The Cold Alpha (MPreg BL) COMPLETED

CHAPTER 15

The Cold Alpha Chapter 15

VERNON'S POV

BIGLANG nag-vibrate ang aking cellphone, sa pagtingin ko rito ay pamilyar ang pangalan na nag-text.
From: Hui
Busy kaba? Pwede na ba tayong mag-usap?

Huminga ako ng sobrang lalim para lang maibsan ang naghahalong kaba at inis sa aking dibdib. Para saan pa at gusto niya akong kausapin? Ayaw ko na siyang makita dahil sa bilin ni doctor Micheal.
Isa pang vibrate ang pumukaw ng aking atensiyon.

From: Hui
Vernon, sige na. Kahit bago lang lumubog ang araw.

Napabuntonghininga ako sa pagkadesperado ng aking best friend. Bakit ba hindi siya nakaka-intindi ng isang salita?

Pinilit kong kapalanan ang mukha ko at tawagan si Gregory. Kahit nagsisinungaling ako ay ginagawan ko parin ng paraan para makitang muli ang mukha ni Hui. Nakaka-miss na rin kasi ang mokong nayun kahit ang laki ng ginawa niyang kasalanan saakin.

Kinuha ko ang susi na nakasabit sa gilid ng pintuan at bumaba. Una muna akong pumunta sa bahay at sumalubong agad saakin si Mom.
"Vernon!" she yelps when seeing my face. I cannot help but to smile at her.

"Mom! I miss you!" Isang halik sa kaniyang pisnge ang dumampi. I really miss my Mom dahil ilang araw na rin akong hindi nakaka-uwi saamin.
"Kamusta naman?" agaran niyang tanong saakin bago umupo at naghanda sila ng miyernda.

"Kasi Mom... 'di ako magtatagal may kikitain akong kaibigan sa coffee shop," palusot kong saad bago siya tumango.
"Is it a friend from U.S?" she asked curiously. I nodded abruptly before my lips twitch a smile. Hindi na rin ganun katagal ang pag-uusap namin at umalis na rin ako sa bahay.

From: Hui
See me at the Boulevard Avenue sa may Imperial building na coffee shop.

Mabilis kong pina-andar ang itim kong sasakyan na Honda hanggang sa malayong café. Sa aking pagdating ay nakita ko ang itim na Audi niyang kotse. Kanina pa ba kaya siya naghihintay para saakin?

Pinark ko ang sasakyan bago pumasok sa loob ng magarbong lugar. It feels like ages na naka-alis akong mag-isa.
"Vernon," may boses na tumawag saakin sa 'di kalayuan at si Hui iyon na may ngiti sa kaniyang mga labi. It doesn't turn last long dahil sa simangot na saaking mukha. Naupo ako sa harap niya at dumating ang kapeng Americano na kaniyang inorder.

"Kamusta na?" masigla nitong bati saakin. Am I that cold para 'di sumagot sa taong naging katuwang ko dati? How far could I be this rude?
Hui chuckles awkwardly sa kinauupuan niya. Napakamot ito sa kaniyang batok bago bumating muli, "sorry na abala pa kita-"
"Ano ba kasi ang problema mo at gusto mong makipagkita?" pagputol ko sa kaniyang sinasabi. I feel the tension between my legs habang nag-uusap kami rito sa private space.

Kitang-kita sa mukha nito ang pagkadismaya saaking pinapakita.

Muntikan na niya akong galawin dati tapos magtataka siya bakit 'di na ako katulad ng dati?
"Tanga ka ba? Sino ba ang hindi lalayo sa ginawa mo dati?" malamig kong bigkas na nagpayuko sa kaniya. While Hui is craning his neck downwards-his pheromones are somewhat turning dark.

A moment of silence for the both of us. Hui is chewing his lower lip before looking back in my direction. "Vernon..." Humawak siya sa aking kamay ng maigi bago unti-unting lumambot ang kaniyang paghawak, kasabay ng paggalaw ng kaniyang hinlalaki.

He sighed deeply. "I like you... and you know it all along, diba?"
Halos mamanhid ang paa ko sa lamig ng aking nararamdaman... he is unpredictable. Hui is looking straight into my eyes-the same feeling na gusto ko ring sabihin sa kaniya. Subalit, hindi na maari dahil bound na ako kay Gregory.

Ang hirap ng ganito! Si Hui ang unang Alpha na sumusuporta saakin ng ilang taon, kumpara kay Gregory na halos dalawang buwan ko palang nakikilala. Parehas naman silang Dominant Alpha. . .

"Wala ka pa namang marka ni Gregory," ayun ang mga salitang ayaw kong marinig! Dahil doon ay dumadaloy ang kakaibang lamig mula saaking likod patungon sa dulo ng aking kamay at paa.
Ilang saglit lang kaming nag-uusap pero bakit ganun? Feeling ko ay lulubog na ang araw. Sa pagbalik ng aking matinong pag-iisip ay malamig na ang kapeng nasa harap ko.

Isang buntonghininga nanaman ang lumabas saaking bibig. Bumalik si Hui ng may isang box ng maliit na cake.
"Peace offering ko sa'yo. Malapit na ring lumubog ang araw katulad ng usapan natin kanina. Kamustahin mo nalang ako kay Gregory," malambing na saad ni Hui bago ito ilapag sa lamesa. I appreciate what he is trying to portray at me.

Pero isang malakas na hatak ang naramdaman ko sa aking kanang kamay! Hindi ko maiguhit ang mukha ni Hui. Maski ako ay 'di makapaniwala nang makita ko si Gregory sa aking harapan.
Lahat ng leeg ay nagsitinginan saaming tatlo! Sobrang nakakahiya! Nanlilisik ang mga mata ni Gregory na tila ba gusto na niyang ipalanding ang kaniyang nangangatig na kamao sa mukha ni Hui!

Hindi ko alam ang aking gagawin sa aking nakikita! Natutulala nalang ako habang nakikita silang magkatinginan ng sobrang talas. I feel my bones are cracking from the grip of Gregory.
"Nasasaktan ako, Gregory," anas ko sa kaniya at binitiwan niya akong ng kusa. Ang sakit ng kamay ko-dahilan para manula ito ng sobra. Nangangatig na rin ang panga ni Hui.

"Pwede bang tumigil na kayo-" Di ko na natapos ang aking binibigkas na salita nang si Gregory ay malamig na sumagot, "go into the car right now, Vernon."

Napalunok ako sa aking naririnig at nakakahiya na pati ang mga security guards ay naka-alerto. Mga beta lang ang laman ng coffee shop at wala silang kakayahang pigilan ang dalawang Alpha na mag-aaway.

The pheromones of Gregory are so strong na naduduwal ako sa amoy. Naamoy ko na rin ang pheromones ni Hui dahil sa kaniyang galit.
"Marunong ka naman sigurong magpasintabi, diba?" maangas na tanong ni Hui sa kaniya. However, I heard my Alpha scoffed arrogantly. Ayaw niyang makinig sa sinasabi ng kaibigan ko.
Gregory takes one-step forward. That moment, I am alerted! Nagpagitna ako at hinawakan ang malalaki nilang dibdib. I can feel both their heartbeats are racing.

Also, my heart is thumping inside my chest. "I said go, Vernon," malamig na ang mga salitang lumalabas sa bibig ni Gregory. Takot at kaba nanaman ang kumakain saaking katawan.

My legs are wobbling in stress! "Please stop, it... Gregory, I will explain," may luhang dumadaloy sa aking mga mata ng hindi ko namamalayan. Why I am tearing up-dahil ba magkakagulo o sadyang mahal ko silang dalawa?
"Lubayan mo ang Omega ko. Magkakagulo tayong dalawa," matapang na pagbabanta ni Gregory laban kay Hui.

My best friend gives a smug smirk towards my Alpha. "I cannot feel that you marked him as yours? Baka unahan kita-"
Mabilis na hinatak ni Gregory ang kwelyo ng damit ni Hui saaking harapan. Nanlalaki ang mga mata ko tuwing nakikita ang mga betang nagbubulungan.

"Subukan mo at magkakapatayan tayo, Hui..." mahina iyong sinabi niya, but I can feel the grievance between his chattering teeth. My best friend twitches a counter-smile.

"I accept your challenge, Alpha Gregory," his audacious claim, makes my body shudder when I feel their breaths lingering on my head.

May mga yabag akong naririnig na papalapit saaming tatlo. "Excuse, Alphas. Can you settle this already para wala ng gulo?" tanong ng manager na naka itim na uniporme.
Ilang saglit lang ang lumipas at binitawan na rin ni Gregory ang kaniyang kwelyo. I want a placid life-at hindi ang ganito.

I grab Gregory papunta sa labas habang naiwan ang nag-iisang cake na ibibigay sana ni Hui para saaming dalawa. Napakasakit... sobrang sakit sa dibdib ko ang kaniyang ginawa.

My friend still smiles when I am going away. I breath heavily before nodding my head as a sign of respect na aalis na ako. My gesture tells more than my mouth could. Ang sakit ng ganitong insidente. I found my Alpha on the driver's seat at naupo ako sa tabi niya. Walang nagsalita hanggang sa nakikita ko na ring umalis ang itim na Audi'ng kotse ni Hui.

I cannot help it... palihim kong pinupunasan ang mga luhang pilit na lumalabas saaking mga mata. Hidni umiimik si Gregory at mas bumilis ang takbo ng sasakyan. Bakit ang malas ko ngayong araw?
Una nagsinungaling ako sa kaniya at pangalawa ... baka mawalan ako ng isang kaibigan.

"From now on, wag ka na magpapakita sa best friend mo."