Loving The Pain

CHAPTER 41

CHAPTER 41 "LOVING THE PAIN"

(Warning: Scenes that were written in the story are the Author's pure imagination, nothing is related to personal life. Just fanfiction.)

"Of course, you're my woman.... So definitely I'll take you with me." Ngumiti naman siya ng matamis sa akin dahilan para mapatulala ako.

Nang mapansin ko na nang-aasar na ang tingin niya ay agad ko nang binawi ang tingin ko at lumayo sa kaniya.

"Ano ba?!" Kunyari'ng naiinis ko na binawi ang kamay ko sa pagkakahawak niya. "Pwede ba? Umalis ka na kasi magluluto pa ako eh."

Agad akong tumalikod at nagmamadaling lumapit si Ref at binuksan yun. Palihim naman akong nakahinga ng maluwag, ramdam na ramdam ko parin kasi ang malakas na tibok ng puso ko.

Huminga muna ako ng malalim bago ulit kumilos para makapag luto.

"Babalik rin ako sasabay nalang akong kakain sainyo," aniya sabay halik sa pisngi ko saka lumisan.

At sa muling pagkakataon ay natigilan na naman ako. 'Talaga ba, Angeline?!' Tanong ko sa sarili ko ng hindi ko na mapigilan ang sarili ko na mapangiti.

Ibinaling ko nalang ang kakaibang nararamdaman ko sa pagluluto ko. At tulad nga ng request ng mga bata ay nagluto ako ng Chicken-pork Adobo. I was busy preparing the dinning table ngmarinig ko ang iyak ni Angelo. Iniwan ko naman agad ang ginagawa ko at nagmamadaling pumunta ng sala.

"Amil!" Sigaw ko ng makita ko siyang akmang hahampasin niya ang kapatid niya. "What do you think you're doing?" Tanong ko.

"He teased me!" He shouted which made me stop.

"Do you really need to hit your brother?" Tinignan ko siya. "Is it necessary to hit your brother? Amil?!" Lumapit ako saka inilayo si Angelo kay Amil.

"Mama, he said that that girl is going to be our second Mama." Nagulat naman ako ng mag-iiyak si Amil.

"And do you really need to hit your brother?" Seryosong tanong ko.

"I want him to stop," aniya saka yumuko.

"For goodness sake, Amil! Angelo is just 3, hindi pa niay alam ang mga pinagsasabi niya and so what kung magiging Mama mo yun?" Tanong ko naman.

"I don't want her," mahinang sabi niya.

"Amil!" Pasigaw na tawag ko sa kaniya. "I want you to say sorry to Angelo, right now!"

"I won't, Ma!" He shouted at sa pagkabigla ko ay bigla ko siyang napagbuhatan ng kamay. "I only want you to be my Mama not that Kianna, just you!" Mahinang sabi niya bago tumakbo papunta sa kwarto niya.

"Angeline?!" Rinig kong sigaw ni Angeline.

Napalingon ako kay Yeng. Napaiyak ako.

"Di ko sinasadya, nabigla ako, hindi ko sinasadya." Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

"Hindi ko nagustuhan ang ginawa mo, Angeline. You could've talked to him calmly," aniya.

"Hindi ako sanay na sinisigawan niya ako, nabigla lang naman ako."

"Kailangan sampalin? How could you do that?!"

"I was out of my mind, Yeng, sa unang pagkakataon sinigawan niya ako. I was stunned kasi hindi naman siya ganiyan."

"Nalaman mo na ang dahilan di'ba? Then why do you need to do that?!"

"I'm sorry, Yeng, hindi ko sinasadya." Umiyak ako sa kaniya.

"Try to fix it, Angeline, alam ko na kaya niyo pang ayusin ang sainyo don't make things complicated lalo na at nagkakaisip na pareho niyong anak at mas lalo lang kayong mahihirapan magpaliwanag sa dalawa if ever you'll be separated." Aniya bago lumapit kay Angelo at binuhat iyon. "At ikaw namang bata ka ang talas-talas ng dila mo, manang-mana ka sa Ate mong maldita ha?!"