Tussen de regels

5.7 Nieuwe wijn

Eva zit in de lobby van haar hotel. Ze bekijkt de videobeelden van de verdwijning van het geld. Joes ziet haar zitten en komt op haar af. 'Wat ben je aan het doen?' Eva kijkt op. Ze sluit haar laptop een stukje zodat Joes het scherm niet kan zien. 'Gewoon werk' reageert ze rustig. Joes heft één hand op. 'Sorry hoor' hij draait zich weer om en gaat verder met zijn werk. Eva opent de laptop weer en bekijkt opnieuw de beelden. Ze ziet de zogenaamde zus van Luca in een auto stappen. Eva vergroot het nummerbord dat gedeeltelijk te zien is.

Als Eva alles heeft opgezocht dat ze nodig heeft, loopt ze naar de bar. Ze spreekt Joes aan. 'Hé man, sorry. Ik was misschien een beetje bot daarnet. Ik zat gewoon midden in iets van het werk'. Joes kijkt haar glimlachend aan, terwijl hij een glas chocomel voor haar neerzet. 'Maakt niet uit joh'. Eva pakt dankbaar haar drankje aan en neemt een slok. 'Heb je het druk vanavond?' Vraagt Eva daarna belangstellend. Joes haalt zijn schouders op. 'Het valt mee'. Ze kijkt hem aan met een kleine twinkeling in haar ogen. 'Betekent dat dat je zo met mij gaat hardlopen?' vraagt ze met een lieve glimlach. Joes kijkt naar haar gezicht. Hij grinnikt even. 'Tuurlijk' zegt hij daarna. Eva lacht terug. 'Mooi! Dan ga ik me alvast omkleden'. Zonder op een reactie te wachten, verdwijnt Eva naar haar kamer. Joes kijkt haar nog lachend na, maar gaat dan weer verder met zijn werk.

Een uurtje later lopen Eva en Joes het hotel uit. Ze lopen hun rondje en dagen elkaar regelmatig uit voor een wedstrijdje. Qua tempo kunnen ze elkaar goed bijhouden en af en toe trekt één van de twee een sprintje, waarop de ander er lachend achteraan rent. Eva vindt het fijn om met Joes te lopen. Ze zeggen niet veel tegen elkaar tijdens hun rondje, maar het feit dat ze met z'n tweeën zijn, voelt fijn voor haar. Vlak voor het hotel, zet Eva opnieuw een sprintje in. Joes rent zo snel mogelijk achter haar aan. Bij de deur, blijft Eva wachten. 'Zo, ben je daar eindelijk' glimlacht ze wanneer Joes vlak na haar aankomt. Hij geeft haar een duwtje en lachend lopen ze de lobby in.

Eva ploft op een stoel en Joes stapt achter de bar. 'Chocomel?' vraagt hij haar twijfelend. Eva kijkt verbaast op. 'Nee man, water!' Hij lacht even en gooit een flesje water richting haar. Zelf pakt hij ook een flesje en gaat tegenover haar zitten. Eva drinkt gul uit haar flesje en kijkt vervolgens naar Joes. 'Weer eens wat anders dan kickboksen hè'. Hij glimlacht naar haar. 'Dit kun je in ieder geval beter' grinnikt hij haar toe. Verontwaardigd gooit Eva haar inmiddels lege flesje richting het hoofd van Joes, die het nog net kan ontwijken. 'En gooien is ook al niet je sterkste kant' lacht hij er achteraan. Eva staat snel op 'ik ga douchen' zegt ze met een verontwaardigde toon in haar stem. Ze draait zich om. 'Eva!' roept Joes haar na. 'Het was een grapje hé'. Eva draait zich terug naar Joes, met een glimlach op haar gezicht. 'Weet ik' knikt ze naar hem. 'Ik zie je morgen weer oké?' Joes knikt 'tot morgen'. Opnieuw draait Eva zich weg van Joes. Om nu wel echt naar boven te lopen.

De volgende ochtend vertrekken Eva en Wolfs al vroeg richting het bureau. Nadat ze de hele ochtend aan een hebben gedaan. Stappen ze hun auto in om even te gaan lunchen. Ze kopen een broodje en eten dit gezellig op een bankje op. Vervolgens stappen ze terug in de auto. Ze besluiten met een kleine omweg langzaam terug richting het bureau te rijden.

Op hetzelfde moment, rijdt er een auto door bij een controle. In zijn vlucht heeft hij Esmee geraakt. Marion start de reanimatie, terwijl ze wachten op de ambulance. Eva en Wolfs horen over de portofoon dat er een collega aangereden is. Ze hebben genoeg aan één blik en rijden naar de plek waar de auto het laatst gezien is. Al snel ziet Wolfs de auto staan. Eva keert om en ze rijden naar de auto toe. Met getrokken wapen stappen ze op de auto af. Ze zien dat de auto verlaten is. Ze zoeken in de omgeving naar de bestuurder. Intussen wordt Esmee in de ambulance gereden. Marion neemt plaats naast haar en rijdt mee naar het ziekenhuis.