Loving The Pain

Chapter 22

CHAPTER 22 "LOVING THE PAIN"

(Warning: Scenes that were written in the story are the Author's pure imagination, nothing is related to personal life. Just fanfiction.)

ERIK'S POV

Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, sobra akong nasasaktan dahil sa nangyari kani-kanina lang. I'am willing to wait and suffer pero di ko inaasahan na magiging ganito ang kallabasan. I thought she's not yet ready with this stuff but damn it! Seeing her with other man by her side it fuccking sucks! Gusto ko nalang magsisigaw dahil sa sakit pero di ko magawa kasi anong karapatan naman ang meron ako? Walang kami at mukhang nawawala narin yung katiting na pag-asang nararamdaman ko.

THIS FUCKING HURTS!!

I saw her making out with him before Craig leaves. Nakakaputangina lang kasi harap-harapan nilang pinapamukha sa akin na balewala na ako, na wala na akong pag-asa. I wanted to cry all this frustration but I can't. I CAN'T! Ubos na lahat. Ubos na ubos na!

Ininom ko yung brandy na nasa harapan ko. Andito lang ako sa mini bar ng bahay umiinom nagpapakawasak naparang namatayan, well namatayan naman talaga ako.. Ng puso at pag-asa.

"Erik?" I heard her voice, her angelic which I've been longing to hear ever since before.

"What?" I asked trying to hide the emotion I'm feeling, na kahit alam ko namang makikita niya pa rin yun.

"Ba't ka nag-iinom?" She asked.

Matunog akong ngumisi. "Celebrating, I guess?" I said with sarcasm on it.

"Celebrating? Is there something to celebrate?" She asked, clueless.

"Of course. Gusto ko nga sana magpaparty ng malaki kaso wag nalang, dagdag gastos kaya iinom ko nalang." Sabi ko, hindi parin lumilingon sa kaniya.

"So what's the event?" Tanong niyo ulit kay bahagya pa akong natawa.

"Nothing special, just celebrating your happiness with that asshole guy." I drink the brandy after saying those words.

"Erik—"

"You know what? I really don't know why you're here bothering me instead of sleeping in your comfy bedroom. Pwede mo naman baliwalain ang presensya ko ehh." I cut her words.

"I just want to clear things."

"Now? That I'm drunk and out of my mind? Are you for real?"

Tinungga ko na mismo ag bote ng brandy. Hindi ako galit kasi una wala naman akong karapatan, at pangalawa ako yung unang nagloko.

"Nangako naman ako sayo noon di'ba?" Tanong ko sa kaniya. "Kinaya ko lahat sa Pilipinas para pagnakabalik ako sayo wala ng gulo pa, para maayos tayo, tinupad ko naman ehh pero bakit ganun, Angeline?" Pinakawalan ko na ang mga luhang kanina pa na gusting kumawala sa mga mata ko.

"Buong akala ko kinasal ka na, ikaw ang unang sumira ng plano mo." Sabi nito kaya napatingin ako sa kaniya.

"Mahal kita, sinabi ko sayo yun bago kita pinakawalan para mangibang bansa, sinabi ko sayo aayusin ko lahat, nangako ako pero hindi ka nagtiwala!" May panunumbat sa tinig ko. "Hindi mo kayang magtiwala sa akin kasi ang tingin mo rin sa akin para ex mong adik!"

"Hindi yan totoo." Tanggi nito. "Nagtiwala ako sayo, nagtiwala ako pero sinira mo yun." Napalakas na ang tinig niya.

"Hindi ko sinira kasi gusto ko lahat nakaplano gusto ko handa ako. Oo. Ang selfish ko pero ayaw ko lang na pagnasabi ko na sayo sigurado na ako na akin yun, ayaw na kitang ipasok sa isang magulong sitwasyon kasi alam ko ang pinagdaanan mo, kasi mahal kita at ayaw ko ng dagdagan pa ang sakit na nararamdaman mo."