pσrtαkαl çíçєğí/tєхtíng

Yirmi Birr🎈

Selaam, biz geldik! Bu ara baya geciktim 🙈
Elimde bölüm yoktu, yazmaya da vakit bulamadım bir türlü..

Neyse çok tutmadan sizi bölüme geçin. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar. 💖
   
  
  

Aklımızın ucundan dahi geçmediği şeyleri yaşardık hep.

Hiç daha önce düşünmemiştim birisinin bana bir anda yazıp aşık olduğunu itiraf edeceğini..

Ya da daha önce hiç düşünmemiştim bana yazan kişiyi sevebileceğimi.

Hayat, yapmam dediğimiz şeyleri yaptırıyordu her seferinde. Bu yüzden büyük konuşmamak gerekiyordu...

Karşımda ki bir çift kahve gözler bana heyecanla bakıyordu. Gülümsediğinde kafamı eğdim. Dakikalarca elin çocuğuna bakıyordum! Ah benim salak kafam! Ne diye bakıp duruyorsun haram olan gözlere?!

Biri yanıma yaklaşıp fısıldadı. "Çocuğu gözlerinle yedin!" Ses Özge' ye aitti. Kolumla koluna vurdum.

"Buyur oğlum içeri geç sen, bizim kızın alacağı yok."

Anneme ters ters baktım. Daha sonra kenara çekildim içeri geçmesi için. Gözlerim ellerimdeyken bir gül buketi yüzüme doğru yaklaşınca kafamı kaldırdım.

"Bunlar senin."

"Teşekkür ederim. " diyerek buketi aldım elinden.

İçeri girince bu sefer Demir yaklaştı yanıma. "Enişte baya yakışıklıymış bacım. Ayrıca onun bayılması gerekiyordu seni görünce, senin değil!" Diyerek güldü.

"Sabır Allah' ım, misafirler gidene kadar sabır sadece."

Beni taklit ederek içeri girdi. Özge kolumdan tutup mutfağa götürdü. Daha doğrusu sürükledi!

"Kızım şok oldun bildiğin çocuğu görünce."

"Özge. Oydu." Dedim değişik bir hisle.

"Kimdi Zehra?"

"Öğrencimin dayısı. Hani dedim ya birisinden hoşlanıyorum diye. Az önce gelen adam işte."

Özge boş boş baktı bana. "Ciddi misin? Yalan söyleme bak."

"Kızım ne yalanı ya. Bildiğin oydu."

"Allahım bu kulaklar neler duyuyor böyle?!"

"Valla o kulaklar doğru duyuyor."

"Ay çok heyecanlandım ben şimdi."

"Özge farkında mısın bilmiyorum ama benim en çok heyecanlanmam gerekiyor."

"Ay sende heyecan yoksa ben ne yapayım?"

"Yok diyen kim Özge?"

Özge tam cevap verecekti ki annem mutfağa girdi. "Zehra kahveleri yapsana kızım."

"Ben yapamam."

"Çabuk yapıyorsun." Diyerek çıktı mutfaktan.

"Özge ben heyecandan yapamam."

"Ay ay nasılda heyecanlıymış."

"Özge!"

"Tamam tamam, sen enişteminkini yap ben diğerlerini yaparım."

"Ay gerçekten mi?"

"Evet hayatım, hadi çabuk ol."

"Çok teşekkür ederim Özge."