pσrtαkαl çíçєğí/tєхtíng

Otuz birr🎈

Keyifli okumalar 💕

Sınır: 40 oy.

"Ee abi neymiş bu anlatmak istediğin önemli mesele?"

Abim iki gündür bize bir şeyler anlatacak istiyordu lakin sürekli kekeliyordu. Sonunda annem ve ben onu kenara sıkıştırıp hesaba çektik.

"Oğlum hadi söylesene!"

"Üzerime gelmezseniz keşke zaten kafam çok karışık."

Ne?
Kafası mı karışık?
Benim bir aralar olduğum gibi yani?
Ay yoksa birini mi seviyor?

"Abi?" Dedim imalı imalı. "Ne var?" Tepkisine gözlerimi devirip devam ettim. "Ben çözdüm senin karın ağrını."

"Neymiş kızım?"

"Hayırlı olsun annecim, gelinin geliyor. "

Abim bana ters ters baktı. Ama benim söylememe sevinmiş, üzerinden büyük bir yük kaldırmışım gibiydi.

"Ne? Bak yalan söyleme Zehra, doğru mu oğlum bu?" Mutlu olduğu ses tonundan anlaşılıyordu.

Abim kafasını eğerek "Doğru anne."diye fısıldadı. Abimi vallahi ilk defa böyle görüyordum, içinde ki uysal kedi dışarıya çıkmıştı.

"Allaaaaaaahhhh! Şükürler olsun gelinim oluyooorrr! " diye çığlık atınca bir adım geriledim. Beni istemeye geleceklerini duyduğunda bile bu kadar sevinmemişti ya. "Ben senden tamamen ümidi kesmiştim oğlum, Allah' ıma şükürler olsun evleniyorsun sonunda." Haa mesele başkaymış arkadaşlar. Meğersem annem abimden ümidi kesmiş, e haklı kadın gelmiş yirmi sekiz yaşına hâlâ evlenmemiş. Bu arada ablam otuz yaşında. O da evlenmedi gerçi ama...

"Yazıklar olsun anne ya, benim gibi bir evladından nasıl ümidi kesebilirsin?"

"Valla kesmiştim oğlum, gelmişsin yirmi yedi yaşına ne bekleyeyim yani? Gerçi ben Sena' dan da ümidi kestim belki o da şaşırtır beni."

"Anne ablam duymasın bence, üzülüyor." diyerek araya girdim. Kendinden önce beni vermişti zaten şimdi abimi de verecek olması onu çok üzecekti biliyorum. "Sadece fazla titiz bu konuda anne, sende biliyorsun."

"Kızım o kadar incelenmez ama."

"Allah Allah neden anne? Düzgünce tanımadan mı evlensin?"

"Sanki bizim zamanımızda tanışma vardı, anne babamız kimi uygun bulursa onunla evlenirdik. Biraz daha zaman vereceğim ona, eğer olmazsa ben aklıma koyduğum çocukla evlendireceğim." dediğinde sinirlenerek konuştum.

"Sence çok mu güzel bir şey bu anne? Belki de sen babamı zorla sevdin? Onunla istemeyerek evlendin? Mutlu oldunuz mu başlarda? Tabiki hayır! Zamanla birbirinize sadece alıştınız! Düzgünce sevmediniz bile!"

"Zehra haklı anne, ablamı bunun için zorlayamazsın. Eğer ki onu sevmediği biriyle evlendirmeye çalışırsan kusura bakma ama karşında beni bulursun anne. Ablamı sevmediği biriyle aynı evde yaşamasına izin vermem!" Abime hak verip kafamı salladım. "Aynı şekilde bende izin vermem anne!"

Daha fazla o ortamda bulunmayıp odama geçtim. Anneme bir an ne olmuştu anlamamıştım. Her zaman bize saygı duyan bir ebeveyn olmuştu lakin şimdi neden bu şekilde tepki veriyordu? Tamam ablam biraz fazla seçici davranıyordu ama bu onun kararıydı, sonuçta evlenip mutlu olacak olan ablamdı.

**

Usulca kapıyı açıp kafamı uzattım. "Gelebilir miyim abi?" Yatağında doğrularak yanında yer açtı bana. "Gel güzelim. "

Ah abi bir tek sen bana güzelim diyince tutuluyordum, şimdi Yusuf diyince de tutuluyorum.

Kapıyı kapatıp koşarak yanına oturdum. Sırtımı yatağın başlığına yaslayıp başımı da omuzuna yasladım. O da kolunu belime doladı. "Ee hayırdır neden geldin?"

"Aşk olsun abi, ben yanına hiç gelmiyor muyum?"

"Yani evli olduğun için bizi unutursun diye düşünmüştüm. " dedi imayla.

"Engelledim ben onu, bir hafta boyunca yazamaz. " dediğimde kahkaha attı. "Dün bir bugün iki kızım ne bu böyle? Hem o senin kocan kocan!"

"Kocam diye küsemez miyim?"

"Seninle uğraşmak istemiyorum güzelim, ne halin varsa gör."

Gözlerimi devirdim. "Ben seninle baya uğraşacağım ama abicim."

"Neymiş uğraşacağın konu peki güzelim? " diye sordu burnuma fiske atarak. "Şu sevdiğin kız, kimmiş neyin nesiymiş? Bakalım, abime yakışıyor mu, seni hak ediyor mu bir öğrenelim ben tamam dersem evlenebilirsiniz."

"Bende diyordum ki benim güzel kardeşim ne zaman bu konuya gelecek."

"Aman geldim işte, ee sen anlar bakayım yengemi. " dedim son kelimeyi bastırarak.

"Öğrenmeden gitmezsin değil mi?"

Dilimi damağımın üst tarafına getirerek "Cık, gitmem." Ofladı. "İyi peki anlatacağım ama aramızda."

"Hi ayıp ya ben ne zaman bir şeyini anlattım? " dedim alınmış gibi yaparak.

"Valla bilemiyorum güzelim neyse eğer birine şuanlık bir şey demezsen anlatacağım."

"Söz abi demeyeceğim."

İç çekti. "Helin' in ablası Sümeyra."

Ne?
Doğru mu duydum ben?
Benim arkadaşımın ablası olan Sümeyra?
Savcı olan Sümeyra abla?
Allahım ne olursun tahmin ettiğim kişi olsun.
Amin.

"Benim arkadaşım Helin' in ablasından mı bahsediyorsun abi? Ay hadi hemen evlenin! Ondan daha iyi bir yenge bulamam ben!"

Deli misin der gibi baktı bana. "Kızım daha ortada hiç bir şey yok, ne evlenmesi."

"Yaparız. " diyip göz kırptım.

Ah bu sıralar ne kadar merhametli bir çöpçatan olmuştum böyle!
Kendimle gurur duyuyorum!
Teşekkür ederim, alkışa gerek yoktu.

"Sakın! " dedi bana gözlerini gözlerime sabitleyerek. "Sakın Helin' e bir şey diyeyim deme!"

Dudağımı büzdüm. "Ama olmaz ki böyle abi, ben konuşayım işte."

"Sakın dedim Zehra. Zaten ablam üzülüyor, şuanlık bir şey demek istemiyorum." Haklıydı, ablam belli etmesede gerçekten çok üzülüyordu.

"İyi aman be, sana da iyilik yaramıyor. Ama şunu unutma ki, bu seninle uğraşmayacağım anlamına gelmiyor."

Gözlerini yumdu bir kısa bir süre. "Aldık başa belayı diyorsun yani?"

"Dedim bile abiciğim."

"Allah yardımcımız olsun o vakit."

"Sen benimle uğraşırken iyidi ama. " dedim ona kaşlarımı çatarak.

"Ben abilik görevimi yaptım bir kere."

Kaşlarımı havaya kaldırdım. "Allah Allah bende kardeşlik görevimi yapıyorum o zaman."

"Anlaşıldı, seninle baş edemeyeceğim. Boyun eğmek zorundayım. " dedi.

Sırıttım. "Aferin, böyle söz dinle işte."

Gazan mübarek ola abiciğim.

🎈

Bölüm sonuuuuu!

Beğendiniz mi?😍

Ah Faruk sende mi aşık oldun annem?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınnnnn, sizi çok seviyorum. ❤