45. Η Νάντια καταρρέει!

252 25 3
                                    

Νάντια!

Αυτό το πρωινό ήταν εδώ και εγώ συνέχιζα να ελπίζω πως ο ήλιος θα το μετάνιωνε και θα άλλαζε θέση με το φεγγάρι για χατίρι μου. Όσο αδύνατον και να ήταν αυτό, δεν ήθελα να ξημερώσει η σημερινή μέρα. Έσφιγγα τα βλέφαρά μου ,δήθεν πως κοιμάμαι για να ξεγελάσω την στιγμή που πλησίαζε. Είχα αποφασίσει να ζήσω μερικές στιγμές μαζί του, λίγες στιγμές ,μέχρι να του αποκαλύψω την πραγματική μου ταυτότητα. Δεν άντεχα στην ιδέα και μόνο πως καταστρέφω την καρδιά του και την εμπιστοσύνη του σε εμένα. Δεν άντεχα να κρατάω όμως και την αναπνοή μου , επειδή ανά πάσα στιγμή η αλήθεια θα μπορούσε να βγει στο φως.

Η δική μου καρδιά δεν ήταν έτοιμη για έναν ακόμα αποχαιρετισμό. Ειδικά μαζί του ,που τον έχει λατρέψει με όλη της την δύναμη. Εκείνος της έδωσε λόγο να χτυπάει ξανά γιατί δεν την άφησε να βυθιστεί σε κανένα σκοτάδι. Τώρα έτρεμε μήπως τον χάσει. Δεν ήξερα κατά πόσο έτοιμη είμαι για να νιώσω άλλον έναν δυνατόν πόνο. Και ούτε ήθελα να μάθω.

Κράτησα το σεντόνι στο σώμα μου και πλησίασα τον Βίκτωρ. Χάιδεψα τα ξανθά μαλλιά του απαλά ,όσο κοιμόταν ήρεμος δίπλα μου και συνέχισα να μεταφέρω το χάδι μου στο υπόλοιπο σώμα του. Δεν ήθελα να τον ξυπνήσω και έτσι ήταν σχεδόν ανέπαφο. Κυρίως τον χάζευα από την στιγμή που έκλεισε τα βλέφαρά του. Ήταν μία ακόμα νύχτα που δεν μπορούσε να αφεθεί στον ύπνο χωρίς φόβο και ένταση. Σαν να τον βασάνιζαν πολλά. Και εγώ χαμένη στις δικές μου σκέψεις... "Ελπίζω να με συγχωρέσεις αγάπη μου!" Του είπα ψιθυριστά και σηκώθηκα από το κρεβάτι δίνοντάς του ένα φιλί.

Πλέον το σεντόνι είχε γλιστρήσει από το σώμα μου και καταλήξει στο πάτωμα. Με αθόρυβα βήματα οδήγησα τον εαυτό μου ως το ντουζ. Άνοιξα το ζεστό νερό και στάθηκα από κάτω του για να με αγκαλιάσει. Οι σταγόνες του αρκετές. Έτρεχαν παντού. Έκλεισα τα μάτια μου για να βρω μία στιγμή ηρεμίας και να βάλω όλες τις σκέψεις μου σε μία τάξη. Έτριψα τον λαιμό μου και το σώμα μου αργά και βασανιστικά , σαν να το έκανε εκείνος.

Και τότε ένιωσα την ζεστή ανάσα του. Να διασχίζει τα μαλλιά μου και το δέρμα μου. Να με κάνει να ανατριχιάζω από ευχαρίστηση, πριν καν με αγγίξει. Μέριασε τα μαλλιά μου από τον έναν ώμο και έγειρε στον λαιμό μου. Τα χείλη του, μου χάριζαν έντονα φιλιά. "Ελπίζω να θέλεις λίγη παρέα... " Είπε χαμηλόφωνα , αναστατώνοντάς με πιο πολύ. Άρχισε να χαϊδεύει τα χέρια μου σαν να τα γρατζουνά πολύ σιγά. Φίλησε τον ώμο μου φέρνοντας όλο του το σώμα πάνω στο δικό μου και περνώντας τα χέρια του μπροστά μου. Η ανάσα μου έγινε έντονη και κυρίως δική του.

Η ΚΑΤΆΣΚΟΠΟΣ!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora