Tussen de regels

5.9 Inkom

Wolfs heeft ontdekt dat er in één van de kamers mensen zitten die gesprekken aan de bar afluisteren. Hij ziet Joes met een dienblad naar boven komen en op de deur van de desbetreffende kamer kloppen. Wanneer er open gedaan wordt, verdwijnt Joes de kamer in.

Vanaf een afstandje houdt Wolfs de kamer in de gaten waar hij Joes naar binnen heeft zien gaan. Hij heeft Joes eigenlijk nooit echt vertrouwd, maar hij weet dat Joes belangrijk is voor Eva en Eva is belangrijk voor hem. Hij wil eerst zeker weten wat er aan de hand is, voordat hij Eva hierbij betrekt. Het duurt een tijd voor hij Joes de kamer weer uit ziet lopen. Voorzichtig achtervolgt hij Joes naar beneden. De man stapt achter de bar en doet alsof er niets aan de hand is. Niet veel later ziet Wolfs zijn partner bezweet de lobby inlopen. Eva neemt plaats aan de bar en krijgt een flesje water van Joes aangereikt. 'Goed gelopen?' hoort hij Joes aan haar vragen. Eva knikt 'een recordtijd' glimlacht ze hem toe. Wolfs blijft een tijdje toekijken hoe de twee samen in gesprek zijn.

Wanneer hij het idee heeft, dat hij in de bar niet wijzer wordt, loopt Wolfs naar zijn kamer. Zachtjes opent hij zijn deur en doorzoekt zijn kamer. Hij weet dat er in de bar microfoons hangen, dus er is een kans dat deze ook op zijn kamer hangen. Geruisloos checkt Wolfs alle logische plekken voor een microfoon, maar hij ziet niets. Hij loopt zijn kamer weer uit en klopt op de deur van Eva. 'Eef? Ben je er?' Roept hij door de deur. Wanneer hij geen reactie krijgt, forceert hij voorzichtig het slot en loopt de kamer van Eva in. Ook hier bekijkt hij alle plekken waar mogelijk een microfoon geplaatst zou kunnen zijn, maar hij vindt niets.

Wolfs staat net op het punt de kamer van Eva te verlaten, wanneer hij stemmen hoort op de gang. Even blijft hij luisteren, maar al snel herkent hij de stem van zijn partner. Wolfs voelt de spanning in zijn lijf. Als Eva hem hier in zijn kamer ziet, dan heeft hij een groot probleem. Snel duikt hij de kast in, in de hoop dat Eva deze niet zal openen. Hij sluit net de kastdeur, wanneer hij Eva de sleutel in het slot hoort steken. Wolfs houdt zijn adem in. Eva komt gezellig kletsend met Joes de kamer ingelopen. Ze loopt naar haar bed en grijpt naar een paar schoenen dat er onder staat. 'Deze bedoel ik' zegt ze terwijl ze de schoenen omhoog houdt richting Joes. Deze zitten echt heerlijk en ze hebben ook een herenmodel. Joes laat zich op Eva's bed vallen en bekijkt de schoenen. 'Ze zijn wel tof' hoort Wolfs hem zeggen. Wolfs voelt de spanning stijgen, hij hoopt dat de twee zo de kamer weer zullen verlaten, maar hij vreest voor het ergste. Hij weet dat Eva erg op Joes gesteld is, maar hij weet niet of de twee ook echt gevoelens voor elkaar hebben. Iets waar hij ook niet persé op dit moment achter hoeft te komen.

Het duurt niet lang voor Wolfs de strenge stem van Eva hoort. 'Zeg! Zit je lekker hier?' Wolfs krimpt ineen. Hoe kan ze hem gezien hebben? Het duurt even voordat hij doorheeft dat Eva niet tegen hem praat. 'Ik zou alleen die schoenen even laten zien. Nu wil ik douchen, ga je weer weg?' hoort hij zijn partner vragen. Opgelucht haalt Wolfs weer zachtjes adem. Ze had het dus inderdaad niet tegen hem. Hij hoort Joes nog even tegensputteren, maar al snel daarna verlaat de man de kamer. Zodra de deur dicht is, stapt Eva de badkamer uit. Wolfs wacht nog even tot hij de douche hoort lopen en stapt dan snel uit de kast, de kamer uit. Zo snel hij kan loopt hij weer naar zijn eigen kamer. Dit ging maar net goed.

Een dag later gaat Eva verder met haar zoektocht naar de zogenaamde zus van Luca. Ze belt bij alle mogelijke huizen aan waar iemand woont met een auto met overeenkomstige letters en cijfers in het nummerbord. Ze is al bijna door haar al haar adressen heen, wanneer eindelijk het meisje open doet dat ze zoekt. 'Rebecca Meeuws' zegt Eva opgelucht, wanneer ze het meisje herkent. 'Eva van Dongen. Politie Maastricht. Ik wil even met je praten'.