Behind Every Scars [COMPLETED]

Meet the Alphabet

29

Pamela's

Ilang araw na akong nanatili sa kwartong hindi kalakihan na ito. May isang babaeng masungit na laging nagbibigay sa akin ng pagkain at nagpakilalang Zehajeaa o tawagin ko daw siyang M.

I was abducted three days ago pero tanging si Zeha lang ang nakikita ko. I can't escape from here. Masyadong mataas ang lugar at kahit anong gawin ko ay hindi ko masira o mabuksan ang pinto. This is frustrating.

Tumayo ako at akmang susubukang muling buksan ang pinto nang bigla na lamang iyong bumukas. My eyes widened in shock the moment I recognized the face of the woman standing infront of me.

Ate Pau looks so different from her face to her way of clothing.

"Ate! Kailangan nating tumakas dito! Kinidnap ka rin ba? Nasaan si Jallel? Si Kuya Jake? Bakit ka--"

"Stop, Pamela. Nasa mabuting kamay si Jallel at tungkol kay Jake, nakipag-divorce na ako sa kaniya."

Lalong nanlaki at nalaglag pa ang panga ko sa sinasabi niya. She is so casual to speak for a victim or is she a victim of..

"You finally realize it, Pamela?"

"Ate.."

She chuckled. "I'm part of this. We waited this event to gather all the wives of the Ybañez so we can easily abduct them. Luckily, you were there too."

Napakurap ako dahil sa kaniyang sinabi. "Anong sinasabi mo--"

Mula sa likod ni Ate ay lumabas ang isang lalaki at agad na itinali ang aking mga kamay. Hindi ko naman mapigilang makaramdam ng takot sa kasalukuyang nangyayari. My heart is drowning with fear.

"Ate! Ano 'to?! Anong ibig sabihin nito?" Binaling ko ang pansin ko sa lalaking nagtali sa akin at ngayon ay marahan akong kinakaladkad.

"Bitawan mo ako! Ano ba! Sa'n iyo ako dadalhin?! Ate Pau, please, don't do this!" I begged.

Nang makababa ay sumalubong sa akin ang nasa sampung katao na nakahilera at halatang naghihintay.
Nanginginig ang tuhod ko habang harapan-harapang nakatayo sa harap ng mga hindi ko kilalang mukha. Isang lalaki ang nakahawak sa nakatali kong kamay at halos sampu naman ang nakatayo at mataman ang titig sa akin.

These unfamiliar faces makes me dizzy and feeling nauseous. My head is aching hard too. Inilibot ko ang aking paningin at hindi ko mapigilang mamangha sa laki at siguradong mamahaling gamit sa paligid. Mula sa mga vase at paintings na hula ko ay milyon ang halaga.

"Welcome to Alpha Mansion, I am Callum or you can call me B for short," pakilala ng isang lalaking kulay mais ang buhok na naka half pony.

"Anong kailangan niyo sa akin?" tanong ko sa mahinanong paraan. Dark taught me how to think straight when times like this happened.

Isang babaeng may maputing balat at halos mamula-mamulang pisngi ang unang lumapit sa akin. Kinuha niya ang kamay kong naka tali mula sa nakahawak at inalis ang buhol niyon.

"Annyeonghaseyo! Seiya-eyo bangawoyo!" she cheerfully said. Napakurap lang ako sa sinabi niya dahil sa hindi ko iyon naintindihan.

"English, Seiya! She can't understand you," inis na komento ng isang babae.

"D, stop it," the man who was holding me interrupted.

She's stomping her feet walking away from me. The other woman came to me and cross her arms against her chest.

"I'm Zehajeaa or M, we already met several times and this man," aniya sabay turo sa lalaking may hawak sa akin kanina. "That's Aeros, or H--"

"Why are you introducing yourselves to me? I mean that supposed to be confidential, right?" takhang tanong ko.