Evîna Dile min"Yüreğimin Sevdası"( BERDEL)

26. bölüm

Hikayemi okuyan herkese teşekkür ederim. Fakat halen okuma sayısı kadar oy verme sayısı az sayfanızda hikayem yer alıyorsa beğeniyorsunuz demektir en azından herkesten rica ediyorum beğendiğiniz bölümlere oy verebilirsiniz bu beni mutlu eder güzel yorumlar gelince gerçekten çok seviniyorum. Eksiklerim varsa yanlış gördüğünüz birşey varsa elbette bunuda belirtin elimden geldiğince kendimi geliştirmeye çalışıyorum sizinde desteklerinizde hikayem çok iyi yerlere geliceğine eminim. :)))

Yerde ki kanı görünce kendimi kontrol ettim benden gelmiyordu. Şükürler olsun bebeğim iyiydi Esma'ya baktım yerde kanlar içindeydi kafasından vurulmuştum. Onu öyle görünce elim ayağım boşaldı. Nefes alamayacak hale geldim beni çekiştiriyorlardı ordan gitmem için kolumu sürekli kendime çekiyordum. Baş ucuna oturdum kafasını kucağıma koydum. Başında ağlamaya başladım diğer yanında annesi ve kardeşleri ağlıyorlardı içim bunu hakketmiyordu hiç kimse böyle bir ölümü hakketmez ayağa kalktım. Deli gibiydi
"NAPTINIZ SIZ HE NAPTINIZ GENCECIK BIR KIZDI O DAHA"
"Çavşin" diye yanıma yaklaşan Devran Ağaya bağırmaya başladım.
"SENIN YÜZÜNDEN HEPSI SENIN YÜZÜNDEN GENCECIK KIZI KENDINE KUMA EDIP SONRA BABASINA YOLLADIN ADINI ÇIKARDIN BU KIZIN ÖLÜMÜNE SEBEP OLDUN KATILSIN SEN KATILSIN ALLAH BELANI VERSIN" kaşları çatılmış elleri yumrum olmuş şekilde bana bakıyordu bense deli gibi bağırıp, çağırıyordum. Yeterdi bu zulüm, yeterdi çektiğimiz acılar günahımız neydi kız olmaktan başka suçumuz neydi biz ister miydik? Kızlar artık dayanamayacak haldeler.
"Allah belanızı versin daha kaç can gidicek, daha kaç genç kızın sebebi olacaksınız. Bizim suçumuz nedir he kız olmaktan başka günahımız nedir? Hiç mi vicdanınız,merhametiniz yok yeter değil midir bu kadar can yetmez mi daha anne karnında kaderimiz yazılıyor. Kızlar melektir Allah'ın size lütfettiği emanete böyle mi sahip çıkıyorsunuz bizim ahımızdan nasıl kurtalacaksınız. Gelin yapmayın,etmeyin ağalar vazgeçin bu törelerden kızlar okusun istediği adamla evlensin artık bizde zulüm görmeyelim." Ağlayarak yere çöktüm. Bu içimde ki kızsa ben onu nasıl koruyacaktım. Bu törelerden nasıl koruyacaktım.
"Sen ne dersin ha Devran ağa karın ne der örfümüze,adetimize,töremize dil uzatır sessiz mi kalacaksın"
"Kaçmış bir kadının ne demesini beklersiniz cezasını vermezsek böyle olur"
"Ağa kadın gebedir nasıl ceza vericeksin"
"Kaçmıştır cezası ölümdür bu böyle gelmiş böyle gidecektir!"
"Agir ağa sen birşey demez misin bu kadının namusu size aittir"
"Yok yok birde ağa olacaklar daha bir gelinin diline sahip çıkamıyorlar"
Herkesten bir ses yerde cansız beden dertleri benim törelere laf etmem ne komik ama bir kız daha bugün öldü hemde boş yere kuma olarak geldi. Tek suçu sevmek ve kız olmaktı. Ya benim kızım olursa aynı duruma düşerse ne yapardım ben ayağa kalktım.
"Mârdînê nekin xewna tirsnak a keçên ciwan, ka em vi jî bajarî re nebêjin axa reş(Mardin'imi genç kızların korkulur rüyası yapmayın kara toprak diye adlandırmayalım bu şehri)"
"ÇAVŞIN KES LAN SESINI" birden kükredi Devran ağa yerimden sıçradım.
"DAĞILIN LAN KARIM'IN BIR CEZAYA IHTIYACI VARSA ONUN CEZASINI BEN VERIRIM BIR DAHA BÖYLE BIRŞEY OLMAYACAK BIR DAHA TÖRELERE LAF EDILMEYECEK EDEN CEZASINA KATLANIR" kolumdan tutup çekiştirdi arabaya gelince kapıyı açıp içine fırlattı beni resmen
"Naptığını sanıyorsun lan sen"
"Katilsin sen"
"NE DIYORSUN LAN"
"Katilsin diyorum katil o gencecik kızın sebebi oldun"
"Sırf sana zarar gelmesin diye o kızı yaktım ben şimdi bana katil mi diyorsun?"
"Benim için mi hahahha benim için hahahahha" gülme krizine girmiştim. Ben güldükçe onun siniri daha çok bozuluyordu.
"Sen katilsin o kızın sebebi oldun ama benim ve çocuğumun sebebi olmana izin vermeyeceğim"
"Çocuğum mu? O BENIM DE ÇOCUĞUM"
"Yanılıyorsun Devran ağa o benim çocuğum"
"Sana iyo davranıyorum ama sen bunu hakketmiyorsun öyle mi küçük bundan sonra iyi davranmak diye birşey yok devrin çocuğum doğana kadar ondan sonra canın cehenneme" konağa gelmiştik kapıyı açıp arabadan indirip odaya çıkarttı.
"Bu odadan dışarıya ben diyene kadar çıkmayacaksın yemeklerinide burda yiyeceksin"
"Ceza mı bu"
"Evet"
"Sizin yüzünüü görmemek bana ödüldür" yanağımda hissettim acı felaketti. Tokat atmıştı kaşlarını çatmış eli yumruk olmuştu bakışları beni öldürecek gibiydi bir kaç eşya alıp odadan çıktı kapıyıda üstüme kapattı. Camdan baktım herkes kara kara düşünüyordu sanki yanlış birşey yapmışım gibiydi sinirden kriz geçiricektim odayı dağıtmaya başladım.
"YETER"
"INSAN DEĞILSINIZ SIZ IGRENCSINIZ SIZIN YÜZÜNÜZDEN O KIZ ÖLDÜ VICDANSIN VARLIKLAR" bağırıp,çağırıp ortalığı yıkıyordum. Kapının önüne gardolap düşmüştü. Devran ağa kapıyı zorluyordu.
"AÇ LAN ŞU KAPIYI"
"ALLAH BELANI VERSIN DEVRAN AGA HERŞEY SENIN YÜZÜNDEN"
"AÇ DEDIM ŞU KAPIYI"
"Hiç mi vicdanın sızlamadı katilsin sen o gencecik kızın sebebisin onu ailesinin yanına göndermeseydin ölmeyecekti"
"Hata yapmasaydı göndermezdim"
"Affedilmesi için hamile mi kalması gerekiyordu?" Sustu bir süre cevap gelmedi.
"Çavşin delalemin aç şu kapıyı hadi"
"Sus bana güzel söz söyleme senden iğreniyorum"
"Tamam aç artık şunu"
"Noldu Devran ağa beni buraya kitleyen sen değil miydin"
"NE ISTIYORSUN ULAN NE DERDIN NE"
"Seni,sizi istemiyorum. Yaşamak istiyorum"
"Yaşamıyor musun lan"
"Nefes alıyor diye yaşıyorum anlamına gelmiyor. Bu yaşta hamile kaldım daha çocuğum ben ÇOCUK"
"Napayım he napayım ben istedim mi böyle olmasını"
"O zaman bırak beni gideyim hayatımı kurayım yemin ederim çocuğundan ayırmam" güldü.
"Ah be gülüm çok masum ve safsın"
"SENDEN NEFRET EDIYORUM" diyip vazoyu kapıya fırlattım.
"Çavşin ne yaptın" cevap vermedim.
"Çavşin"
"..."
"Cevap ver lan"
"..."
"Kapının arkasından çekil" kapıyı kıracaktı. Arka camdan aşağıya baktım. Merdiven olmadan imkansız burdan atlayamazdım. Bu kapı açılırsa olacakların daha ağır olacağını anladım. Cama çıktığım an kapı kırıldı. Devram ağa şok olmuş şekilde bana bakıyordu.
"Çavşin gel buraya"
"Hadi güzelim tut elimi" elini uzatmıştı. Intihar ediceğimi düşünüyordu.
"Yenge yapma ne olur"
"Keçamin(kızım) o karnındaki sübyana acı yapma" babaanne yıkılmış durumdaydı ona bakınca dayanamadım daha çok ağlayasım geliyordu. Camdan indim herkesten deein bir oh sesi geldi Lorin hemen camı kapattı. Yere çökmüştüm kafamı kaldırıp Devran ağaya baktım. O kadar sinirliydi ki ateş saçıyordu resmen bu sinir hayra alamet değildi. Saçlarımdan tutup beni ayağa kaldırdı.
"AMACIN ILK GÜN KI DEVRAN'I AÇIĞA CIKARTMAKSA BAŞARDIN BUNDAN SONRA SANA NE VICDAN NE MERHAMET VAR SADECE ÇOCUĞUMUN ANNESISIN SANA DOKUNMAYACAM O ÇOCUK DOĞUNCA CEZAN ÇOK AĞIR OLACAK ÇAVŞIN BERIKAN" gözlerinin içine içine bakıyordum gözlerinde ki o pişmanlığı görebiliyordum dönüşü olmayan bir yola girmiştik. Odadakilerine göz gezdirdim herkes bana acıyarak bakıyordu Dilber xesû(kayınvalide) Devran ağanın kolunu tuttu.
"Kuremin günahtır gebedir o bırak"
"Deyamin karışma" diye tısladı. Korkudan bırakmıştı kolunu
"Hepiniz çıkın odadan"
"Ağabey"
"Çıkın dedim Lorin"
"Ağabey" Dewran seslenmişti bu sefer
"ÇIK LAN" korkudan hepsi çıkmıştı. Tek bir kişi haricinde Şiyar çıkmamıştı.
"Şiyar çık"
"Devran bırak kızı kız gebedir" beni bırakıp Şiyar'ın karşısına geçti.
"Sanane olum benim karım sana ne oluyor"
"O zaman adam gibi davran karınsa lan daha kız 17 yaşında"
"Şiyar çık odadan ters düşmeyelim" Şiyar'ın çıkmaya niyeti yoktu. Dik dik Devran ağaya bakıyordu. Dilnaz xesû(kayınvalide) gelip Şiyar'ın kulağına birşey demesiyle istemeye istemeye çıktı.

Ertesi gün:
Gözlerimi yağmurla açtım. Öyle bir yağıyordu ki Rabbim'in hikmeti camdan dışarıya baktım. Yağmur bana huzur veriyordu camın yanında ki koltuğa oturup yağmuru izlemeye başladım. Düşündüm hayatımı baştan sona geçişini düşündüm. Düşünmek sadece daha fazla canımı yaktı...

Iyi okumalar can parelerim:)))