17 (zawgyi)

123 10 5
                                    

"မင္းကိုႀကိဳက္ေနတဲ့သူက မင္းအနားမွာရွိေနတာေတာင္ မင္းကမသိဘူး"

ေကာ္ျပန႔္ေၾကာ္ကိုတူနဲ႕ညွပ္ေနရင္း ေခ်ာ္ထြက္သြားသည္။

"ဘာျဖစ္တယ္"

"မင္းၾကားသလိုပဲေလ"

"ငါၾကားလိုက္တာႀကီးက...ငါ့ကိုႀကိဳက္တဲ့သူက"

"မင္းအနားမွာေလ"

"အင္း"

"ဒါေပမယ့္ မင္းကမသိဘူးေလ"

ေဂ်ာင္ဝူးကဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနသည္။ လက္ထဲက တူကိုလည္း ခ်ထားရမလို ဟင္းပဲလွမ္းႏွိုက္ရေတာ့မလိုျဖစ္ေနေသးသည္။

ရဲဒမ္က ပန္းေဂၚဖီေၾကာ္ေတြကို ေဂ်ာင္ဝူးပန္းကန္ထဲထည့္ေပးလိုက္ရင္း

"စားစရာရွိတာအရင္စား"

"အင္း..."

ေဂ်ာင္ဝူးက ထမင္းတစ္လုပ္နဲ႕ ဟင္းတစ္လုပ္ထည့္ၿပီးဝါးလိုက္ေပမယ့္ ရဲဒမ္ကိုပဲၾကည့္ေနမိသညိ။

"ရဲဒမ္ငါမေနနိုင္လို႔ေမးလိုက္ေတာ့မယ္။ မင္းငါ့ကိုႀကိဳက္ေနတာလား"

"ေစာက္႐ူး"

ရဲဒမ္ကစိတ္တိုတိုနဲ႕ ဖ႐ုႆဝါစာေတြထြက္သြားေတာ့သည္။

"ဟင္ ဘာလို႔ငါ့ကိုဆဲတာလဲ"

"မင္းက ငတုံးမို႔လို႔ေပါ့ကြ"

"ဘာလဲ မင္းငါ့ကိုႀကိဳက္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား"

"အ႐ူးရာ...မင္းေဘးနားရွိတာ ငါ‌တစ္ေယာက္တည္းလား"

"ဒါဆို ဟာနာ??? ဟာနာဆို ငါစိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့"

"ေတာ္ၿပီေဟ့ေကာင္ေရ ငါတကယ္ လက္လန္တယ္။ အရိပ္ျပလို႔မွ အေကာင္မျမင္ရင္လည္း အဲ့အေကာင္လိုက္ကိုသာဝင္တိုက္လိုက္ေတာ့"

ရဲဒမ္က ထမင္းစားေနရင္းကေနထသြားၿပီး သူ႕အခန္းထဲသူျပန္ဝင္လိုက္သည္။

"အျပစ္အေနနဲ႕ ငါ့ပန္းကန္ကိုမင္းေဆးလိုက္"

တံခါးကိုဝုန္းခနဲပိတ္လိုက္ၿပီး ညလုံးေပါက္အလုပ္လုပ္ေတာ့မည္။ ေဂ်ာင္ဝူးကေတာ့ ေဆးခန္းမွာထားတဲ့ ေခြးေလးကိုၾကည့္ေပးရမွာမို႔ ေအာက္မွာပဲအိပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

A Vet's Pet (Hajeongwoo/RuJeongwoo)Where stories live. Discover now