Odamda bir sağ bir sola giderek abimin gelmesini bekliyordum. Akşam vakti çocukla neden buluşmak istemişti ki? O değil, çocuğu dövmüş müydü?
Zil çalınca hızla odamdan çıktım. "Ben bakarım!"
Kapıyı açtım. Abim beni karşısında görünce şaşırmıştı biraz. Çünkü genelde kapı açan ben değil annem olurdu. "Hayırdır? Kardeşim beni karşılamak mı istedi yoksa?"
"Hıı, aynen öyle."
İçeri geçip terliklerini giyince ben hâlâ yüzüne bakıyordum. "Ne bakıyorsun öyle? Sanki ilk defa görüyorsun beni."
"Sence bir açıklama yapman gerekmiyor mu abi?"
"Ne açıklaması?"
Sanki bilmiyorsun. "Anonim hakkında. Hani bu saatte onunla buluşmaya gittin ya?"
"He o mesele, ama ya benim sana yapacak olduğum açıklama yine yok ki güzelim."
Ters ters baktım. "Ha yani bir saat boyunca bakıştınız birbirinize?"
"Olamaz mı?"
"Ya abi saçma sapan konuşma, dövdün mü yoksa çocuğu?"
"Öff, görmen gerekiyordu abicim. Zor ayırdılar bizi."
Gözlerim yuvalarından çıkacak mış gibi kocaman açıldı. "Ciddi olamazsın abi."
"Ya Zehra yürü git Allah aşkına."
"Abi dövdün mü şimdi gerçekten?"
Bana dik dik baktı bir kaç saniye. "Ne o düşünmeye mi başladın yoksa?"
Gözlerimi devirdim. "Ne alakası var şimdi?"
"Çok alakası var kardeşim."
"Abi seninle hiç uğraşamam. Sadece soruma cevap ver, dövdün mü dövmedin mi?"
"Dövmedim Zehra dövmedim!"
Rahatlamıştım açıkçası. Odama yönelmiştim ki abim konuştuğunda durdum. "Zehra sende bir haller var sanki."
"Ne hali varmış bende?!"
"Bilmiyorum artık."
"Ne diyorsun abi? Bugün çok yorulmuşsun belli."
"Hıhı aynen."
"Abi eğer düşündüğün şeyi düşünüyorsam, o düşündüğün saçma sapan fikri aklından çıkar hemen!"
"Aaa ne düşünüyor muşum ben?" Yüzünde benimle oyun oynadığını belli eden ifade vardı.
"İnan abi, seninle oyun oynayacak hiç halim yok."
"Bende zaten oyna demiyorum ki güzelim."
Ona daha bir şey demeden arkamı dönüp odama geçtim. Kapıyı kapattım. Telefonumu elime alıp yatağıma oturdum.
Anonimin bana en son mesaj attığı sohbete girdim. Önce ki mesajlara baktım bir süre. En son atıştığımız mesajları okurken yüzümde belli belirsiz bir gülümseme oluştu.Elim iki defa klavye üzerinde hareket etti lakin her ikisinde de gönderememiştim mesajı. Bir an cesaret geldi, hızla yazıp gönderim.
Zehra: Selamünaleyküm.
Zehra: Abimle konuştunuz galiba?
Bir kaç dakika sonra görüldü olunca heyecanlandım. Cevap vereceğini düşünmüştüm ama vermemişti. Bir kaç dakika daha bekledim lakin yine vermemişti.
Zehra: Cevap vermeyecek misin?
Anında mavi tik olmuştu. Yaklaşık beş dakika boyunca sohbetten çıkmadan bekledim cevap vermesini lakin yine vermedi.
Zehra: Pardon, rahatsız ettim galiba.
Zehra: Bir daha yazmam. Hayırlı geceler.
Tam engelleyeceğim sıra bir mesaj geldi. Beni hem utandıran hemde yerle bir eden mesaj..
545...: Dememiş miydin haram diye? Seni günahıma daha fazla bulaştırmak istemiyorum.
Selamlar Portakal Çiçekleriii.💗
Nasıldı bölümm?🙈
Beğendiyseniz şuraya bir çiçek bırakın bakalım😌🌿Haydi Allah' a emanet olun, kocaman öptümm. 😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
pσrtαkαl çíçєğí/tєхtíng
Short StoryDÜZENLENECEK! 🎈 536...: Selamünaleyküm, ben ikinci Murat. Zehra: Hahaha o zaman bende ikinci Elizabeth. 536...: Vaay, demek ikinci Elizabeth? Ama o, sen olamaz be Portakal Çiçeği. Zehra: Ne saçmalıyorsunuz siz? Zehra: Ayrıca numaramı nereden buld...