Yerdeki su damlaları parmak uçlarımdan süzülerek birbirlerine karıştıklarında donuk beynim kapıdan gelen sesle irkildi.
Başımı yerden kaldırarak saçlarımı geri savurdum. Sanırım yere düşen bir tek su damlaları değildi. Onlara eşlik eden göz yaşlarımda yere söz sahibiydi.
Kendi sözlerimi doğrularak aynadaki yansımaya tekrar ettim.
"Ölü balık"
Ağlayaşım bile bir balık kadar çaresizdi.
Ne varlığı belli oluyordu ne de yokluğu...
Düşüncelerimden uzaklaşmak istercesine gözümü sıkıp açtım. Ardından ıslak saçlarımı sağa sola savurarak yarım saattir düşündüğüm iç sesimden uzaklaşmaya çalıştım.
Ah evet artık normal bir insandım.
Kafa yenileme operasyonundan, bir tür aç kapa operasyonundan , sonra köşede duran kıyafetlere doğru hızla ilerleyip çıplak tenime geçirdim.
Artık yenilenmiş gibi hissediyordum.
Kilitli kapıyı açıp dışarı çıktım. Salonu saran mis gibi ekmek kokusu mutfaktan gelen sesler ile dans ediyordu. Bu koku nedense yüzümde ufak bir gülümsemeye sebep olmuştu.
Yavaşça ilerleyip mutfakta dönen olaylara baktım.
Kırılmış yumurta kabukları, pişmekte olan sucuklu yumurta ,çeşit çeşit reçel kaseleri ve en önemlisi kızarmış ekmek dilimleri ...
Her biri yerlerini bulmuşken uzun zamandır bu görüntüye hasret kalmış gözlerimle huzurla donanmış ortamı seyrettim.
"Bak işte şimdi insana dönmüşsün."
Kafasını bana çevirmiş bir yandan hala karıştırmakta olan sucuklu yumurtayla uğraşan kadın gözleriyle beni izliyordu.
"A evet ...teşekkür ederim banyonuzu kullanmama izin verdiğiniz için."
"Asıl kullanmasaydın bu sofraya oturtmazdım seni teşekküre gerek yok."
Başı tavaya çevrili olan kadın bir yandan benimle konuşuyor bir yandan da yumurtayı pişiriyordu.
"A- acaba yardım edebilir miyim?"
"A evet mesela içeride uyumakta olan tilkiyi kaldırabilirsin."
Kapı eşiğinden gözlerimi oturma odasına çevirdim.
Dediği gibi Sarp koltukta kıvrılmış uyuyordu.
Bir kedi yavrusu gibi...
"Hissettiğin sence doğru mu?"
"Ha!Ne!"
"Demek istediğim onu sevmen senin hayatın için doğru mu?"
"Onu sevdiğimi de nereden çıkardınız? O benim hayatımda ki sadece bir raslantı, tesadüf"
"Demek ki aşk tesadüfleri sever diye boşuna dememişler."
"Merak etme yakında oluşturduğun kalkanı yıkacaksın. Yalanlar sonsuza dek yaşamaz kendine söylediğin yalanlar bile...
Sen sadece kilitli kalbinin doğru anahtarını bul."
Doğru anahtar mı?
Ne diyeceğimi bilemez bir şekilde,
"En iyisi ben onu uyandırayım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SUÇ ORTAĞIM
Acción"Aptallığın temeli midir kaçmak yoksa aptallık mıdır içindeki meraka kapılmak?" Bu ses... Soluk seslerin arasına karışan bu sözlerle vurulmuştum adeta ... Durdum,hatta donmuştu zaman, Çınlayan bu sesle kalakalmıştım o an , Bir mermi sesi değildi bu...
