My Childhood Stalker (Rain Series #3)

Chapter 24

Chapter 24

Ghosts are basically non-existent creatures made up of so-called paranormal experts. Creepy and odd... that's it!

The truth is... I never believed any of those ghosts stories. It's definitely bullshit. Mayroon pa bang naniniwala sa multo nowadays? Mga matatanda na lang yata.

But then... I'm thinking.

His face is very serious—I can't tell if he's joking or just pulling a prank. This is hard. Hindi ko malaman kung papaniwalaan ko ba siya or what.

"Hey, are you listening?"

Natinag lang ako nang marinig ko ang boses ni Wayne mula sa kabilang linya. We're on phone call nga pala. Kung saan-saan kasi nalipad ang utak ko kaya hindi ko namalayan ang pagtawag niya sa'kin.

"May sinasabi ka ba?"

"Yeah, I'm just... asking if you followed my study tips."

Paano ko susundin iyon eh 'ni hindi nga ako nagre-review. "Kasi, ano..." Kasi feeling ko 180 ang IQ ko? Kasi specialty ko ang pagc-cram? Kasi sadyang tamad lang ako? Kasi balak kong tulugan na lang ang exam?

Tang inang iyan. Grabe ang effort niya para tulungan ako sa studies ko tapos parang... binabalewala ko lang. 

He laughed at my response. "Gusto mo ba talagang maging abogado?"

"Oo naman." Nakangusong sagot ko. "Pero kapag hindi pinalad, audience na lang sa korte."

"Stop joking around and study."  He seriously said. "Ka-close ko si Park Bo Gum, ihihingi kita ng autograph sa kaniya kapag nakapasa ka sa exam."

Napatakip ako ng bibig. "Hala... gago, seryoso?" 

"Mmm."

Mahilig akong manood ng korean dramas. Hindi naman ako ganoon ka-fan ni Park Bo Gum pero... it's a privilege na makuha ang autograph niya! "Aaasahan ko iyan, ha?"

"I will also ask for a video greet—kapag mas mataas sa average ang score mo."

Napangiti ako. "Kapag iyan, hindi totoo..."

"That's true. You can punch me if I'm lying."

"Okay, then!"

Nakakagana namang mag-aral nito. Wala akong talo. Kung sakaling mag-fail ako sa exam, I have my plan B. Iki-kiss ko na lang siya para makuha ko pa rin 'yong autograph!

Oh my god, I am so genius!

"So... how will you study?"

Napangiwi ako.

Paano nga ba? 

"I'll figure that out. Alam mo naman na kung hindi ako nagc-cram, nakakatulog ako habang nag-aaral, right?"

He sighed. Bakit ba parang mas problemado pa siya sa'kin?

"Where are you planning to study? Baka kaya hindi ka makapag-focus ay dahil sa environment mo..."

"We're having group study in the library..." Sagot ko. "Tapos kapag walang klase, sa dorm lang ako."

"May kasama ka riyan?"

"Yes. Bale... nakikitulog lang kasi ako sa mga kaibigan ko."

"Are you distracted?"

"I think so? Siyempre, kaibigan ko sila so... hindi maiiwasang makipagkwentuhan."

Tumikhim siya. "Do you want to... come to my house?"

Umawang ang labi ko.

I never thought of that.