(Unicode)
"မိန်းမရေ...မင်း သားရော..."
"Jung Kookieလေးက အသားကင်ဝယ်ကျွေးမယ်ဆိုပြီးခေါ်သွားတယ်။"
"အော်..ဒီကလေးကလည်းကွယ်။ ဟိုခမျာ အားလားမသိ မအားလားမသိနဲ့။"
"သားငယ်ကတော့ ဆိုးလို့ရတဲ့သူကို ဆိုးတုန်းပဲ။ Jung Kookieလေးကလည်း သံယောဇဉ်တွယ်တယ်။ အမြဲတမ်း သားငယ်ကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်။"
*ဒေါက်....ဒေါက်....ဒေါက်....*
ကြားလိုက်ရတဲ့ တံခါးခေါက်သံကြောင့် သူမတို့ လင်မယား စကားစ ပြတ်သွားပြီး တံခါးသွားဖွင့်ပေးလိုက်တော့...
"ဟယ်...Jung Kookie...ဟင်။ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ သားငယ်ကို ကုန်းပိုးလာရသလဲ ကောင်လေးရယ်။"
"ရှူး...အန်တီ။ အိပ်ပျော်နေတယ်။ နိုးသွားဦးမယ်။ ကျွန်တော့်ကို အခန်းတံခါးပဲ ဖွင့်ပေးပါ။"
"အေးအေး..အေးအေး...."
အိမ်ခန်းထဲဝင်လာတော့ Jiminအဖေ့ကို နှုတ်ဆက်ကာ အဆိုးလေးရဲ့ အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး အိပ်ယာပေါ် ဖြည်းဖြည်းချင်း ချပေးလိုက်သည်။
"မင်းလည်းလေ....ဒီကောင်လေးကို ကြပ်ကြပ်အလိုလိုက်သိလား။ ဆိုးလို့ရတော့ Park Ji Minတို့က ဆိုးနေတာ။"
"ငယ်ပါသေးတယ်။ အန်တီSe Youngရယ်။ ကြီးတော့ ငြိမ်သွားပါလိမ့်မယ်။"
"အမယ်လေးရှင်။ ၁၈နှစ်က ငယ်တယ်တဲ့လား။ အေးအေး..ဟုတ်ပြီ။"
သူလည်း ပြုံးလိုက်ပြီး အန်တီSe Youngရဲ့ လက်ကိုဆွဲကာ....
"လာပါ။ ကလေးနိုးသွားဦးမယ်။ အပြင်ထွက်ကြရအောင်။"
နှစ်အိမ့်တစ်အိမ် ငယ်ငယ်ကတည်းက နေလာကြတာမို့ အန်တီ Se Young တို့နဲ့ကလည်း သားအမိတွေလို ဖြစ်နေကြလေရဲ့။
"အာ...ဦးလေး..။ ကျွန်တော် ဦးလေးနဲ့ နည်းနည်းလောက် ပြောချင်လို့။"
"အင်း.....ဦးလေးလည်း ပြောရဦးမယ်။Jung Kookရေ..."
Jung Kook လည်း ဦးလေးParkရှေ့မှာ ဝင်ထိုင်လ်ုပြီး....
"ဦးလေးအရင်ပြောပါ။"
"သား...Jung Kookie...."
"ဟုတ်ကဲ့။"
YOU ARE READING
𝘿𝘼𝙉𝘿𝙀𝙇𝙄𝙊𝙉 ||COMPLETED||
Fanfictionမေတ္တာမှာ ရောပေါင်းထားတဲ့ သံယောဇဉ်နဲ့ သစ္စာတရားရဲ့ အသံကို Dandelion ပန်းလေးတစ်ပွင့် ကြားနိုင်တဲ့အခါ ဘယ်နေရာရောက်ရောက် ပြုံးနိုင်ဖို့ ရည်ရွယ်ပါတယ်။ •𝘿𝘼𝙉𝘿𝙀𝙇𝙄𝙊𝙉• ေမတၱာမွာ ေရာေပါင္းထားတဲ့ သံေယာဇဥ္နဲ႕ သစၥာတရားရဲ႕ အသံကို Dandelion ပန္းေလးတစ္...
