Evîna Dile min"Yüreğimin Sevdası"( BERDEL)

4. bölüm

Konağa geldiğimizde beri herkes bir kenara çekilmişti. Annem ağlamaktan helak olmuştu ne yapsın kadın bir evladını kurtarmak için diğerini yakıyordu. Aram ağabeyimin sevdiği yoktur inşallah varsa bu çok kötü olur bir sevda uğruna diğer sevdayı ayırmayı kim ister Bejno ağabeyim,babam,Kani,Babannem sedirde oturmuşlardı hiç konuşmuyorlardı. Nalin yengem birşeyler yiyiyordu karnı gittikçe büyüyordu, Yekta yengem dalmıştı. Mori halen ağlıyordu annem susmuştu. Akşam olmuştu ama ortada yemek yoktu ne yemek yapacak nede yiyecek derman yoktu. Kapı çaldı kimse bakmıyordu mecburen ben kalktım karşımda Dara ağabeyimi görünce şok oldum beklemiyorduk.
"Çavşin delalemin çekilde girem" sesiyle kendime geldim hemen çekildim.
"Ağabey hoşgeldin niye haber vermedin"
"Sürpriz yapayım dedim. Mavi gözlüm kötü mü ettim?" yok ağabeyim kötü etmedin de zamanlaman kötü demek istedim ama bir şey diyemedim. Dara ağabeyimi görünce konaktakiler burukta olsa bir gülümseme peh oldu dudaklarından yemek hazırlamaya başladık annem birazda olsa kendine gelmişti. Dara ağabeyim askerdeydi çok şükür sağ salim geldi. Anam koşuşturup duruyordu ağabeyimin en sevdiği yemekleri yapıyorduk. Sofrayı kurmaya başladık. Herkes oturup yemeğini yemeye başladı. Babaannem ağabeyimin ağzına sürekli birşeyler koyuyordu. Bu görüntü gülmeme sebeb oldu masada sadece Aram ağabeyimle Jiyan yoktu. Dara ağabeyiminde dikkatini çekmiş olacak ki
"Jiyan'la Aram nerde bav(baba)" dedi. Herkes bu iki ismi duyunca yüzleri soldu yemek yemeyi bıraktılar. Kimse birşey demiyordu.
"Birşey olmuş ne oldu" dedi. Kimsenin yüzü yoktu olanları açıklamaya
"Gel kuremin(oğlum) biz biraz yukarı çıkalım" dedi babam çıktılar yukarı sofrayı topladık Jiyan'a bakmak için odasına çıktım. Uyumştu sessizce çıkıp aşağıya indim babamlar gelmişti aşağıya Dara ağabeyim yüzü solmuştu o güzel gülüşün yerini çatık kaşlar almıştı. Oturmuş Aram ağabeyimi bekliyorduk Bejno ağabeyim defalarca aramıştı ama hiç bir aramayada cevap alamamıştı. Saat geçtikçe endişemiz artıyordu. Babam hepimizi dağıtmıştı. Yarın ola hayrola diye odama girdim. Geceliğimi giyip pencerenin yanına geçtim. Ahhh Mardin ahh herkesi içine alıp, yakıyorsun sevmek,aşık olmak bu şehirde suçtu cezayıda ya ölümle ödüyordun yada canının bir parçasıyla hükmü veren de ağalardı. Acıma, merhamet,vicdan hiç biri yoktu. Düşünerek uykuya daldım.

Gözlerimi açtığımda biri kapıyı yumrukluyordu. Korkuyla direk aşağıya indim gecelikle olduğumu unutmuştum. Kapıyı açtım karşımda heybetli,güçlü, yakışıklı,kap kara gözlü, gözleri ateş fışkıran, sinir küpü bir adam vardı.
"ABİN NERDE LAN" diye bağırdı. Yerimden sıçradım. Sıçrayışım dikkatini çekmiş olacak ki baştan aşağıya süzdü
"Fesuphanallah" diyip arkasını dönerek adamlara
"ARKANIZI DÖNÜN LAN" diye bağırdı. Pardon kükredi. Üstümü farkedince yerin bin kat altına girmek istedim. Koşarak odama çıkıp üstümü değiştirdim. Hemen aşağıya tekrar indim. O adam yine bağırıyordu.
"Sizin o piç oğlunuz Aram benim kız kardeşim Şinda'yı kaçırdı" dedi bağırarak ağzım o şeklinde açılıp kalmıştı. Şimdi işte işler çarşamba pazarına dönmüştü. Babaannem yığılarak yere düştü hemen yanına koştuk tansiyonu düşmüştü. Su döktük, içirdik kendine getirdik.
"Bulduğum yerde ikisini de öldürücem" dedi çıkıp gitti.
"Gidin Aram' ı Botan'lardan önce bulun" dedi babam ağabeylerim kalkıp gittiler. Peki şimdi ne olacak herkes paramparça olmuştu. Annem dayanamayarak yere çöküp ağlamaya başladı. Feryat ediyordu lakin kimsede çıkıp yapma diyemiyordu. Kimsenin buna gücü yoktu çünkü babaannemi odasına çıkardı Yekta yengem daha fazla dayanamayarak evden çıktım şuan kimsenin benin derdime düşecek halleri yoktu. Atımın yanına gittim şükür kimse yoktu burada beyazlar içinde atımı gördüm bu atı Dara ağabeyim almıştı. Dara ağabeyim ve Ciwan ağabeyimle aramızda ki bağ çok farklıydı babamın yapmadığı şeyleri yapmışlardı. Onlara çok düşkündüm ben 12 yaşımdayken at diye tutturmuştum Dara ağabeyim de doğum günüm de almıştı pamuğu adını pamuk koymuştum beyaz olduğu için ilk aklıma geleni koymuştum her fırsatta kimseye görünmeden pamuğumu da alıp dolaşırdım. Başıma yazma bağladım ağzımı,burnumu kapattım gözlerim tek gözüküyordu ne olur ne olmaz biri görürse babam beni bu sefer öldürür geçen seneydi yine atımı alıp çıktım biri beni görüp babama yetiştirmişti. Eve geldiğimde babam beni öldürecek kadar dövmüştü ağabeyimler işten geldiğinde Ciwan ağabeyim elinden almıştı beni sonra evde kıyamet kopmuştu. Ciwan ağabeyim beni savunup babama karşı gelmişti. Babamla birbirlerine girmişlerdi o günden sonra dışarı çıkmamam için kapıya koruma koymuşlardı. Ben tabiki de yerimde durmayıp her fırsatta kaçıp giderdim o günden sonra yakalanmadım. Düşünerek dolaştım artık dönmem gerekti pamuğu yerine koyup konağa girdim. Çok şükür geç kalmamıştım. Kapı çaldı Yekta yengem açtı. Yabancı biriydi
"Dilaver ağalar Botan'ların konağında sizi götürmeye geldim" dedi bulmuşlardı onları nefesimi derince içime çektim. Rabbim sen büyüksün ağabeyimi bağışla bize
"Çavşin koş xesû(kayınvalide) haber ver" dedi Nalin yengem koşup mutfağa girdim. Anam dalmıştı
"Diyamin(annem)" diyip elini öptüm.
"Ağabeyimi bulmuşlar Botanlara gidicez"
"Bulmuşlar kuremini hemen hemen gidelim" diyip koşarak mutfaktan çıktı. Arkasından çıkıp Botanların gönderdiği arabaya bindik Nalin yengem ve Jiyan evde kalmışlardı. Mori'ye de kalmasını söyledim ama dinlemedi. Bir sure sonra Botanların konağında araba durdu konak çok büyük ve ihtişamlıydı Mardin'in en zengin aşireti Çavşin ne bekliyordun ki anam ve Mori hemen konağa girdiler annemin çığlığını duydum kalbim kütledi koşup konağa girdim. Nefes alamayacak hale geldim ağabeyim çökmüş başında silah
"Ağalar toplanmamızın sebebi Berikanlardan Aram'la Botanlardan Şinda'nın kaçmasıdır"
"Karar bellidir Agar ağa törelere karşı gelip kaçmışlar ölümdür"
"Ben kızımın ölümünü göz yummam Şehmus ağa başka yol bulun"
"O zaman berdel olacak" ney ne diyor bu adam berdel olamaz konağın kapısı sert bir şekilde açıldı bir bu eksikti içeri Beritanlar girdi.
"Dilaver ağa sen bizimle dalga mı geçirsen Aram benim kızımla berdel olacak" işte şimdi işler sarpa sardı. Sabahtan dır baş köşede oturan sanırım içlerinde en yaşlı ağa boğazını temizledi herkes sustu.
"Karar da hükümde bellidir" göz yaşlarım boncuk boncuk akıyordu hiç durmuyorlardı.
"Jiyan'la Miran kaçmıştır. Berdel olup Dara'yla Beritan'ların büyük kızı Dilan berdel verilecek" herkes pür dikkat ağayı dinliyordu Dara ağabeyim gelir gelmez kurban olmuştu.
" Aram'la Şinda kaçmıştır. Dilaver ve Agir ağalar sizler ne düşünüyorsunuz ya hükümleri ölümdür yada kabul ederlerse berdeldir" dedi. Kalbim işte o an durdu berdel olursa benle olur Mori daha küçük nefes alamıyordum bu hayatta en çok korktuğum şey başıma gelmişti bağırıp hayır demek istiyordum. Diyemiyordum sanki dilim lal olmuştu açılmıyordu tek yapabildiğim ağlamaktı. Ağaların gözü bana döndü gözlerimde tek görecekleri şey yakmayın beni diye haykıran küçük bir kız
"Berdel kabulümüzdür" dedi Devran ağa berdel onunla olacaktır. Mardin de hangi kapıya gitse Devran ağa ona kızını vermeyen yoktur. Herkesin korkulur rüyası acımasız, gamsız,vicdansız, merhametsizliğiyle bir tek Mardin'e değil Ahmedi'ye(Diyarbakır), Rıha'ya(Urfa) ve doğuda olan bir çok şehre nam salmıştır. Aynı zamanda kızların düştüğü her kızın evlenmek için can attığı bir yakışıklılığa ve karizmaya da sahiptir. Peki ben bütün kızlar gibi onunla evlenmek istiyor muydun? HAYIRR istemiyordum yakışıklılığı da karizması da batsın ben bu konağa gelirsem bura benim mezar olur, yaşayan ölü olurum kimin umrunda bu Çavşin kimin umrundasın
"Berdel bizimde kabulümüzdür" dedi babam çekip vurasaydı daha iyiydi bu yaptığı evden kaçıp ata bindiğimde ölesiye dövdüğünden bile daha çok canımı yaktı.
"Olmaz BAV(baba) sen ne dersin Çavşin'i kurban etmem" dedi Dara ağabeyim oda kurban gitmişti ama yinede beni düşünüyordu
"Sus Dara hüküm verildi berdel olacak" ağabeyim beni arkasına aldı silahını çıkartıp herkese karşı geldi.
"VERMEM LAN VERMEM YAKMAM BU KIZIN BAŞINI ANCA CESEDİMİ CİĞNEYİP ALIRSINIZ" demek ki benim bütün şansım ağabeyimi bana vererek bitirmişim ahh ağabeyim iyi ki varsın Botan'ların hepsi silah çekmişti ağabeyime katliam çıkardı.
"DARA ZORLUK ÇIKARMA VER ÇAVŞİN'İ BERDEL OLACAK" Devran ağa kükreyerek söyledi. Bu adamdan gerçekten korkuyordum
"Ağabey bırak yapma" dedim kısılmış sesimle artık kaldıracak gücüm kalmamıştı herşeyi mi aldılar elimden çocukluğumu,gençliğimi ölüm fermanımı imzalıyorlar kimsenin haberi yok daha fazla dayanamıyordum ayaklarım bedenimi daha fazla taşımıyordu. Kendimi saldım,bıraktım gücüm kalmamıştı artık yavaş yavaş her yer kararıyordu ayaklarım bile beni bırakmıştı yere düşüyordum annemin feryadını duydum gözümden bir yaş düştü ve kendimi karanlığa teslim ettim. Bir daha uyanmamak dileğiyle

Selam canısılar en uzun bölüm oldu bu bölümü beğendim güzel olduğunu düşünüyorum bazı değişiklikler yaptım kafamda bam başka şekilde hikâyeyi yürütmek vardı ama fikrim değişti o yüzden düzeltmeler yaptım ufak tefek lütfen okuyup,vote,yorum atınn seviliyorsunuz:))