Η ΚΑΤΆΣΚΟΠΟΣ!

26. Έκρηξη ζήλειας και έρωτα!

Νάντια!

Για μία στιγμή τον κοιτούσα και δεν αντιδρούσα. " εγώ ναι..." απάντησε εκείνος.

"Έχεις τρελαθεί; θα μπορούσα να σε είχα χτυπήσει χειρότερα." Του φώναξα και έκανα να τον σπρώξω με τα δυο μου χέρια στο στέρνο του.

"Ναι είμαι τρελός! Αρκετά τρελός... τρελός για εσένα. Δεν καταλαβαίνω τίποτα... Δεν νιώθω τίποτα. " έλεγε ο Κρίστιαν εγκλωβίζοντάς με στον τοίχο. Τα μάτια του γυάλιζαν ενώ η ανάσα του είχε άρωμα αλκοόλ . Όμως η στάση του θύμωνε και εμένα. " πάμε στο δωμάτιό μου να μιλήσουμε..." Είπε μα εγώ δεν τον ακολούθησα. "Νάντια! Είπα πάμε στο δωμάτιο να μιλήσουμε!" Είπε με τον θυμό να έχει κυριεύσει εκείνον.

"Δεν πάω πουθενά μαζί σου." Είπα και τότε με τράβηξε επάνω του με δύναμη. Για μία στιγμή τα σώματά μας θυμήθηκαν την έλξη που νιώθανε όταν βρίσκονταν μαζί στον ίδιο χώρο. Φοβόμουν πως θα κυλούσα ξανά στα ναρκωτικά που ποτέ δεν κατάφερα να αποτοξινωθώ. Εκείνος με κοιτούσε σαν να μην είχε αλλες δυνάμεις. Και αυτό κράτησε για μερικά δευτερόλεπτα.

"Νάντια δεν σε ρώτησα." Έλεγε τονίζοντας τις λέξεις του. Ακόμα και τα χείλη του έμοιαζαν σκληρά. "Έλα μαζί μου!" Έλεγε δίχως να με αφήνει και τότε απομάκρυνα το κεφάλι μου για να μην λυγίσω στο οικείο άρωμά του και στις κρυφές επιθυμίες μου.

"Δεν θα σε ακολουθήσω Κρίστιαν. Δεν μπορείς να με αναγκάσεις να το κάνω ." Του είπα χωρίς να αλλάζω γνώμη και πριν προλάβω να φύγω εκείνος με σήκωσε από τα πόδια και με ανέβασε στον ώμο του.

"Αφού προτιμάς τον δύσκολο τρόπο." Είπε και με οδήγησε εκεί όπου ήθελε αυτός.

"Άφησέ με!" Διαμαρτυρόμουν εγώ και μόλις μπήκαμε στο δωμάτιο και έκλεισε την πόρτα, με άφησε με δύναμη στο κρεβάτι. Σηκώθηκα αμέσως για να τρέξω και να φύγω. Όμως εκείνος την κλείδωσε και πέταξε στο πάτωμα το κλειδί.

"Τώρα θα με ακούσεις θες δεν θες!" Απαίτησε εκείνος και με έφερε επάνω του για να μπορεί να ελέγχει τις κινήσεις μου. Να με εμποδίσει να το σκάσω.

"Άνοιξε την πόρτα!" Τον διέταξα έξαλλη με την συμπεριφορά του.

"Δεν μπορώ!" Είπε εκείνος και δεν έκανε καμία κίνηση.

"Τι άλλο θέλεις από εμένα Κρίστιαν;" του φώναξα και εγώ αγανακτισμένη πλέον.

"Τι θέλω;" είπε με ειρωνικό γέλιο και χωρίς να μπορεί να πιστέψει την ερώτησή μου . " εσένα θέλω ρε γαμωτο! Εσένα! " φώναξε δυνατά και αμέσως μετά άρχισε να παίρνει γρήγορες αναπνοές. Εκείνος είχε καταφέρει να σπάσει την ησυχία αυτής της νύχτας." Εσένα και μόνο εσένα!" Έλεγε μέσα από την ψυχή του.