Tussen de regels

16.2 Moord aan de hemelpoot

Na de moordzaak in het bejaardenhuis, loopt Wolfs de Ponti in. Beneden ziet hij Eva tegen de tafel geleund staan. 'Hé' zegt hij, terwijl hij in het langslopen een fles whisky en een glas meepakt. 'Moet jij niet op het bureau zijn?' Eva komt overeind. 'Wat zat er in die kluis van Wortelboer?' vraagt ze als zijn baas. 'Helemaal niets' liegt Wolfs, terwijl hij plaats neemt aan de tafel. Eva gaat tegenover hem staan. Ze legt haar handen op de rugleuning van de stoel. Even zoekt ze naar de woorden die ze wil zeggen. Ze verplaatst haar handen naar de tafel en leunt wat voorover. 'Ik heb gezegd dat ik mijn oude baan terug wil en dat ik per direct weg ben als ze me niet meteen vervangen'. Het komt er vlotter uit dan ze verwacht had. Wolfs twijfelt hoe hij moet reageren. 'Eef, begrijp me niet verkeerd, want er is echt niets liever dan dat ik weer samen met jou... Maar weet je dit echt zeker? Deze kans krijg je maar één keer'. Hij probeert goed tot haar door te dringen. Eva gaat rechtop staan en slaat haar armen over elkaar. 'Ik hoor toch op straat' zegt ze stellig. 'Niet op een kantoor'. Wolfs mondhoeken krullen omhoog. 'Ja' lachend kijkt hij haar aan. 'Dus alles wordt weer zoals het was?' 'Dat denk ik wel ja' antwoord Eva.

Wolfs staat op van zijn stoel en heft zijn glas. 'Dat moeten we vieren' zegt hij enthousiast. Eva kijkt hem met opgetrokken wenkbrauwen aan, terwijl Wolfs snel een slok neemt, zijn glas weer neerzet en haar voorbij loopt. Hij pakt zijn sleutels en draait zich vervolgens richting zijn partner. 'Kleed jij je even om?' vraagt hij haar. Eva kijkt hem vragend aan. 'Waarom?' Wolfs heeft een glimlach op zijn gezicht. 'Dat ga je nog zien. Doe nou maar'. Hij duwt haar voor zich uit richting de trap. Op de begane grond, duwt hij Eva door naar boven en slaat zelf af naar de voordeur. 'Trek iets leuks aan' zegt hij met glinsterende ogen, terwijl hij de deur achter zich dichttrekt. Eva blijft nog even verbouwereerd naar de gesloten deur staren, maar loopt dan toch maar naar boven. Zuchtend staat ze voor haar kledingkast. Ze vreest dat Wolfs een of ander chique restaurant aan het reserveren is. Ze twijfelt of ze daar wel zin in heeft, maar weet ook dat ze er niet onder uit kan komen. Ze schuift wat kleren opzij en gaat op zoek naar iets wat er een beetje netjes uitziet. Als ze dan in zo'n duur restaurant zitten, wil ze niet uit de toom vallen. Ze vist een halflang donkerblauw jurkje achter uit de kast legt het op haar bed. Ze twijfelt even, maar besluit toch eerst nog te gaan douchen.

Vanonder de douche hoort Eva Wolfs weer thuiskomen. Ook hij loopt de trap op naar boven en ze hoort hem wat rommelen. Ze draait de kraan dicht en slaat een handdoek om. Ze hoort nog hoe Wolfs weer naar beneden loopt. Eva stapt uit de douche en gaat voor de spiegel staan. Ze pakt haar borstel van het plankje en begint rustig haar haren te borstelen. Wanneer ze weer naar haar slaapkamer loopt, hoort ze gerommel in de keuken. Ze heeft geen idee wat Wolfs allemaal aan het doen is. Ze trekt haar jurk aan en doet nog wat oogschaduw op, waarna ze de trap afloopt.

In de keuken treft Eva Wolfs aan achter het fornuis. Met gefronste wenkbrauwen loopt ze langs de chique gedekte eettafel richting het aanrecht. 'Wat is dit?' vraagt ze Wolfs verbaast. Hij richt kort zijn blik op zijn collega en antwoord enkel met 'kwartel', terwijl hij zich direct weer naar de pan richt. 'Maar' even snapt het niet meer. 'Gaan we niet weg?' Wolfs schudt zijn hoofd. 'Wil je weg dan?' Eva schudt twijfelend haar hoofd. 'Je zei dat ik me om moest kleden, dus ik dacht dat je naar een restaurant zou willen gaan ofzo'. Wolfs draait het fornuis uit en richt zich op Eva. 'Daar houd jij toch helemaal niet van' zegt hij schouderophalend. Hij ziet het onbegrip in Eva's ogen. 'Ik dacht: we doen het gewoon hier!' reageert hij vervolgens enthousiast. Eva krijgt een kleine lach op haar gezicht, maar in haar ogen is nog steeds de onduidelijkheid te lezen. 'Waarom moest ik me dan omkleden?' vraagt ze uiteindelijk. Wolfs legt zij hand op haar schouder en draait haar richting de tafel. 'Omdat we wel in stijl eten' grinnikt hij. Hij begeleidt Eva naar haar stoel en schuift deze voor haar aan. Vervolgens pakt hij een fles water uit de koelkast en vult haar glas hiermee. Zij eigen wijnglas pakt hij van het aanrecht en zet dit ook op de tafel. 'Je bent precies op tijd'. Wolfs komt glunderend met twee kleine schaaltjes aanlopen. Wanneer hij een van de schaaltjes voor Eva op tafel zet, vertelt hij meteen: 'We starten met een amuse van een half kwarteleitje met truffelolie en een tapenade van groene olijf'. Eva bestudeerd het schaaltje even. Ze weet zeker dat Wolfs rekening heeft gehouden met haar smaakvoorkeuren, maar zou dit zelf nooit ergens besteld hebben. Ze wacht tot Wolfs zit en wil net beginnen, wanneer hij zijn glas naar haar opheft. 'Op je nieuwe, oude baan' lacht hij haar toe. Eva schiet in de lach en proost met haar waterglas tegen Wolfs wijnglas. 'Op ons nieuwe, oude partnerschap' lacht ze Wolfs toe. De twee nemen ieder een slok en beginnen dan aan hun amuse.

Wolfs en Eva genieten van een gezellige avond. Na de amuse heeft Wolfs ook nog een bospaddenstoelensoep, een gevulde kwartel en een nagerecht van verschillende chocoladevormen voor hen bereid. Na al dit lekkers, kijkt Eva Wolfs glimlachend aan. Ze blaast even in de thee in haar handen. 'Dank je wel Wolfs' zegt ze enigszins kleintjes. 'Dit is precies de manier waarop ik zoiets zou willen vieren'. Wolfs lacht haar toe. 'Dat weet ik toch'. Samen drinken ze nog iets en ruimen alles van het eten weer op, waarna ze enigszins op tijd naar bed gaan.

De volgende dat vertrekken Wolfs en Eva samen naar het bureau. Als vanouds zitten ze naast elkaar achter hun computer. Enkele collega's kijken even op van het feit dat Eva niet in het kantoor zit, maar al snel lijkt iedereen op de hoogte van de nieuwe situatie. Tegen de middag zit Eva aan haar bureau. Ze kijkt op naar het kantoor en ziet een vrouw bellen. Wolfs, die bij het koffiezetapparaat staat, heeft zijn blik ook op de vrouw gericht. Hij pakt zijn eigen mok en schudt een pakje chocomelk voor zijn collega. 'Wat doet zij hier? Zij zit toch bij het VIK?' Eva kijk even op naar het pakje chocomel, maar reageert verder niet. 'Dat onderzoek tegen mij is natuurlijk nog niet afgerond' gaat Wolfs verder met een gespannen klank in zijn stem. Eva kijkt even van Wolfs naar de vrouw in het kantoor. 'Ze is de nieuwe chef' verduidelijkt ze. Wolfs kijkt haar verbaast aan. 'Thea Zitman?' Eva knikt hem toe. Wolfs grinnikt even. 'Nou ja, laten we eerlijk zijn' hij kijkt zijn partner spottend aan. 'Ze zetten natuurlijk tegenwoordig Jan en Alleman op die functie'. Eva kijkt hem met een betekenisvolle blik aan. Een kleine grimas verschijnt op haar gezicht. 'Ik ben benieuwd hoe lang ze het hier volhoudt' zegt Wolfs nog. Achter zich hoort hij de kantoordeur openen. 'Goedemorgen Wolfs, Van Dongen' klinkt Zitman, terwijl ze hun kant op loopt. 'Goedemorgen' reageert Wolfs enthousiast. 'Hoe maakt u het?' Eva schiet in de lach. Zitman kijkt hem emotieloos aan. 'De laatste keer dat wij elkaar zagen, stond u op het punt om eruit te vliegen. Eerlijk gezegd verbaast het me dat ik u hier nog aantref' hun baas klinkt zakelijk. 'Voor zover ik kan achterhalen, heeft u dat te danken aan mijn voorganger die enorm haar best heeft gedaan het traject tegen u te eindigen. En met succes' ze richt een korte blik op Eva, die snel wegkijkt. Wolfs kijkt verbaast op. 'Het lijkt dan ook meteen, op een paar lopende zaken na, het enige wat ze gedaan heeft in haar functie als teamchef'. Eva schudt haar chocomel. 'Maar goed' gaat Zitman verder. 'Aan de slag dan maar'.