dumating na ang araw na kinakatakutan kong dumating, ang kasal ni rain, gumising ako ng maaga at nagtungo sa banyo para maligo, tinakpan ng make up ang malungkot kong mata't muka, kitang kita ko ang repleksyon ko sa salamin, hindi ko na kilala ang babaeng nakikita ko ngayon, pagkatapos ng kasal nato, matatapos na ang lahat, hindi nako masasaktan, wala na akong mararamdaman
Sa simbahan ay handa na ang lahat, inaantay nalang namin ang bride at magsisimula na ang seremonya, gusto kong maiyak, gusto kong umalis hindi ko alam kung anong mararamdaman ko
Unti unting bumukas ang pinto at tumambad sa akin si rain, wearing her wedding dress, na tigilan ako nang makita sya,hindi ko alam pero kahit anong gawin nya hindi maalis sa akin ang mamangha sa Angkin nyang ganda,
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
para syang masterpiece na nilagay sa museum na hindi nakakasawang tignan pero di pwedeng angkinin o hawakan
There she is walking down the aisle, walking towards me, hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko, she was so beautiful, Sumasabay pa ang background na instrumental, parang kaming dalawa lang ang nasa loob, wala akong ibang nakikita kundi sya lang
Para akong nadudurog nang makita ko ang ngiti sa mga labi nya, mga labing Nais kong angkinin ngunit hindi maaari, mga ngiting nais kong titigan pero alam kong balang araw hindi ko narin masisilayan, ang mga ngiting yan na nananakit sa kin, ang mga ngiting ipinapamalas nya habang papalapit kay xavier
Gusto kong sumigaw, gusto kong pigilan ang kasal, gusto kong sabihin na rain ako ang papakasalan mo diba? Gusto kong pigilan ang kasal pero May part sakin na pinili nalang manahimik Mahal kita rain at kahit masakit magiging masaya ako sa desisyon mo, ayos lang
Rain's POV
Dumating na ang araw ng kasal namin ni xavier, kinakabahan ako at the same time natatakot dahil hindi ko alam ang dadatnan kung buhay after ng kasalang ito
Habang naglalakad ako patungo kay xavier ay nakita ko si Alex, tumutulo ang luha nito habang nakatitig sakin, pinili kong ngumiti at nilagpasan sya
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
After kong marinig ang lahat ng sinabi nya sakin ay pinili kong iwasan sya at wag kausapin, alam kong nasaktan sya sa sinabi ko pero yun ang tamang gawin
Sinalubong ako ni xavier ng may ngiti, niyakap niya si mama at kinamayan si papa tsaka ako niyakap, walang masyadong tao dito sa simbahan, mga kakilala lang ni xavier ang andito at mga family members namin, walang kaibigan or kahit isang member ng family ni xavier ang dumating
Nasa harap na kami ng altar at nagsimula na ang aming pag iisang dibdib
"bago ko simulan ang kasalang ito, may Nais bang tumutol?" tanong ni father, Walang sumagot kayat pinapatuloy na nya ang seremonya
"xavier do you take Rainer to be your lawful wife to have and to hold, from this day forward, for better for worst, for richer for poorer, in sickness and in health, until death do you part?"
Tumingin sakin si xavier at ngumiti
"I do" sagot nito
"rainer do you take xavier to be your lawful husband to have and to hold, from this day forward, for better for worst, for richer for poorer, in sickness and in health, until death do you part?"
Tumingin ako kay xavier na nakangiti, tumingin ako kay papa na seryoso ang muka, na patingin ako kay mama at tumango ito, ngumiti ako at huminga ng malalim
" rain?"kalabit ni xavier sakin
" I-i..im sorry xavier"tumakbo ako papunta sa direksyon ni Alex at tinakbo sya palabas ng simbahan, alam kong naguguluhan sya sa mga nangyayari pero ipapaliwanag ko sa kanya pag nakaalis na kami dito
Hingal na Hingal kaming tumigil, feeling ko ay na lalayo naman na kami kaya tingin ko ay safe na para tumigil
"rain anong problema mo? Nakadrugs kaba? " tanong nya sakin, napangiti lang ako at hinalikan sya sa pisngi tsaka hinilang muli pero pinigilan nya ako
"anong ginagawa mo?" tanong nya
"tumatakbo " tanong ko
"tumatakbo saan? San tayo pupunta?"
"kahit saan basta malayo dito, Takasan na natin ang mundo" sagot ko
Hindi ko na sya pinasagot at hinila ko na syang muli, wala na akong pake kung anong mangyayari, ipaglalaban ko na ang totoong nararamdaman ko
Dinala ko sya sa dati naming tambayan, umupo kami at nagpahinga
"rain"
"hmm?"
"bakit ka umalis?" tanong nya sakin
"saan? Sa kasal?" tanong ko
"hindi" mukang gets ko na kung ano yung tanong nya
"tumawag si Lolo sa amin na may cancer daw sya at di na sya magtatagal, gusto nya kaming makasama hanggang sa huling hininga nya"
"pero bakit pati number mo iniba mo?"
"hindi ko iniba, ayokong sumama noon dahil ayokong iwan ka, kaya inamin ko kay papa na hindi kita kayang iwan, nagalit sya kaya sinira nya nag phone ko at pinagbawalan na makipag usap o makipag kita sayo"
Nakayuko lang ito at nanatiling tahimik kaya pinagpatuloy ko ang kinukwento ko
"si Lolo kase matagal ng di nakakasama si papa kase tinakwil sya noon dahil pinili nya si mama na mahirap kesa yung babaeng ipinagkasundo sa kanya, tinakasan niya ang kasal at namuhay ng simple kasama si mama, only child si papa kaya nang mamatay si Lolo ay minana nya lahat, nag bago ang ugali ni papa, Doon na kami tumira at isang araw tumakas ako para balikan ka pero huli na ata ako ng dating kase nalaman kong kayo na ni red"wika ko
"rain hindi ko alam na bumalik ka tsaka wala kaming relasyon ni red sa mga panahon yun"
"kalimutan nalang natin yun, kasama na kita ngayon and its all that matters" nakangiting sambit ko . . . . . . . . . . a/n:bitinin ko uli kayo mga lodi haha promise update ako agad, sorryyyyy
