Tussen de regels

3.5 Ambitie

Sinds de dood van Frank heeft Eva verlof. Ze heeft sessies bij de bedrijfsarts en zit thuis om de dood van haar man te verwerken. Marion komt regelmatig langs, maar Eva wordt gek van het thuiszitten. De laatste zaak van Wolfs en Romeo, is het contact tussen Eva en Wolfs wat verbeterd. Hij is langs gekomen, ze hebben samen gegeten en Eva heeft gevraagd of Wolfs niet in Maastricht kan blijven. Ze wil hem niet óók verliezen. Tijdens een telefoongesprek, heeft Wolfs voorgesteld om 's avonds Chinees te eten met Eva.

Na zijn dienst rijdt Wolfs dan ook meteen langs Eva haar favoriete Chinese restaurant. Wanneer hij met zijn bestelling naar buiten loopt, stuurt hij Eva een berichtje. Dek de tafel maar alvast, ik kom er nu aan. Hij stapt in zijn auto en rijdt naar de Ponti. Wanneer hij de keuken binnenloopt, ziet hij dat de tafel gedekt is, maar Eva ziet hij niet. 'Eef? Ik ben er!' roept hij door de Ponti. Hij hoort boven wat gerommel 'ik kom eraan! Pak maar alvast iets te drinken!'. Wolfs zet het tasje van de Chinees op tafel en loopt naar de keuken. Voor zichzelf schenkt hij een glas wijn in en voor Eva pakt hij een chocomel. Wanneer hij de drankjes op tafel zet, komt Eva binnen. Ze gaat zitten en kijkt naar het tasje, dat veel groter is dan wat ze normaal hebben. 'Wat heb je allemaal gehaald?' vraagt ze Wolfs verbaast. Wolfs haalt het tasje leeg 'ik wist niet waar je zin in had, dus ik heb loempia's...' hij pakt het eerste pakketje uit het tasje en ziet een glimlach op Eva's gezicht verschijnen. Opnieuw pakt hij een doosje uit het tasje 'ik heb bami en kroepoek'. Eva's lach wordt groter 'hmm, heerlijk' zegt ze terwijl ze de geur in zich opneemt. Wolfs pakt nog een laatste bakje uit het tasje 'en ik heb babi panghang met...' Eva vult hem aan 'nasi in plaats van rijst'. Er prikt een traan in haar ooghoek 'Franks favoriet' fluistert ze er achteraan. Wolfs knikt en legt zijn hand op die van haar. 'Zoals ik zei, ik wist niet waar je zin in had' zegt hij twijfelend. Eva glimlacht 'lief van je Wolfs'.

Tijdens het eten praten Eva en Wolfs wat over de zaak die Wolfs net opgelost heeft. Eva is blij dat Wolfs niet doorvraagt hoe het met haar gaat. Iedereen die ze ziet, kijkt haar tegenwoordig aan alsof ze zielig is. Iedereen vraagt hoe het met haar gaat. Ze wil gewoon weer terug naar het oude. Natuurlijk zal het nooit meer zijn zoals het geweest is, maar ze wil gewoon weer haar leven oppakken. Verdriet voelen omdat iets haar aan Frank doet denken, niet omdat iemand vraagt of ze het allemaal wel redt alleen. Wolfs lijkt dat te begrijpen. Hun gesprekken blijven wat oppervlakkig, maar zijn zeker niet saai. Wanneer ze klaar zijn met eten, ruimen Wolfs en Eva samen de tafel af. Ze gaan terug aan tafel zitten en drinken nog iets. Wolfs kijkt Eva aan 'heb je nog plannen vanavond?' Eva kijkt hem verbaast aan. 'Eh nee, wat zou ik nog moeten doen?' Wolfs glimlacht naar haar. 'Ik heb nagedacht over wat je gisteren zei. Eva denkt terug aan hun gesprek van een dag eerder 'Hoeben had het toch al goedgekeurd?' vraagt ze verbaast. Wolfs lacht naar haar 'nee, over dat andere'. Eva denkt nogmaals na, maar weet even niet wat hij bedoelt. Wolfs ziet haar vragende blik en besluit verduidelijking te bieden 'over mijn oude kamer, die nog altijd vrij staat'. Eva knikt 'oh ja, dat...'. Wolfs kijkt Eva aan 'meende je wat je zei, over terugkomen?'. Eva knikt 'natuurlijk meende ik dat. Ik zou het heel fijn vinden als je weer terugkomt'. Wolfs glimlacht naar haar 'heb je zin om dadelijk mee te gaan naar mijn hotel? Om mijn spullen te pakken?' Eva kijkt hem lachend aan 'dat lijkt me leuk'.

Wolfs en Eva drinken hun glas leeg en vertrekken samen richting het hotel waar Wolfs de laatste tijd is verbleven. Ze pakken zijn spullen in en rijden terug naar de Ponti, waar ze alles weer uitpakken. Wanneer ze klaar zijn, besluiten ze dat het inmiddels tijd is om naar bed te gaan. Eva verlaat de kamer van Wolfs. Met de deur nog in haar handen, kijkt ze om 'Wolfs?' hij kijkt haar aan 'ik ben blij dat je weer thuis bent'. Wolfs glimlacht naar haar 'ik ook Eef'. Eva loopt de gang op naar haar eigen kamer. Voor het eerst sinds de dood van Frank, voelt ze weer een vorm van geluk in zich. Ze valt dan ook snel in een diepe slaap. Iets dat lang geleden is. Ook Wolfs valt makkelijk in slaap. Na de dood van Frank was hij weggevlucht. Hij had gedacht Eva nooit meer onder ogen te kunnen komen, maar hij is blij dat hij haar toch bezocht heeft. Hij is blij dat hij deze keuze gemaakt heeft. De Ponti is zijn huis.

's Ochtends is Wolfs al vroeg wakker. Snel stapt onder de douche. Wanneer hij klaar is, luistert hij even aan de deur van Eva, maar hij hoort niets. Ze zal nog wel slapen. Hij loopt naar beneden en maakt een uitgebreid ontbijt. Hij bakt een aantal broodjes en croissantjes, perst sinaasappels en vult een schaaltje met yoghurt en fruit. Wanneer hij het schaaltje op tafel zet, komt Eva de keuken inlopen. 'Wauw' zegt ze terwijl ze naar de tafel kijkt. 'Jij hebt uitgepakt voor het ontbijt'. Wolfs glimlacht haar toe en gebaart haar te gaan zitten. Hij schenkt een glas sinaasappelsap voor haar in en zet dit voor haar neer. 'Ik was bang dat je niet zo goed voor jezelf zorgde, dus ik dacht, laat ik eens een goed ontbijt maken'. Eva wendt schuldbewust haar blik af. Ze had dan één keer een recept van Frank geprobeerd te maken, maar verder at ze inderdaad niet echt gezond de laatste tijd en het ontbijt sloeg ze regelmatig over. Wolfs ziet haar blik, maar besluit er niet op door te gaan. 'Tast toe' zegt hij alleen 'er is meer dan genoeg'. Eva glimlacht naar hem en smeert een broodje. Wederom overvalt haar een gevoel van geluk. Ze is blij dat Wolfs er weer is.

Wanneer ze net klaar zijn met hun ontbijt, gaat de telefoon van Wolfs over. Hij neemt op en door zijn manier van praten, weet Eva genoeg. Hij heeft een zaak. Wolfs hangt op en kijkt haar schuldig aan. Eva negeert zijn blik 'wat heb je?' vraagt ze hem geïnteresseerd. 'Een dode langs de snelweg' zegt Wolfs terwijl hij opstaat. Eva knikt alleen, ze zou graag met Wolfs meegaan, maar ze is nog steeds met verlof. Wolfs ziet het aan haar blik. Hij gaat even met zijn hand door haar haren. 'Ik zie je straks weer oké?' Eva knikt. 'Succes!' roept ze hem nog na terwijl hij de trap oploopt en vertrekt.