Çevremizi saran diğer insanlara baktım .Herkes eğleniyor gibiydi ellerindeki telefonların kameralarını açmış tüm olan bitenleri kaydediyorlardı .Muhtemelen yarın sabah kaydettikleri bu videoları okulun sayfasında bir bir görebilecektim ancak bu beni bir gram bile utandırmıyordu.Yüzümdeki sıkılmış ifadeyle karşımdaki kızın iğrenç suratından yüzümü çekip etrafa bakmaya devam ettim.
Bazıları karşımdaki kızlara destek veriyor bazıları ise gözüme acıyarak bakıyorlardı. Evet bir kavganın tam ortasındayım ve ben kapalı kapşon ve kulaklık ikilimle karşımdaki şu meşhur her okulda olan popüler kız tipinin ne zaman çenesini kapatacağını merak ederek öylece karşısında dikiliyordum.Bir süre sonra onu takmadığımı fark ederek kulağımdaki kulaklıkları hızlıca çekip yere fırlattı. Yere düşen telefonum ve kulaklığımın ardından bakıp sinirlendiğimi hissederek yumruğumu sıktım. Bana böyle kolayca sert davrabiliyor oluşu okul çıkışında olmamız ve benim onu birazcık okul zamanında çıldırtmış olmamdan kaynaklanıyordu.
Onu takmamak çıldırmasının tek sebebiydi ve bende öyle yapmıştım. Geldiğimiz son nokta ise burasıydı.Muhtemelen birazdan yüzüme sert bir yumruk yiyecektim ve ardından arkadaşlarının tekme destekleriyle birlikte karnımda büyük darbeler hissedecektim.4 de tek olmak beni nedense korkutmuyor daha çok canımı sıkıyordu. Yalnız olmayı seviyordum fakat böylesine ezik duruma düşmemek için bir kaç arkadaşa sahip olsaydım fena olmazdı.
Büyük bir iç çekerek karşımdaki kıza döndüm.Bana dikmiş olan gözlerinin içine bakarak yüzüne doğru tükürdüm ve ardından sadece "Sıkıldım."dedim.İyice kudurmuş olucak ki hızlı bir tokat yemeden önce havadaki kolunu tuttum .Ne olduğunu anlamadığı yüzünden belli olurken bu sefer yumruğu yüzüne ben geçirdim. Herkes büyük bir şaşkınlıkla sesler çıkarırken gülümsedim"Keyfim yerine geldi."diyerek üstüme saldıran diğer arkadaşlarından bir an önce kurtulmak için yere düşmüş olan eşyalarımı da yerden alarak hızlıca koşmaya başladım.
Demek isterdim fakat öyle olmadı .
Kızın erkek kankaları kolundan tutup geri çekince bende fırsat bilip kalabalığın içine karıştım.
Tam bir eziğim ...
Yapabildiğim en iyi şeyi yaptım işte, KAÇMAK ...
başka yapabileceğim bir şey olmadığı gibi kaçtım tüm sorunlarımdan kaçtım tüm dertlerimden .
Belki kurtulurdum işte.
Belki...
Koşabildiğim kadar hızlı koşuyordum. Nefesim tükenene kadar koştum.En sonunda nefesimin kesildiğini anlayınca olduğum sokakta saklancak bir yer aradım.Gözümle taradığım bu eski sokağın gözüme çarpan en uygun saklancak yeri paslanmış kapısı açık olan eskimiş deponun olduğunu düşünerek hızlıca içeri girdim. Kapıyı ardımdan kapattığımda kendimi koyu bir karanlığın içerisinde buldum.
Burnuma çarpan iğrenç kokuyla birlikte irkildim. Burnumu kapatıp boş karanlığı izledim bir süre.
İlerlemeye başladığımda sessizlik beni içine çekiyordu sanki. Bir süre sonra ayağıma çarpan bir şeyle beraber yere kapaklandım .İncinen dizime küfrederek ayağa kalkmaya çalıştım . Telefonun ışığını açmayı akıl edemeyen beynim yerdeki çarptığım şeyi merak edince mecbur ışığı açarak yere tuttum. Gördüğüm şeyle birlikte bir kez daha yere yapışmıştım .Ağzımdan kaçmakta olan çığlığımı bastırarak susturmaya çalıştım. Çığlığım bu boş sessizlikte art arda yankılanırken korkuyla yerdeki cesede baktım .Bir kez daha küfür ederek ayağı kalkmaya çalıştım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUÇ ORTAĞIM
Action"Aptallığın temeli midir kaçmak yoksa aptallık mıdır içindeki meraka kapılmak?" Bu ses... Soluk seslerin arasına karışan bu sözlerle vurulmuştum adeta ... Durdum,hatta donmuştu zaman, Çınlayan bu sesle kalakalmıştım o an , Bir mermi sesi değildi bu...