Η ΚΑΤΆΣΚΟΠΟΣ!

17. Ταξίδι στο Λονδίνο!

Νάντια!

Τα μάτια μου δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν από την θέα του ουρανού. Έλαμπαν όπως τα φώτα της πόλης που απομακρυνόμασταν. Το αεροπλάνο είχε απογειωθεί και εγώ απολάμβανα ανυπόμονα αυτή την στιγμή από το παράθυρό του. Κοίταξα με ενθουσιασμό και για μία στιγμή τον Κρίστιαν, που μιλούσε με το προσωπικό του και ύστερα το βλέμμα μου στράφηκε και πάλι στην όμορφη νύχτα.

Δεν ήθελα να χάσω ούτε μία στιγμή από αυτό το ταξίδι. Κάθε φορά δίπλα του ένιωθα πως είναι να είσαι ευτυχισμένη. Ήταν η πρώτη φορά που γνώριζα την Νάντια . Γιατί τώρα ζούσα. Κάτι που πριν δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να κάνω. Χανόμουν σε ψεύτικες ταυτότητες και σε ένα δικό μου φρούριο για να με προστατεύω. Είχα αφήσει πίσω κάθε σκοτάδι από το πρώτο του χάδι στο κορμί μου.

"Να μην μας ενοχλήσει κανείς..." είπε εκείνος επιστρέφοντας στην καμπίνα. Έκλεισε την μπεζ κουρτίνα για να ήμαστε οι δυο μας και μέριασε ελάχιστα τα μαλλιά μου. " Είναι το πρώτο σου ταξίδι;" με ρώτησε εκείνος παρατηρώντας τα μάτια μου και δίνοντας ένα φιλί στον γυμνό μου ώμο.

"Ναι... Δεν είχα απομακρυνθεί ποτέ από τους δρόμους και τα φώτα της Νέας Υόρκης! " του είπα και εκείνος αγκάλιασε περισσότερο το κορμί μου. Με το χέρι του στο τζάμι άρχισε να μου δείχνει ένα συγκεκριμένο αστερισμό στον ουρανό και με το άλλο να χαϊδεύει εμένα. Να παίζει δήθεν τυχαία με το κουμπί της λεπτής, μαύρης και εφαρμοστης ζακέτας μου.

"Να σου βάλω ποτό; Έχουμε ακόμα τέσσερις ώρες ταξίδι. " με ρώτησε μόλις πλησίασε το γυάλινο μπουκάλι με το ακριβό ουίσκι.

"Όχι Κρίστιαν... Με ζαλίζει εύκολα!" Είπα εγώ και εκείνος χαμογέλασε πονηρά.

"Ωραία πληροφορία αυτή! " είπε εκείνος και κάθισε δίπλα μου.

"Έχετε σκοπό να με μεθύσετε κύριε Ρος;" τον ρώτησα εγώ πλησιάζοντας σε απόσταση αναπνοής τα χείλη του.

"Έτσι λέω!" Είπε εκείνος και με φίλησε με τόσο πάθος και επιθυμία. " Όμως δεν χρειάζομαι το αλκοόλ! Τώρα είσαι στα χέρια μου. " Είπε και το χέρι του κατέβηκε από το πρόσωπό μου στο κορμί μου. Για να γίνει το κράτημά του πιο δυνατό και κτητικό. Τα χείλη μου, του ανήκαν ύστερα από κάθε του φιλί.

"Και τι σκοπεύετε να μου κάνετε;" είπα με βαθιά φωνή καθώς ανταποκρινόμουν στο φιλί του και κρατούσα το δικό του πρόσωπο.

Στα τυφλά άνοιξε την ζώνη ασφαλείας μου για να με ελευθερώσει και την έδιωξε από πάνω μου. "Μην ανησυχείς , δεν πρόκειται να μας ενοχλήσει κανείς. " Είπε μόλις ένιωσε να ανοίγω τα μάτια μου για να είμαι σίγουρη. Με τα φιλιά του με οδήγησε να ξαπλώσω την πλάτη μου περισσότερο στο μπεζ και άνετο κάθισμά μου. Και τότε τα χείλη του κατέβηκαν στον λαιμό μου.