Tussen de regels

6.3 Gif

Wolfs en Eva hebben net een schizofrene non opgepakt. Eva hangt de telefoon op. Ze kijkt Wolfs aan. 'Ze kan naar het St. Jozefs' zucht ze. 'In ieder geval beter dan in een cel'. Mechels komt haar kantoor uitlopen. 'De huiszoeking is klaar. En er is dameskleding gevonden van een soort die je niet verwacht van een non. En de nodige make-up'. Ze kijkt haar rechercheurs aan, die intussen hun jas al aandoen om naar huis te gaan. 'En dit' Mechels houdt Eva een zakje voor. 'Castorbonen?' vraagt Wolfs terwijl Eva het zakje aanpakt. Mechels kijkt even naar Wolfs. 'Goed werk' zegt ze, waarna ze het bureau verlaat. Eva kijkt van het zakje naar Wolfs. 'Dat is een eng idee hè, dat er iemand in je kan zitten zonder dat je het door hebt'. Wolfs kijkt even naar haar. 'Zonder dat je het met iemand deelt' zegt hij met een dubbele laag. Hij legt zijn hand op de schouder van Eva en loopt ook naar de uitgang. Eva kijkt hem bedenkelijk na.

Thuis kleedt Eva zich snel om en begint aan haar gebruikelijke hardlooprondje. Wanneer ze een uur later bezweet de keuken inloop om een flesje water te pakken en op een stoel ploft, kijkt Wolfs haar aan. 'Is het wel verstandig dat je bent gaan hardlopen?' vraagt hij zijn partner voorzichtig. Eva kijkt hem verbaast aan. 'Waarom zou dat niet verstandig zijn?' Wolfs twijfelt even. Wat hij wil gaat zeggen, kan hij beter voor zich houden op het moment. 'Ik dacht' start hij voorzichtig 'aangezien je niet helemaal fit bent de laatste tijd'. Hij hoopt dat ze niet boos wordt om wat hij nu heeft gezegd, maar Eva glimlacht alleen. 'Er is niets aan de hand' zegt ze rustig. 'Ik ben gewoon een beetje moe. Hardlopen kan echt geen kwaad'. Snel staat Eva op om te gaan douchen, maar ze voelt zich ineens licht in haar hoofd worden. Ze grijpt snel de tafel vast, zodat ze niet omvalt. Wolfs ziet het gebeuren en springt omhoog. Hij pakt haar snel vast. 'Zie je nou' kan hij zich niet inhouden. Eva schudt haar hoofd. 'Ik stond gewoon even te snel op' wuift Eva het weg. 'Er is niets aan de hand, het gaat alweer'. Wolfs laat haar los en Eva loopt alsnog naar boven.

Na een paar minuten, vertrouwt Wolfs het niet meer helemaal. Zachtjes loopt hij ook naar boven om te checken of het nog wel goed gaat met Eva. Hij loopt langs de badkamer en legt zijn oor tegen de deur. Hij hoort Eva rommelen met wat flesjes. Enigszins gerustgesteld, loopt hij weg bij de deur, maar hij wil nog niet naar beneden. Hij loopt naar zijn slaapkamer en gaat op zijn bed liggen. Hij staart naar het plafond en luistert naar de geluiden uit de badkamer. Al snel hoort hij dat Eva de douche uitzet en wat rommelt in de badkamer. Wolfs besluit om maar weer naar beneden te gaan, als Eva doorkrijgt dat hij haar in de gaten houdt, zal ze niet blij zijn.

Beneden begint hij snel aan het eten. Een paar minuten later loopt Eva nietsvermoedend de keuken in. 'Wat eten we?' vraagt ze vrolijk. Wolfs glimlacht even naar haar. 'Bami' knipoogt hij naar haar. Eva glundert 'lekker'. Ze dekt de tafel alvast en gaat rustig zitten. In gedachten verzonken staart ze naar Wolfs in de keuken. Ze denkt aan haar kindje, ze denkt aan Wolfs. Ze moet het hem vertellen, maar ze weet niet hoe. Hij is zo lief en bezorgd voor haar de laatste tijd. Hij moet weten waarom ze zich zo anders voelt de laatste tijd. Hij vraagt zo vaak wat er met haar is, maar steeds begint ze ergens anders over. Eva schrikt op uit haar gedachten, wanneer Wolfs ineens een bord eten voor huis neus zet. Ze schudt even met haar hoofd. Wolfs kijkt haar even aan. 'Ben je er weer?' vraagt hij lachend. Ook Eva grinnikt even en knikt. 'Je was ver weg' probeert Wolfs een gesprek op gang te brengen. Eva kijkt hem aan. 'Ja' reageert ze 'zo ver dat ik niet eens weet waar ik was' lacht ze erachteraan. Snel neemt ze een hap van haar bami om het gesprek stil te leggen. Na drie happen, voelt Eva zich wat misselijk worden. Snel neemt ze een slok van haar water en prikt wat met haar vork door haar eten. Wolfs ziet het gebeuren. 'Voel je je niet lekker?' vraagt hij bezorgd. Eva schrikt even op. 'Eh jawel, gewoon niet zoveel honger' verontschuldigd ze zich.

De volgende ochtend staat Wolfs in de keuken. Hij bedenkt wat hij wil ontbijten. Wanneer hij broodjes in de oven wil leggen, bedenkt hij zich. Eva gooit al een paar dagen haar ontbijt er meteen weer uit. Misschien moet hij wat lichters maken voor haar. Hij opent een kastje en pakt er wat crackers uit. Hij belegt de crackers met kaas en zet het bord op tafel. Vervolgens opent hij de koelkast, hij werpt een blik op de sinaasappelsap. Normaal een favoriet van Eva, maar de laatste tijd drinkt ze haar glas niet leeg. Misschien valt het niet goed. Wolfs twijfelt even, maar sluit uiteindelijk de koelkast weer. Een kop thee is vast beter. Nadat de tafel gedekt is, loopt hij richting de trap. 'Eef ontbijt!' roept hij naar boven. Niet veel later komt zijn partner de keuken inlopen. Ze werpt een blik op de tafel. 'Crackers?' vraagt Eva verbaast. Wolfs knikt 'ik dacht we doen eens wat anders' glimlacht hij haar toe. Eva lacht even naar hem en neemt snel een hap.

Na het ontbijt, vertrekken de rechercheurs naar het bureau. Wolfs loopt glimlachend achter Eva aan de trap op. Dit is de eerste ochtend deze week, dat ze haar ontbijt binnenhoudt. Hij opent de auto en stapt snel in. Ze starten de ochtend op het bureau, maar al snel worden Wolfs en Eva opgeroepen voor een baby die uit de auto verdwenen is. Wolfs kijkt de moeder van het kind aan. 'De auto stond hier?' De jonge moeder en haar vriend knikken. Eva kijkt hen chagrijnig aan. 'Had je hem niet even in de schaduw kunnen zetten?' geeft ze een sneer.