Behind Every Scars [COMPLETED]

Rain, rain go away.

24

Pamie's

"BAKIT napaaga ka ata, Pamie?" Salubong sa akin ni Ate Pau nang makapasok ako sa bahay. Umupo muna ako sa couch at tinanggal ang sout kong heels saka siya tiningnan.

"Hindi sinipot ng bride si Kuya Greg," sagot ko at tumayo na bitbit ang aking stillettos.

Ate Pau gave me a questionable look. At alam ko ang ibig niyang sabihin. Nag-iwas ako ng tingin at sa halip na sabihin ang nangyari kanina ay nag-tungo na lamang ako sa aking kwarto. I don't know how she'll feel if ever na malaman niyang nandoon si Hugo. And we didn't just meet again, we kissed.

"Kainis!" Pabagsak akong humiga sa aking kama at tulalang napatitig sa kisami.

I should slap my face hard for liking Hugo's kiss. Wala naman kasi akong magagawa dahil talagang masarap siyang humalik. Napahilamos ako ng palad at pilit kinakalimutan ang paglapat ng labi namin kanina.

I sat up and took my phone out from my clutch bag. At wala pa mang tatlong ring ay sumagot na ang particular na taong lagi kong tinatawagan kapag ganitong may problema ako.

"Pamela?"

I smiled as I heard his voice. "Hi kuya Jiro!"

Hindi ko man siya nakikita ay alam kong nakangisi siya ngayon. He really know me well.

"Ano na naman ang kailangan mo?"

I rolled my eyes. "Can I go to your house? Nandiyan ba si ate Helga?"

Bilib din ako dito kay Kuya Jiro dahil kaya niyang panindigan ang pagiging ama at pagtatrabaho sa murang edad. Kuya Jiro was inlove with the girl named..Shiela. Pero naging mapaglaro ang tadhana sa kaniya, because he finally fell in love with ate Helga na pinsan ni Sheila.

"She's here, kasama niya si Tipay," sagot niya na ang tinutukoy ang kaniyang two months old baby.

My eyes went wide. "Really?! Tipay is there?" Mabilis akong bumango at tumungo sa closet para magpalit ng pants at shirt.

"Tipay misses you."

I chuckled softly. "I missed her too!"

"I'll hang up, magluluto lang ako para sa—what, baby?—

"Jiro, look! Tipay pooped again!—

"Oh damn,—hello, Pamela? Babye na muna at lilinisin ko si Tipay. She pooped on Helga's tummy," saad ni Kuya Jiro habang tumatawa. Binaba na niya ang tawag kaya agad akong nag-asikaso para sa pagpunta ko sa bahay nila.

Sa paglabas ko ng kwarto ay agad sumalubong sa akin ang nakahalukipkip at nakataas ang kilay na si Kuya Jake. I'm still not used to his presence. Lumapit siya sa akin kaya napaatras ako ng ilang hakbang.

"Anong oras na at lalabas ka pa?" tanong niya sa akin.

"May pupuntahan lang ako kuya," sagot ko at kinuyom ang aking kamao.

Kuya Jake gave me an intriguing look. Akmang magsasalita siya nang marinig namin ang papalapit na hakbang ni Ate Pau. He immeadiately took a steps backward.

"Jake? Nandito ka lang pala, may bisita ka sa baba," Ate Pau said. Tumango lang si Kuya Jake at bumaba na.

Samantalang ako naman ay dire-diretsong bumaba rin at iniwan si Ate Pau na kunot ang noo. Dumaan ako sa living room at kita ko ang mga katrabaho ni Kuya Jake na sumusunod ang tingin sa akin. Napailing na lang ako. Such a perverted group of men.

Nang makasakay sa sasakayan ko ay binaybay ko ang daan patungo sa bahay nila Kuya Jiro. Rain started pouring hard, may kasama pang kidlat at kulog. Bigla ko na namang naalala ang araw na tinaboy ako ni Hugo. It was raining too. I sighed and tried to erase the unfortunate happenings in my life.

Parang gusto kong kumanta ng rain, rain go away. Dahil sa tuwing umuulan naaalala ko ang ginawa kong pagpapakababa para sa taong hindi karapat-dapat.

I smiled. "Rain, rain go away.."

"Rain, rain go away.." I chuckled. "Little, Pamie wants to play."

It tooks only thirty minutes nang marating ko ang intersection at dahil nga malakas ang ulan at madulas ang daan ay hindi ko napansin ang motorsiklong dire-diretso ang andar papunta sa gilid ng sasakyan ko.

My eyes went wide when the motorcycle bumped into my car. Humigpit ang hawak ko sa manibela nang maramdaman ang pag-alog at tuluyang pagtumba ng sasakyan ko. My head slammed on my glass window really hard. Ramdam ko ang kirot ang pagtulo ng dugo sa gilid ng ulo ko. The airbag popped out but it was too late.

Muli kong naramdaman ang malakas na pag-alog ng sasakyan ko mula sa likuran. With my eyes partly open, I tried to look at my back. Another pick-up car bumped in.

My legs feels numb as I tried to moved out from my car. Nanginginig ang mga kamay ko at kahit puro sugat ay pilit kong inabot ang aking cellphone. My lips trembled and pain becomes unbearable in every minutes that keeps on passing by.

Nakarinig ako ng hiyawan ng mga tao. Ambulance siren echoed.

"Hello Pamela?"

Ate Pau answered the phone. My lips moved but there's no words comes out.

"Pamela? Hello? Pamela bakit ang ingay diyan?!"

Her voice sounds frantic.

"God! Pamela, tell me, where are you?! B-bakit may naririnig akong siren diyan—"

The call ended when someone snatched my phone and thrown it. My vision turned into red as the blood stained my eyes. Pero hindi hadlang iyon para masilayan ko ang mukhang nasa harapan ko ngayon at pilit akong inaalis mula sa pagka-ipit.

"Hindi mo siya p'wedeng hawakan, sir! Kami ang rescue dito—"

"Fuck you!"

"Sir! Kami na—"

"Get off me!"

"Pamela? Don't fucking close your eyes."

His voice soothes me. Parang gusto kong ipikit ang mga mata ko. I feel like there's something in my chest that is so heavy.

"Alisin niyo siya dito!"

"No! Bitawan niyo ako! Fuck off!"

"Maraming dugo na ang nawawala sa kaniya."

"Damn it! Let me go!"

"Calm down Dark!"

Voices, screams became blurry. Bahagya kong minulat ang mata ko. I saw Dark struggling hard against someone's hold.

I cough blood. Pain suddenly course throught my body and it was mind shattering. Insanely painful. My body trembled as I felt a shortage of breathing.

Until my eyelids becomes heavy.

I just want to sleep.

..so I did.

--

Next chapter will be a little painful. Happy holidays!

-GatcheYonbe