I'm His Runaway Billlionaire:Del Vuega Series#1(On-GOING)

CHAPTER 1:

WARNING: SPG

CHAPTER 1:

'Slut'

"Sige na. Umalis na kayo. Gabi na oh."nakangiting sabi ko sa mga barkada ko at bahagya pang kumaway.

Malungkot na tumingin sa akin si Yana.

"Sia, sigurado ka ba? Sigurado ka bang gusto mo na kaming umuwi? Ayaw mo bang sumama na lang sa amin? "

"Oo nga , Para ka nang nakakulong dyan ah. Simula nang maging kayo ng Del Vuega na yan, hindi kana nya hinayaang makapunta sa sarili mong kumpanya. Binabawalan ka rin nya sa lahat ng gusto mong gawin at kahit hindi mo sabihin alam naming sinasaktan ka ng walang hiyang lalakeng yan! "Galit na sigaw ni Aya.

Agad napalitan ang masayang ngiti sa aking labi ng malungkot at pilit.

Bakit pa ba ako magtataka na nalaman nila? They're powerful and ofcourse kahit hindi ako magsalita ay alam kong nakikita nila minsan ang mga pasa ko kahit para na akong isang sanggol sa sobrang balot.

"Don't worry about me guys. I'll be fine."I tried to give my best smile as i can.

Disappointment were written all over their faces.

I can't blame them though, they just wanna help me but I keep on refusing.

Umiiling na pumunta sa direksyon ko si Gray habang nakapamulsa.

"Okay Sia. We're not going to force you, dahil alam naming kahit kailan ay hindi ka namin mapipilit. Tawagan mo na lang kami kapag may kailangan ka. We're always here for you..."nakangiting sabi nya at ginulo pa ang aking buhok.

"Yeah. We can protect you,"sabi naman ni Waze at kinabig ako para yakapin at marahang bumulong while patting my head. "But please be safe baby... "

"Opo Kuya Waze." I said while laughing.

S'ya kasi ang pinaka matanda sa barkada so all of us used to call him kuya except na lang sa mga boys.

"Daya naman! Sali din kami! "Sigaw nila Yana.

Natawa na lang kaming lahat at sumigaw ng group hug.

"Tandaan mo Sianna, Lumaban ka kapag hindi mo na kinaya."paalala nilang lahat bago kumalas sa yakap at sumakay sa van.

Ngumiti ako marahang tumango bago kinaway ang kamay ko para magpaalam.

Unti-unti nang nanunubig ang aking mga mata habang pinapanuod ang sasakyan nila palayo.

I'm so lucky to have them as my besfriend. Kahit kelan ay hindi nila pinaramdam sa akin na nag-iisa ako.Lagi nilang pinaparamdam na merong dadamay sa akin, na may makikinig sa mga problema ko. Kahit na busy sila ay gumagawa pa rin sila ng paraan para magkasama sama kami.

Agad kong pinunasan ang luhang tumutulo sa aking mga mata bago napagpasyahang pumasok na ng bahay.

Madalim at tahimik na Mansion ang bumungad sa akin.

Paniguradong wala pa si Levi.

Siguro busy pa s'ya sa trabaho. Baka madaming ginagawa, pero sana naman kumakain sya sa tamang oras. Sana hindi n'ya pinapabayaan ang sarili nya. Wag naman sana nyang isubsob ang sarili n'ya sa trabaho. Baka magkasakit s'ya pag ganun.

'Bakit ba lagi mo siyang inaalala? E ikaw ba? May pakialam ba s'ya sayo? Ha Sia?' gigil na sabi ng utak ko.

Malungkot akong ngumiti.

Hindi ko naman s'ya maiwasang maisip kahit wala lang ako sa kanya. Dahil mahalaga pa din siya sakin.

"Done flirting?"