AUTHOR'S NOTE:
I really appreciate those readers who voted in every chapter of this story,thank you so much.sana magustuhan kayo ng krass niyo.
Don't forget to vote,comment and follow me.
***
ADAM POV
FLASHBACK
Here i am,standing at the center of the mall and don't know where to start.
Tsk.i need somebody to help me.
I decided to call her for me to help me.
Naka-ilang ring palang ay agad niya na itong sinagot.
"Yes brother?"excited niyang tanong
"Where are you?"tanong ko at nilibot ang paningin sa mall,may ibang mga kababaihan na napapatingin at napapahinto para lamang tingnan ako.
"Ang gwapo niya sis"
"Who is he?he looks familiar"
"Artista ba siya?"
"I'm in the mall,hehe you know.. shopping"sagot niya.
Napangisi ako.
Gotcha!
"I need you"saad ko at nag-umpisa nang maglakad-lakad
"Whuutttttt?did i hear it wrong?"halata sa boses niya ang gulat,napatingin ako saking relo.
"Where are you?I'm also here at the goddamn mall"naiirita na ako dahil tumatakbo ang oras at baka hindi man lang ako makahanap ng damit para sakanya.
"Is that true brother?you really need me?wow that's first time you need your Ate huh"nahalata ko sakanyang boses ang pagkasarcastic at hindi naniniwala saking sinabi.
"I said where are you?you wasting my time you know that?"masungit kong saad at patuloy siyang hinahanap sa paligid,nagbabasakaling makita siya.
and good thing i already found her.
"Wag mong pinapainit ang ulo ko Adam!you the one--"pinatay ko na ang tawag at lumapit sakanya
Nakatayo siya kaharap ng isang boutique at nakatingin sa selpon at may sinasabi,malayo pa ako sakanya kaya hindi ko pa naririnig,nang makalapit na ako ay naririnig ko na ang maingay niyang boses.
"Hah!napakabastos!kailangan niya ako pero pinatayan ako?hah!talagang walang respeto sa nakakatanda!"
"Hey"bagot kong tawag sakanya kaya lumingon siya sakin at nanlaki ang mata niya ngunit panandalian lamang iyon dahil agad niya rin akong tiningnan ng masama.
"Hah!seriously Adam?kailan ka ba talaga tatanda ha?baka nakakalimutan mong ate mo--"
"I need a dress"putol ko sakanyang sasabihin at sinabi ko na agad ang totoong pakay ko sakanya
"WHAT?!"mas lalo siyang nagulat sakanyang narinig kaya napakamot ako saking ulo dahil sa sobrang o.a nang kanyang pag-react.
"Can you fucking lower your fucking damn voice?mahiya ka naman"inis kong saad sakanya kaya muli niya ako sinamaan ng tingin
"Bahala ka sa buhay mo!"inis niyang sigaw sakin at tinalikuran ako
Napapikit ako ng mariin"damn it"hinabol ko siya at hinawakan ang kanyang braso upang pigilan siya"you can use my credit card as long as you help me"saad ko sakanya,may sumilay na ngiti sakanyang labi ngunit agad ding nawala at sinamaan ulit ako ng tingin saka pataboy na inalis ang pagkahawak ko sakanya
