There she is walking down the aisle, walking towards me. Hindi ko namalayan na tumutulo na pala mga luha ko, she was so beautiful
Sumasabay pa ang background music na instrumental, parang kami lang dalawa ang nasa loob, wala akong ibang nakikita kundi sya lang10 years Ago
(illustration of rain and Alex)
"pagtanda natin papakasalan kita" sambit ng babae na katabi ko ngayon, napangiti nalang ako and I gently pinch her cheeks
"pano yun? Eh babae tayong dalawa?" natatawang sagot ko
"kahit naba pwede kaya yun" sagot Nya na nakapout pa
"papa told me na hindi yon pwede, ang babae para sa lalake at ang lalake para sa babae" sagot ko
I was 18 years old back then when she proposed a marriage
Nakakatawa lang isipin na kahit ganun kami kabata ay ganun na sya mag isip
Rain is my best friend, di na kami mapag hiwalay since nagkakilala kami
Nag confess sya sakin nung 16th birthday ko
Flashback:
"Alex" marahan nyang hinawakan ang kamay ko at tumingin sa nga mata ko"yes?" sagot ko na naguguluhan sa inaakto ng kaibigan ko
I like you, a lot" buong puso nyang sambit, na bitawan ko ang mga kamay nya sa gulat
Does she really mean it?
"I'm sorry kung nararamdaman koto" nakayukong sambit nya
Ramdam ko yung lungkot nya pero anong magagawa ko? Bata pa kami at isa pa hindi ako baliko
"I know that you don't feel the same way but please let me love you"
Tumango nalang ako at niyakap sya
End of flashback:
Before I continue let me introduce myself, I am Alexandra Jack Del mundo Photographer and 27 years old