The Cold Alpha (MPreg BL) COMPLETED

CHAPTER 34

The Cold Alpha Chapter 34

HUI’S POV

SINARADO KO ang chiller at pilit na nilalagyan ng lock para hindi ko makuha ang beer na nakakatemtar kunin. Huminga ako ng malalim at lumakad papunta sa salas.

Fuck it… nang-iinit ang katawan ko kung hindi maka-inom ng beer—kasi hanggang ngayon parang mahina ang katawan ko tuwing ini-isip si Vernon.
I stripped my clothes at tanging boxer lang ang suot. I have a boner when looking at my boxer.

UGH! Ayaw ko magsarili! Kinuha ko ang kumot at nahiga sa sofa.

Pero sa kalagitnaan ng gabi ay biglang may kumatok sa pintuan. Nanlalaki ang mga mata ko dahil naalimpungatan akong nakatingin sa bintana.

Imposible namang may magnanakaw rito sa Forbes. Nakaka-irita na ang katok kaya bumangon ako at binuksan ang pintuan. I froze in my spot sa pagkakita kay Vernon na umiiyak.
“V-Vernon?!” napasigaw ako—pumasok siya sa loob ng bahay papunta sa sofa.

Nilapitan ko siya at inakabayan sa kaniyang leeg.

“H-Hui… h-help me, please.” Ayun ang naririnig kong paulit-ulit niyang sinasabi saakin. Kumuha ako ng tubig sa gilid ng lamesa at naubos niya agad iyon pagkabigay.

“I-Isa pa….” nanginginig ang kaniyang bibig sa paghingi ng tubig. Nilagyan ko ulit ito at naubos ng sobrang bilis!
“Hui!” Niyakap niya ako sa tiyan at malamig ang kaniyang bibig pero mainit ang mga luhang dumadaloy sa tiyan ko. Humahagulhol itong yumakap pa ng sobrang higpit.

Hindi na makahinga ang abs ko sa kaniya. Hindi ako nagsalita at hinayaan lang siyang umiyak.

“N-Naglihim s-saakin si Gregory!” Ramdam ko ang mahipit na pagbaon ng kaniyang kuko saaking likod.

Nasasaktan din akong makita siya na ganito.

Na-in love na rin ako dati kaya hindi ko mapapatahan ito ng isang gabi lamang. However, when he is hugging me—I feel like, I’m the happiest person alive.

Nahahawakan ko siya at nandito na ulit ang pinakamamahal kong best friend. Vernon keeps on crying hanggang nanamlay ang kaniyang katawan.
Nakatulog siya saaking tyan.

Nangangawit na rin ang paa ko kakatayo. Binuhat ko si Vernon papunta sa kwarto—nilapag sa malambot na Eiderdown na duvet.

Hinimas ko ang kaniyang buhok. Hindi ko mapigilan ang sarili ko na lumapit sa kaniyang mga labi. Kaunti nalang isang centimetro nalang sana.

There’s something holding me back. Kumuha lang ako ng isang unan at iniwan siyang natutulog sa kama ko.

Kung sa bagay, hindi naman ako masyadong natutulog dun kaya amoy bago parin.

PAGKA-UMAGA, nag-iwan lang ako sa lamesa ng pagkain pati na rin ang kaniyang mga kailangan sa loob ng bahay. Nag-iwan na rin ako ng sulat na hapon pa ako babalik, at ako na ang mag-oorder ng kaniyang lunch.

Hindi ko na rin binuksan ang kwarto.

Doon na ako sa penthouse ko magbibihis. Saktong pagpasok ko ng opisina ay nag-text si Vernon. Abot tengga ang ngiti ko sa pagkakita ng kaniyang pangalan sa screen.

From: Vernon
[Salamat ha. Naabala pa kita, Hui.]

Tumigil muna ako sa gilid ng pinto at nag-type.

To: Best friend
[Anytime, best friend. ;)]

Masigla ang araw ko na tapusin lahat ng mga paper works. Nag-order na rin ako ng pizza para sa kaniyang lunch.
Naghihintay ako sa presensiya ni Gregory sa loob ng opisina ko, subalit, wala akong nakitang Alpha na berde ang mga matang magkokompronta saakin.