so please just leave me alone at wag mo na kong pakialaman pa." Kalamado kong sabi sa kanya ngunit masakit at galit ang nararamdaman ko sa loob ko.

Hindi ko na siya pinasalita at tulilikuran ko na siya at umakyat sa kwarto ko. Malakas kong sinara ang pinto kaya gumawa ito ng ingay!

"Fuck!" Malutong kong mura at binagsak ang sarili ko sa kama ko.

I closed my eyes at bumuntong-hininga ako. Hindi man lang niya pinalampas ang araw na to! It's my birthday today but my own family haven't greeted me yet. Buti pa ang iba binati ako! But I'm used to this. I'm used to the way they treat me. Wala silang pakialam sakin. That's why I was used to the fact that no one cares for me.

Napabuntong-hininga ulit ako at pinilit na matulog. Pero hindi ko alam kung bakit pumasok sa isip ko si Erin. I was mesmerized today because of how she looks. Kaninang nakita ko siya sa apartment niya natulala ako. Hindi ko inaasahan na maganda talaga siya. She actually looks like a sick person nung nasa school siya but earlier...she's like an angel. Makinis ang mukha niya, nagkakulay din ang pisngi at labi niya and her cute long lashes. Idagdag mo pa ang magandang suot niya kanina.

Nung nasa amusement park kami pansin ko talaga na maraming kalalakihan ang tumitingin sa kanya. But she's too occupied by the rides kaya hindi niya napansin yun. Hindi ko mapaliwanag ang inis ko kanina habang tumitingin ang mga lalaki sa kanya.

By the way they looked at her. I know that they are mesmerized by her beauty too. Parang gusto kong tusukin ang mga mata niya kanina!

"Fuck!" Mura ko at umupo sa pagkakahiga. Napailing-iling ako at inalis ko siya sa isipan ko. Ba't ko ba siya iniisip!? "Fuck! I fucking hate this!" Inis kong sabi sa sarili.

Napatingin ako sa gift bag na nasa sahig. It's Erin's gift for me. Tss. It might be a cheap kaya itatapon ko nalang. Kinuha ko yun at naglakad papunta sa basura and was about to throw it pero parang hindi ko kaya! Fuck!

Bumalik ako sa kama at tinignan ang regalo niya. Napabuntong-hininga ako at binuksan yun. May box sa loob ng gift bag. Kinuha ko yun at tinapon ang bag sa kama ko at tinignan ang box. Binuksan ko yun...It's a floating magnet globe. May card dun na nasa loob ng envelope. Kinuha ko yun at binuksan tsaka ko binasa ang nakasulat dun.

'First I want to say Happy Birthday Ryan. We might have started bad but I'm happy that I've met someone like you. I know that you have everything and I don't know if you appreciate my gift but I hope you like it. I gave you a globe because I think you deserve to be on earth. I might not know what happened but I saw sadness in your eyes. Just keep in mind that no matter what you're going through someone will always be there beside you to help and care for you. Hindi ka niya pababayaan kaya magtiwala ka lang. Have a good birthday Ryan -Erin'

Hindi ko maalis ang tingin ko sa card na hawak ko. Guilt crept through my body immediately. Bumigat ang pakiramdam ko. Fuck! She's too nice! She doesn't deserve to be played and I'm regretting my decision now.

For the past birthdays I had, I have to admit that this is my favourite birthday because of her. I have never laughed and enjoyed it for years now until today. Just seeing her smile earlier ngumingiti na ko at masaya ako dahil pinangiti ko siya.

Kaya hindi niya deserve ang masaktan ng dahil sakin. From the beginning I planned everything but now I think I need to forget that plan.

Natauhan ako nung tumunog ang phone ko. It's not actually dead, I just lied to my mom. Kinuha ko yun sa bulsa ng jeans ko. Jace is calling me.

"Hello?" Sagot ko sa tawag.

["Bro! San ka na!? Nasa party na kami."]

"Akala ko ba 8 pa yun?"

["Change plan! Bilisan mo, everyone is waiting for you."] Aniya tsaka pinatay ang tawag.

Napabuntongg-hininga ako, tinago ko muna ang regalo sakin ni Erin at naghanda na ko papunta sa pool party na ginawa nila para sakin. Pero ako naman ang magbabayad fuck them!

I was thankful na hindi ako nadatnan ng Mommy ko dahil wala ako sa mood makipagsagutan nanaman sa kanya. Nagdrive na ko papunat dun sa pool party.

Nung nakarating na ko dun narinig ko nag malakas na musikang nanggagaling sa loob. Pagdating ko sa loob lahat sila ay tumingin sakin at binati ng Happy Birthday. I fake a smile at them and thanked them. Suddenly wala na kong mood magparty ngayon gabi.

Nagpaalam ako sa mga nagbati sakin at lumapit kung nasa sila Jace. Dalawa lang sila ni Drew sa isang sofa. Nakangiti nila kong binaling.

"Happy birthday boy!" Bati sakin ni Jace. Napairap naman ako.

"Tss. Thanks." tugon ko at kinuha ang alak na nasa table.

"Happy birthday Ryan." Bati ni Drew.

"Thanks." Tugon ko.

"Ba't ngayon ka lang?" Tanong ni Jace.

"Fuck you! You said the party will start at 8." Sabi ko sa kanya. Tumawa naman siya.

"Gusto ng mga bisita mo ng mas maaga eh." Tugon nya. Napailing-iling naman ako at sumandal sa inuupuan ko.

"Kuha lang ako ng maiinom." Paalam ni Drew. Tumango naman kaming dalawa ni Jace.

"Bro." Tawag sakin ni Jace. Tumingin naman ako sa kanya. "A-ano.." Hindi niya madugtungan ang sasabihin niya.

"What?" Kunot noong tanong ko.

"Let's stop the bet." sabi niya. Seryoso ko siyan tinignan at napaiwas ng tingin.

"She doesn't deserve to be played. She's too nice." Napailing-iling niyang sabi.

"Paano mo naman nasabi yan?" Tanong ko.

"Kahapon, pagkatapos nyong umuwi ni Drew nag-away kami nila Mommy. I was mad so I got wasted. Umalis akong lasing sa bahay namin at pumunta sa isang convenience store para bumili ulit ng maiinom ko. Then there's this girl that approached me. She med my cuts and we talked. I was so drunk to not noticed na si Erin pala ang kausap ko. I just all remembered that kaninang umaga. I think she...she forgives me for all the bad actions I've caused her."

Napaiwas ako ng tingin at nilagok ang alak.

"Kaya ayoko ng ituloy ang bet."

"Okay." tugon ko.

"Hindi ka magagalit?" Gulat niyang tanong.

"No, because you're right. She's too nice and she doesn't deserve to get hurt." Seryoso kong sabi sa kanya. Napatango-tango naman siya.

The bet officially ends....tonight. 

To be continued......