pσrtαkαl çíçєğí/tєхtíng

On Sekizz🎈

Gözlerimi usul usul açtığımda tepemde bana korku dolu gözlerle bakan Özge' yi abimi ve annemi görmeyi beklemiyordum açıkçası.

"Ne oldu?" Diye fısıldadım usulca.

"Annem iyi misin?"

Usulca kafamı salladım. Ne olmuştu bana da bu haldeydim?

"Ne oldu bana?" Diye tekrar ettim sorumu yine.

Özge' yle abim kısa bir süre birbirlerine bakıştılar. "Yok bir şey abicim, yorgunluktan oldu galiba."

Biraz doğruldum yattığım yerden. Bir anda abimin dedikleri geldi aklıma. Hayırlı olsun güzelim, yarın akşam istemeye gelecekler.

Hayır olamaz bu değil mi?

Tanımadığım bir mahlukat beni istemeye geliyor olamazdı?!

Abime baktım hızla, tam bir şey diyecektim ki annem aklıma geldi. Kadının yüreğini indirmek istemedim.

"Anne bana senin şu güzel tarhana çorbandan yapar mısın? Belki iyi gelir."

"Tabi güzel kızım, yaparım hemen." Diyerek odamdan çıktı.

"Abi dediğin şey lütfen şaka olsun!"

"Eee şey fıstığım sen şimdi yat uyu sonra konuşuruz."

"Olmaz! Gelemez! Benim sevdiğim var!"

"Sevdiğin mi var?!" Diye şaşkınca sordu abim.

Her şeyi pat diye neden söylersin ki Zehra?!

"Sen yanlış duydun abi, öyle demek istemedim ben."

"Dökül abicim!"

Elimle başımı tutarak "Başım çok dönüyor." Dedim. Numara yaparsam kurturuldum belki. "Su verir misin Özge."

Özge numara yaptığımı anlamıştı. Abimin arkasından parmağını salladı ardında su getirmeye gitti.

Abim arkamda ki yastığı düzelterek "İyi misin şimdi?" Diye sordu. Yedi numaramı galiba.

"İyi gibiyim, biraz uyursam geçer sanki."

"Tamam ben çıkıyorum, sen uyu biraz."

Abim odadan çıkınca rahat bir nefes verdim. Vallahi inanmıştı. Bir kaç dakika sonra kapıya vurulunca "Gel." Dedim.

Özge içeri girip kapıyı kapatınca güldü. "Sen az uyanık değilsin. Kaçtın abinin elinden bu sefer."

"Valla inanmaz diyordum ama inandı." Dedim elinde ki suyu alarak. "Neyse sen git, uyuyacağım zannediyor."

"Ben eve gidiyorum o zaman?"

"Burda kalsana bu gece."

"Yok ya gülüm, gideyim ben sınav kağıtlarını hazırlamam lazım sınav haftası yaklaşıyor çünkü."

"Sen bilirsin canım, Allah yardımcın olsun."

"Allah razı olsun hayatım, hadi kaçtım ben." Diyerek yanağımı öptü ve çıktı odadan.

Özge odadan çıkınca telefonumu elime alıp anonimin engelini geri çektim.

Zehra: Ya sen kimsin de yarın istemeye geliyorsun?!

545...: Aaa sevinmedin mi yoksa?

Zehra: O kadar sevindim ki şuan mutluluktan havalardayım!

Zehra: Bak in misin cin misin neysen artık

Zehra: Yarın gelmiyorsun!

545...: Yusuf.

Zehra: Ne?

Zehra: Ne Yusuf?

545...: Adım Yusuf.

545...: Ayrıca in cin değilim, senin gibi bir insanım.

Zehra: Öyle mi?

Zehra: İnsanlar istemeye gelmeden önce kızın izin var mı gönlü var mı diye sorar öncelikle!

545...: Gönlün yok mu bende?

Zehra: Ya sen manyak mısın kardeşim, yok gönlüm falan sende!

Zehra: Tanımadığım sıradan bir insansın işte.

545...: Duydun mu sesi?

Zehra: Ne sesi?

545...: Kalbimden gelen kırılma sesini.

Görüldü..

545...: Bu kaçıncı kalbimi kırışın ama ben seni bir saniye bile sevmekten vazgeçmedim.

545...: Seni kendimden bile çok sevdim.

545...: Bir kere bile sormadın 'Neden bana Portakal Çiçeği diyorsun?' diye.

545...: Ben cevabını vereyim.

545...: Portakal kadar ekşi

545...: Çiçeği kadar güzel ve narinsin.

545...: Ayrıca Portakal Çiçeği, masumiyeti simgeliyor.

545...: Aynı senin gibi.

545...: Tavırların çok soğuk ama çiçeği kadar da güzelsin.

Görüldü..

   

🎈

Eyvah ki ne eyvah! Zehra baya inat çıktı ya. Bi gelsinler, görüşün zaten sevdiğin adam çıkınca kalacaksın ortada annem.

Gel vazgeç şu inadından, gelsinler bi gör. Ha annem olur mu?

Ben iyice kafayı yedim sanırsam 😂

Zehra benim sinirlerimi bozuyor arada, ondan oluyor 😝

Bölümü beğendiniz mi bakalım??

Yusuf' un neden Portakal Çiçeği dediğini de öğrendinizz. 🙈
Sizce iyi miydi?

Beğendiyseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayıınn. ❤

Bu arada ben yarın şehir dışına çıkmak zorundayım. Bir hafta bölüm gelemeyebilir. 🙈

Sizi çok seviyorum.