Η ΚΑΤΆΣΚΟΠΟΣ!

15. Η αθώωση της Νάντιας!

Κρίστιαν!

Έτριψα το πρόσωπό μου αρκετά τρελαμένος με όλα αυτά και έλυσα με θυμό την γραβάτα μου. Την πέταξα κάτω νιώθοντας πως δεν με χωράει ο τόπος. Έγειρα το σώμα μου ελαφρά προς τα κάγκελα καθώς ο κόσμος αποχωρούσε.  Όλα όσα συνέβησαν και ειπώθηκαν τριγυρνούσαν μέσα στο κεφάλι μου . Και εγώ να μην ξέρω τι να πρωτοσκεφτω. Τι είναι αλήθεια και τι ψέμα. Τι εφιάλτης και τι πραγματικότητα.

Μέσα σε μία στιγμή γύρισα και άρχισα να γκρεμιζω ότι υπήρχε πάνω στα τραπέζια που είχα μπροστά μου. Τα αναποδογύρισα για να μπορέσω να ξεσπάσω όλα όσα είχα μέσα μου. Κόντευα να τρελαθώ . Δεν ήθελα να θυμάμαι και να σκέφτομαι. Χτύπησα την γροθιά μου φωνάζοντας δυνατά. Έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω με το στέρνο μου να ανεβοκατεβαίνει γρήγορα.  Όλη η ζωή μου είχε ανατραπεί. Όλα όσα πίστευα διαλύθηκαν μέσα σε μία καταραμένη στιγμή. Και πάνω από όλα τα μάτια της ήταν μόνιμα στο μυαλό μου. 

Εκείνη είχε αγγίξει την καρδιά μου. Μόνο στα χέρια της μπορούσα να εμπιστευτώ τον εαυτό μου. Ένιωθα πως αν την κοιτάξω στα μάτια θα δω τον Κρίστιαν πιο ήρεμο. Σε κάθε φιλί καταλάβαινα πως μπορεί να νιώσει οτι κρύβω καλά ακόμα και από εμένα τον ίδιο. Και δεν φοβόμουν να ξέρει. Το εξαφάνιζε μαγικά  γιατί δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να με αλλάξει.

Τώρα όλα αυτά δεν μπορεί να είναι ένα ψέμα.  Μία οφθαλμαπάτη που έπρεπε να πιστέψω. Δεν μπορεί να έπεσα τόσο έξω.

"Κρίστιαν... " είπε η  Κρίστι και με πλησίασε χωρίς να φοβάται τον θυμό μου ή  το ξέσπασμά μου.  "Πρέπει να μιλήσουμε!" Είπε εκείνη με δυναμισμό. Δεν θα με άφηνε τόσο εύκολα να δραπετεύσω από εκείνη.

"Όχι αυτή την στιγμή!" Της είπα και έκανα να φύγω σέρνοντας όλα τα διαλυμένα μου κομμάτια. Τα λόγια της κατάφεραν να με σταματήσουν.

"Ήμουν έγκυος όταν ήρθα στο νοσοκομείο για τον πατέρα μας." Είπε χωρίς να με κοιτάζει.

"Τι πράγμα;" είπα εγώ νιώθοντας το κορμί μου ακόμα  πιο  μουδιασμένο από πριν.

"Το έχασα στον τρίτο μήνα!  Η Αλισια..." Είπε και σταμάτησε για να την αποκαλέσει με το πραγματικό της όνομα. " Η Νάντια  έτρεξε αμέσως μόλις της τηλεφώνησα. Νόμιζα πως θα πεθάνω απο τον πόνο. Εκείνη όμως με βοήθησε και έμεινε στο πλευρό μου, δίχως να την αναγκάσει κάποιος να το κάνει. Επειδή ήξερε πολύ καλά τι περνούσα.  Επειδή και εκείνη είχε νιώσει όπως εγώ. Και ίσως ακόμα πιο χειρότερα , επειδή εκείνη ξέρει πως δεν έχει πολλές πιθανότητες να κάνει ξανά παιδί. Ήταν μόνη , μικρή και δεν την βοήθησε κανείς. Δυστυχώς κάναμε και οι δύο το ίδιο λάθος. Να μπλέξουμε με εκείνον τον άντρα. Έτρεξα αμέσως μόλις ανακάλυψα πως εισχωρουσε σε άλλες κοπέλες ναρκωτικά και μάλιστα χωρίς την θέλησή τους. Ζούσα έναν  ατελείωτο εφιάλτη μέχρι που ήρθε εκείνη στην ζωή μου. Το ίδιο και η Νάντια μέχρι που βρέθηκες εσύ στον δικό της. Αυτό θα πρέπει να το ξέρεις καλύτερα από εμένα. " Είπε και αμέσως κατάλαβα σε ποιον αναφερόταν.