Evîna Dile min"Yüreğimin Sevdası"( BERDEL)

12. bölüm

Aktiflik biraz düşmüş hikayemi okuma sayısı azalmış sanırım çok geç bölüm yayınladığımdan daha sık yayınlayıp eski aktifliğe döndüreceğim iyi okumalarr:))

Sabah gözlerimi kaburgalarımda ki ağrıyla açtım. Sanki biri kaburgalarımı kıracak gibi sıkıyordu öyle canım yanıyordu ki bu tarifin anlatılacak yanı yoktu ayağa kalkmaya çalıştım. Hayır şimdi olamazsın ya bu durumdayken olmasaydın keşke adet olmuştum çarşaf kan olmuştu hep ağlayarak banyoya kendimi zor attım. Yıkanıp çıktım hemen çarşafı kaldırıp çamaşır sepetine attıp yeni çarşaf serdim bornozumu yavaşta çıkarıyordum çünkü ağrılarım yavaş hareket etmemi sağlıyordu bornozum bedenimden düşerken kapı açıldı. Hemen yerdeki bornozu alıp vücudumu kapattım bunu yaparken ağzımdan acı bir çığlık çıkmıştı. Gelen Devran Ağay'dı öylece bakıyordu bana banyoya gidecekken ağzını aralayıp birşey diyecekken vazgeçip susmuştu üstümü giyinip banyodan çıktım. Odaya iyice göz gezdirdim fakat kimse yoktu gitmişti zalim adam bugün ağabeyimin düğünü vardı. Aklıma gelince yine içim burkuldu çok özlemiştim abimi canımdı o benim saate gözüm ilişti 8 olmuştu şuan kahvaltı masasındaydı büyük ihtimalle herkes inmeyecektim ben ne yüzle inebilirdim o adamla aynı masaya nasıl oturabilirdim yan yana nasıl durabilirdim beni ölümüne döven gram vicdanı olmayan bir kocam vardı koca denirsi ne kocalığı yaptı ki kapı çaldı içeri Fatma elinde tepsiyle girdi.
"Fatma"
"Yemek getirdim acıkmışsındır. Şey bir de krem yaralarına sürersin belki" bu kızın merhameti altında eziliyordum.
"Çok saol Fatma"
"Çavşin bir de bunu nasıl diyecem bilmiyorum ama görmeden önce duy istiyorum"
"Noldu Fatma de hele"
"Devran Ağa bugün şey bugün"
"Fatma ağzında geveleme söyle"
"Esma'yı nikahına alacakmış"
"Ne" dedikten sonra gözlerimden yaşlar süzüldü bu kadar çabuk mu daha evleneli 1 hafta olmamışken kuma mı daha yediğim dayak soğumamışken nikahına mı alacak bu nasıl bir acı Yarabbim bu nasıl sınav ben bu acılar için çok küçüğüm ağlamam sesli ağlamaya dönüşmüştü. Kapı çaldı içeri Roşen babaanne girdi.
"Fatma keçamin(kızım)çık ben biraz keçaminle(kızımla) konuşacam"
Fatma dışarı çıktı. Roşen babaanne yamacıma oturup saçımı okşayıp kafamı kaldırdı.
"Wan hesiran paqij bike werin(sil o gözyaşlarını gelin)"
"Dapir ez çawa dikarim vî eş, perîşanî bikişînim, ez tene 17 salî me, 40 zewaca me beri ku ez biçim te ber qûme, ez çi bikim?(babaanne ben nasıl dayanayım bu acıya zulme ben daha 17 yaşındayım evliliğimizin 40 ı çıkmadan üstüme kuma geliyor ben ne edeyim de hele bana)"
"Mîre min, eş dide, hen dermane xwe û hem ji dermane xwe dide,Xudane min  Çawişe min,ev e nikaribe bare yeke hilgire keçamin ragire.(Acıyı veren rabbim çaresinide dermanınıda verir Çavşinamın Rabbim hiç kimseye kaldıramayacak yükü vermez dayan kızım dayanacan ayakta dimdik durarak sen bu sınavı geçecen meydanı kimseye bırakmıyacan)" dapir'in (babaannenin) söyledikleri kulağıma küpe olmuştu haklıydı ben bu sınavı geçecem madem kimse bana acımıyor bende acımıcam savaş mı istiyorsun Devran ağa meydan senin savaşalım kaybeden sen olacaksın Rojen babaanne kalkıp gitti. Söyledikleri beynimin içinde dolaşıyordu boyun eğmeyecektim. Bundan sonra dimdik karşılarında olacam Çavşin Berikan'ın devri başlıyor Devran ağa siper al zaman çabuk geçmişti akşam yemeği vakti gelmişti güzelce hazırlandım ağrılarıma aldırış etmeden hafif makyaj yapıp hızmamı taktım. Topuklu ayakkabılarımı giyip aşağıya indim. Merdivenlerden inerken topukluların sesi gülmeme sebep oluyordu herkesin bakışları bendeydi dimdiktim. Son basamağıda indim Devran ağanın şok olmuş bakışları baksın bakalım küçük dediği kıza baksında utansın Rojen babaannenin işte benim bukem(gelinim) bakışları Esma'nın kıskanç bakışları şuan o kadar mutluydum ki konağın kapısı tıklandı. Çavşin Berikan sana neler yapacak gör Devran Botan canımı yaktığın kadar yüreğini yakacağım.

Bölüm kısa oldu ve biraz geç oldu kusura bakmayın ailemde covid çıktı bu yüzden biraz kısa kesip geç geldi bölüm ama telefi ediceğim seviliyorsunuzzz:))))