~Hep Böyle Kal~

41 2 2
                                    

Uzaklardan gelen belirsiz ayak sesleri..

Ağlayan sesime karıştıklarında kendimi durdurmaya çalıştım.

Neden mi?

Beni bulmalarını istemiyordum.

Ne o Sarp'ın ne Kerem'in ne de o oyuncu Mavi 'nin ...

Hiçbirini görmek istemiyordum.

Hiçbirini ...

Ağlayışımın ses ayarını olabildiğince kısmaya çalışsam da bu kısma, vücuduma ters teperek aralıklı hıçkırıklara dönüştürmüştü .

Şu anda ,

Cidden mi?

Her şey olabildiğince ters giderken vücudum bile bana oyun oynamaktaydı.

Sanki bir oyun daha kaldıracak halim varmış gibi...

Şanssız biri olarak şimdiki tek dileğim ise bu dünyadan yok olmaktı.

Beni bulmaya çalışan o adımların sahibinin karşısına çıkmamak...

Nefesimi tuttum.

Kim olabilecegi düşüncesine kapılmıştım.

Sanki bu her şeyi değiştirecekmiş gibi...

Sarp?...Kerem?...
Mavi?...

Ah bu kimin umrunda hiçbirini istemiyorum yanımda

Hiçbirini...

Yalnız kalmak istiyorum ,YAlNIZ ağlamak...

En azından tek yapabildiğim ağlamak olduğundan...

Koridorda yankılan ses artık daha da yakınlaştı.

Durdu.

İçeri mi girmişti?

Hareket etmiyordu.

Beni duymaması için daha da nefesimi içime çekerek beklemeye başladım.

İçimdeki hıçkırık bombaları patlamaya can atarken oksijensiz kalan bedenim ise titremekteydi.

Kendimi göremesem de yüzümün mosmor olduğunu hissedebiliyordum.

Gitmeliydi.

Yoksa burada ölüme adım atacaktım  .

Belki beni kaybettiklerinde bir özürün anlamsız olduğunu o an kavrarlardı .

Böyle olsa daha mi iyiydi?

Ölümümün sebebi onlar olduğunda...

Dişlerimi sıktım.

Ah hayır!

Düşünmemeliyim.

Yapamıyordum.

Ortadan kaybolmayı...

Başaramıyordum.

Güçlü olmayı bir kez olsun kazanmayı...

Ne aptalım.

Moraran bedenim sınırlarının son damlasını yudumladığında bu sefer gözlerimden aktı o damlalar ...

Boynundaki damarlar patlayacak şekilde belirginleşmişti.

Ellerim uyuşmuş şekilde ağzımdan kaydı.

Daha fazla dayanamayarak bıraktım kendimi olacaklara...

Gelen kimsenin duyacağı şekilde hıçkırık ve öksürüklere boğulurken derin bir nefes almaya çalıştım.

Şişen damarlarıma inecek o nefesi toplamaya çalıştım.

SUÇ ORTAĞIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin