chocolate scent |taekook

|22| "...yumrukla yetinmem, o elini kırarım."

merhabalar.

nasılsınız? umarım iyisinizdir. 💞💞

20K olduk🤧

yorum yapmayı unutmayın lütfen, bana ne kadar motivasyon verdiğini biliyorsunuz.❤️

keyifli okumalar, sizi seviyorum🤍🤍

-

Elimdeki büyük kahve bardağını sıkı sıkıya tutarak Taehyung'un yanına kurulmuştum. Jimin ve Yoongi'nin ruh eşi çıkmalarını üzerinden tam iki saat geçmişti ve abartısız iki saattir kendi aralarında muhabbet ediyorlardı. Az önce, ani gelen bir istekle kahve yapmıştım. Sorun şuydu ki, benden başka kahve içmeyi seven yoktu. Ama yine de yapmıştım. Çünkü seviyordum.

"Yoongi," dedi Taehyung, dirseklerini bacaklarına yaslayıp öne doğru eğilerek. Yoongi'nin bakışları Taehyung'a döndüğünde, Jimin'le arasındaki muhabbetine ara vermek zorunda kalmıştı.

"Namjoon'la aranda ne var?" Dediğinde, Yoongi'nin bakışlarının değiştiğini farkettim. Bunu sormasını beklemiyor olduğu açıktı.

"Bunu nereden biliyorsunuz?" Dedi kalın sesiyle, bakışlarını üçümüzde gezdirerek. Chae de yanımda oturduğundan, bildiğini sanıyor olmalıydı.

"Bilmiyorum ben??" İnce sesiyle Taehyung'a döndüğünde, onu kolundan tutup tekrar geri yaslanmasını sağlamıştım.

"Az sonra öğreneceksin." Demişken, Yoongi bakışlarını bana çevirmişti, Namjoon'un kardeşi olduğumu biliyordu lâkin ben aralarındaki sorunu bilmiyordum. Abim hiçbir şey anlatmazdı bana.

"Özel bir durum bu," Deyip çatık kaşlarıyla geri yaslanmışken, Taehyung eliyle saçlarını geri atmış, aynı zamanda derince nefes almıştı. Bıkmış görünüyordu. Her şeyle o ilgileniyordu, derdi olan ona geliyordu bu yükünün ağır olduğunun farkındaydım.

"Emin ol, bizi de çok iyi ilgilendiriyor. Anlat."

Söylediklerime karşın birkaç dakika, ortamda sessizlik olmuştu. Taehyung'un uzun parmakları, arkadan belime sarılırken hafifçe bana doğru eğildi ve kalçasını öne iterek yatay pozisyonuna biraz daha yaklaştı. Başı koltuğun yaslanma yerinin neredeyse ortasındaydı.

"Henüz 17 yaşındayken, liseye gidiyordum o zamanlar. Lisede bir kız vardı." Diyerek söze girdiğinde, bakışlarım Jimin'i bulmuştu. Duyacaklarından korkuyor gibi gözüküyordu.

"Namjoon, o kıza âşıktı. Ve kız benimle ilgileniyordu. Saçma evet farkındayım fakat ben o kızdan hiç haz ettiğimi sanmıyordum. Temastan nefret ettiğimi bile bile bana yaklaşmaya çalışıyordu, istemediğim hâlde, ilgimi çekmeye çalışıyordu. Tam bir sürtüktü. Namjoon bizi defalarca kez uygunsuz pozisyonlarda görmüştü, fakat tekrar diyorum, kızla bir ilgim yoktu. İstemiyordum, yaklaşması beni rahatsız ediyordu. Kırıcı sözler söylüyordum, kırılması umrumda bile olmuyordu." Jimin'den biraz daha uzaklaşıp geri yaslanırken, kucağındaki elleriyle oynamaya başlamıştı. "Mezuniyette, bir parti düzenlenmişti. O gün içkime ilaç katmış, kurtlar sarhoş olmaz, biliyorsunuz. Sarhoş oldum. Delicesine hemde. Aklımı kaybettim, hiçbir şey umrumda olmadı. Yerimde başkası vardı sanki. Yaklaştı bana yine, itmedim. Aklım yerinde değildi çünkü. Namjoon'da o partideydi o gün, izlemişti bizi. Sarhoş olduğumu anlamadı bile, âşık olduğu kızı bilerek ayarttığımı düşündü. Ertesi gün büyük bir pişmanlık yaşadım, arkadaşlarımdan birinin âşık olduğu kızla yatmıştım çünkü."

Gözlerim Jimin'le Yoongi arasında dolaşmaya devam ederken, Jimin'in gitgide moralinin düştüğünü farkettim.

"O günden sonra o kız, okuldaki herkese benimle sevgili olduğuna dair bir yalan söyledi. Çok öfkelendim, ailemin kulağına giderse yaşayacağım şeylerden habersiz herkese bu yalanı söylemeye devam etti. Söylememesi konusunda uyardım onu, uyarmak denmez. Hiç olmadığım kadar sert ve kırıcı davranıyordum, söylediği yalan Namjoon aracılığıyla aileme kadar gitti ve ben liseden alındım." Kaşlarım şokla havalanmışken söylemekte çekiniyor gibi bir havası vardı. Kendini suçladığı bariz belliydi fakat burada suçlunun kendisi olmadığını hatırlaması gerekiyordu.