Behind Every Scars [COMPLETED]

Possessive

8

Pamie

"SINONG boyfriend ba ang tinutukoy mo?" Tanong ko sa kaibigan ko na tumakbo palapit sa akin.

"'Yung pogi, matangkad—"

"Long hair ba? May tattoo?" Agad na tanong ko sa kaniya.

She shake her head. "Ano ka ba! Parang ex-con naman sinasabi mo eh."

Tinitigan ko siya nang masama saka nameywang sa harap niya. "Excuse me! Hindi mukhang ex con ang boyfriend ko, baka kapag nakita mo 'yon, kusang malaglag panty mo!"

Inirapan ko siya at tinungo ang gate kung saan sinasabing may sundo ako. I'm hoping that it's him, kahit na ni sa panaginip hindi mangyayari na susunduin ako ni boyriend. Masyadong busy 'yon at maraming iniisip. I shouldn't be too clingy, dapat ako ang lights sa darkest time niya.

Nang makita ko ang isang sasakyan ay agad akong lumapit pero kumunot ang noo ko nang mapansing hindi ito ang mazda roadster ni Hugo. It's not him..

"Excuse me?" me, trying to catch his attention.

Lumingon siya sa akin at doon ko lang nakilala ang mukha niya. I don't know his name but I know he's boyfriend's colleague. Naroon siya sa opisina nito nang nakaraan.

"Hi!" He greeted me. Ngumiti lang ako at tumango.

"May kailangan po kayo?" I asked in a polite way.

Tumawa lang siya at napailing. As he walked towards me, I took a step backward. Nakapanliliit talaga ang mga height ng mga taga YSA bldg. Bakit kasi ang tatangkad nila?

"Should I introduce myself?"

I nods. "Of course, I don't know you."

He acted like he was hurt. Ngumiwi siya at naglahad ng kamay saka ngumiti ulit.

"I'm Dark Levistre, twenty three years of age, I'm from Canada, pero na-assigned lang dito sa pinas para sa isang mission, I like pineapples, I like watching movies, I like you," tuloy-tuloy na sabi niya.

"Okay—wait? Ano?" Nanlalaking mata na tanong ko sa kaniya.

He smirked. "Will you say yes, if I invites you to go out with me?"

Sunod-sunod akong umiling. "No. I am already taken. Boyfriend ko—"

"Oh come on, he's not your boyfriend. You're just a self proclaimed girlfriend," nakangising saad niya na kinainis ko.

I raised my brow and cross my arms. "Wala kang pakialam—teka! Bitawan mo ako! This is kidnapping!"

"It's not. I'll show you something," he said. Kahit naiinis ay napilitan na lang akong sumakay sa sasakyan niya.

It took a minute before he parked the car. Niyaya niya akong bumaba. I rolled my eyes and came out from the car. Pagkabukas ko ng pinto ay agad kong nayakap ang aking sarili dahil sa pag-ihip nang malakas na hangin.

I roam my eyes around and my jaw dropped with awe. This place is, I know this place. Ito ang beach kung saan kinasal ang magulang ko. I looked at to my feet and look back to the man who brought me here.

"How did you—"

"Nakausap ko ate mo." He chuckles. "Feeling close ba ako? I just asked her if she can help me—"

"Help you to what?"

"To get near with you," aniya at lumuhod sa harap ko. Napaigtad ako nang hubarin niya ang sout kong sapatos at medyas.

I bit my lip and closed my fist tightly. Why Ate Pau doing this? Alam naman niyang may boyfriend na ako pero bakit tinutulungan niya ang lalaking 'to na mapalapit sa akin?