The Cold Alpha (MPreg BL) COMPLETED

CHAPTER 23

The Cold Alpha Chapter 23

VERNON’S POV

Lumipas ang mga araw na tila ba lumalayo ulit ang loob ko kay Gregory, nakakagalit lang kung iisipin ang mga ginawa niyang kagaguhan. Isa rin kasing mokong nayon….

Halos mamula ako sa kakaisip sa ginawa ni Hui saakin. Napapakagat nalang ako sa aking ibabang labi habang naiisip siya—paano kung naging kaming dalawa habang hindi ko fated pair si Gregory?

“AHHH!” sa sobrang lakas ng aking pagsigaw ay nagulat si Alpha na natutulog pa.

“VERNON!” sumigaw rin ito at nagmamadaling tumayo. Naalimpungatan yata ang tanga.

Inirapan ko lang siya bago tinaklob ang comforter saaking katawan. Isang mahigpit na yakap ang aking naramdaman mula sa kaniya.

“Don’t do it again, akala ko kung napano na ang Omega ko—“

“Stop it! it’s irritating!” pagsusuplado ko sa kaniya pero parang wala lang iyon kay Gregory. He’s tranquil in every situation, pwera nalang kung si Hui ang kaniyang kaharap siguradong lalabas ang kaniyang lobo sa katawan.

Hinila niya ako papalapit sa kaniya habang panay rin ang aking pagpupumiglas. Ilang segundo lang ay naamoy ko ang kaniyang pheromones. Wala akong ibang magawa kundi humiga sa kaniyang tyan.

Napakabango! Nakaka-adik ang ganito! Hindi ko na namalayang nakatulog na ako sa sobrang gaan ng aking pakiramdam habang nasa impluwensiya ng kaniyang mapang-akit na amoy.

“Gising kana pala,” bati niya saakin sa umaga at nakabihis na rin ito. I blink twice.

“San ka pupunta?” malamig kong anas sa kaniya habang natawa lang ito sa aking mukha. Para siguro akong tanga kung magtanong?

Tumayo ako at tumungo sa lamesa.

“This is good,” sabi nito habang ningunguya ang tuna sandwich. Kahit labag sa kalooban kong pansinin siya ay ‘di ko maiwasang mapatingin sa kaniyang casual na ayos ngayon.

Gregory is the epitome of perfection in my eyes. Maybe, dahil na rin ngayon ko lang siya nakikitang nagsusuot ng ganito lately?

“Gwapo ba ako?” what an inane question, halos iluwa ko ang ningunguya kong sandwich sa harap niya.

Ugh! Etiquette and table manners, Vernon! Hindi ko pwedeng umasta na walang modo.

“Ehem! Oo—ay este, siguro,” nadulas pa ako sa pag-amin na gwapo nga talaga si Gregory kahit saan sulok mo siya tingnan.

He left a sexy chuckle as his eyes looked at me. My heart wrenched when he did it.

“You are also the cutest in my eyes,” Gregory uttered. I yelp accidentally. Halos mabulunan ako sa kaniyang sinabi na may kasamang nakapatamis na ngiti.

Inabot niya saaking ang baso ng fresh milk at agaran koi tong ininom. “You want to go with me?”

Napagtanto ko nga ulit na aalis ito. “S-Saan?” nauutal kong tanong pabalik sa kaniya. He sighed deeply. “Susunduin ko ang bunso kong kapatid sa airport, si Peter.”

I burp. “Oh! Hindi ko pa siya nakikita sa personal pero sa family pic niyo sa opisina ni Mr Cha… baka siya nga iyon.” Binilisan ko ang pagkain at nagsipilyo. Habang nagmumumog ako ay naramdaman ko ang yakap ni Gregory mula sa aking lukuran.
Hinalikan niya ang aking batok at pisnge.

“Let’s go, baby?”

HABANG NAGMAMANEHO si Gregory ay inaantok nanaman ako.

“Idlip lang ako,” pagpapa-alam ko sa kaniya at ako’y nakatulog ng mahimbing sa front seat. Subalit, may naramdaman akong may pumipisil ng aking ilong.

“Gising na,” bulong nito saakin. Ibang boses iyon… hindi iyon kay Gregory at … at iba ang kaniyang amoy! Agad akong dumilat at sa paglinggon ko ibang tao na ang nasa driver’s seat!
“S-Sino ka?!” halos mahimatay ako sa kaniyang titig saakin. Ngumiti ito saakin at napakunot ang aking noo. Meron siyang kamukha… teka?!

“I-Ikaw ba si P-Peter?” nauutal kong tanong sa kaniya. Tumango ito.

“Yes, hi. I am the youngest brother of Gregory. You must be … Vernon, right?”

Napa-awang ang aking mga labi sa kaniyang pagpapakilala. Sabi nila ay kakatapos lang ng kaniyang debut sa America.

“You look young, ilang taon kana. If you don’t mind me asking,” he asked with pleasing facial expression.

“Eighteen,” I responded.

Ilang sandali ay dumating si Gregory na namumula ang mga kamay. “Ano ba ang mga dala mo pauwi, Peter sobrang bigat!” pagrereklamo nito, pero nang makita niya akong nakatingin sa kaniya ay….

“Ay! Hindi pala, kayang-kaya ng mga muscles ko,” pagbawi ni Alpha Gregory at flinex ang kanyang cuts. I was annoyed watching him.

“An Alpha shouldn’t be worried about carrying such hefty things,” said Peter.

Bumaba na ito ng driver’s seat at lumipat sa passenger. Kinindatan naman ako ni Gregory at tumingin sa rear mirror.

“I will introduce him after we go home—“
“No need, brother. I know his already. I am curious if he is an Alpha too dahil kakaiba ang kaniyang amoy.” Kinabahan ako bigla sa kaniyang sinabi at ngumiti ng hilaw si Gregory sa kaniya.

Walang nagsalita saaming tatlo hanggang makarating sa mansion. Nandoon naman ang buong pamilya Dela Vega para salubungin ang kaniyang bunsong Alpha.

Sa mundong ito … napakahalaga mo kung isa kang Alpha. Hindi hamak na wala akong kwenta sa kanilang mga mata—pero sa tabi ni Gregory ay komportable naman akong walang tatapak saaking pagiging kakaiba.
Ganito rin kaya ang naramdaman ni Alpha Maddie? Hindi.

Malayo na maging malungkot ang kaniyang pamilya kung isa siyang Alpha na bumubuo ng kakaunting porsyento sa mundo ng syamnaput-limang beta.

“Peter!” tawag sa kaniya ni Mr Hawkey at tumakbo ito papalapit sa kaniyang Tatay. Masaya silang lahat at kahit ako’y nahawaan sa kanilang mga masasayang mukha at ngiti.

“Dinadalaw ka parin ba ng heat mo, Vernon?” tanong ni Alpha Maddie saakin na kasabay kong lumakad. “Oo, Alpha Maddie—“ napabuntonghininga ako, “mabuti anjan palagi si Gregory para iligtas ako.”

Natatawa itong nakikinig saakin. Saktong tanghalian at hindi na rin mapigilan ni Peter na tanungin si Alpha.

“Is he an Alpha too—“
“Sir Peter, siya ang fated pair ng iyong kuya Gregory,” pagputol ni Alpha Maddie sa kaniya. Nakikita ko ang mga ningning sa kaniyang mga mata!

“H-He’s an O-Omega?” He keeps on stuttering and showing interest in me.

Kinakabahan akong tumitingin sa kaniya dahil ang alam ko ay isa siyang graduate ng medicine para sa mga heat suppressants at kukuha ng panibagong kurso na kaniyang pinag-iisipan.

“Yes, Peter,” saad ni Mr Hawkey sa kaniya. Tumingin lang saakin si Gregory na tila ba sinasabing ‘ayos lang ang lahat.’

Pagkatapos ng tanghalian ay tumungo ako sa balkonahe sa second floor para magpahangin at maglaro ng games saaking cellphone. Ngunit, sa hindi kalayuan ay nakita ko sa Peter na lumalapit saakin.

His face has a sinister smile. Halos mabitawan ko ang aking cellphone at kami lang dalawa rito.

“A male Omega. I was studying so much about your race. Now, I can examine you for my thesis!” Hindi siya naninimbang sa kaniyang mga sinasabi at naglabas ito ng sobrang tapang na pheromones.

Halos hindi ako makahinga sa kaniyang ginagawa at nawala ako ng lakas, ngunit akay-akay niya ang aking nanghihina na katawan papunta sa sofa.

I can feel the moisture inside my brief. He is making my heat resurface! Para akong mababaliw sa kaniyang paghubad ng aking pantalon. I am drooling on his pants too.

“It’s okay…. Omega.” Patuloy niyang binababa ang aking underwear kahit nasa sala kaming dalawa!

“HELP!” sigaw ko bago niya napasok ang kanyang daliri sa aking pwet.

“Hmmm… Interesting, tight even you have an Alpha,” bulong nito saakin at ilang saglit lang ay binalik na niya ako ulit sa pwesto na para bang walang nangyare.

I am still heating at lumilibot ang aking paningin. However, I feel something that would save me…. Pheromones ni Gregory na naamoy kong papalapit saakin.