Twenty - Two

79 6 44
                                    


Grace's POV

Nasa labas kami ng morgue ni Alex

"mauna kana grace" sambit ni Alex na namumugto ang mata, hinang Hina syang umupo sa bench

Pagpasok ko ay tumambad sa akin ang malamig na bangkay ni ash

Inalis ang kumot na nakatakip sa mukha nya,

sana panaginip nalang to, sana di nalang to totoo, hindi ko kaya ash,Oo alam kong sinabi ko kanina na pwede mo na akong iwan pero iba pala pag andun kana sa sitwasyon na yun, ang sakit ash parang may nabawas sa parte ng katawan ko

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

sana panaginip nalang to, sana di nalang to totoo, hindi ko kaya ash,Oo alam kong sinabi ko kanina na pwede mo na akong iwan pero iba pala pag andun kana sa sitwasyon na yun, ang sakit ash parang may nabawas sa parte ng katawan ko

Hinaplos ko ang muka nya

"napaka sinungaling ko ash, sinabi ko sayo na kakayanin ko pero sa totoo lang hindi ko alam kung pano mag sisimula, hindi ko alam kung pano gigising ng umaga na alam kong wala ng Ashley na andyan para imotivate ako, never akong magiging handa na mawala ka, alam kong huli na pero gusto kong malaman mo na mahal na mahal kita ash, dito sa puso ko ash hindi ka mawawala, sana kahit sandali nalang ash bigyan pa ako ng pagkakataon na makasama ka, sana di ako naging duwag ash"napahagulgol ako

Hindi ko matanggap na wala na ang babaeng pinakamamahal ko, ang sakit sakit isipin na hindi man lang nya nalaman na mahal ko din sya, sana di ako na duwag noon, sana naging matapang ako, natakot ako eh, kase akala ko kagaya sya ng pamilya nya, homophobic

Tanging alaala nalang ang naiwan sa akin, ang pagmamahalan nating dalawa ang magsisilbi kong lakas para magpatuloy pa

"antayin mo ko ash ah? Maghihintay ako kahit gaano ka tagal, alam kong balang araw makikita din tayo at sa panahong yun magiging matapang na ako, antayin moko ah? Wag kang naiinip" hindi ko mapigilang umiyak at magsumamo na kung panaginip ito ay sana magising na ko

Niyugyog ko si ash, pinikit ang aking mata at hinalikan sya sa pag iisip na totoo ang true love's kiss na talagang may happily ever after, na totoo ang fairytales pero wala, walang fairy Godmother, walang magic, wala na ang taong mahal ko, wala na si ash

Pumasok si Alex at niyakap ako, nagulat kami nang makita namin ang mama ni ash na dahan dahang lumapit sa bangkay ng kanyang anak, inalalayan ko sya dahil hinang Hina ito at di kayang lapitan ang kanyang anak

Agad niyakap ni tita si ash at paulit ulit na humihingi ng tawad sa kanya

"I'm sorry anak, I'm sorry" humahagulgol sya at di ko mapigilang maluha sa nakikita ko

"hindi ko alam, hindi ko Alam na sa paghangad ko ng magandang buhay sayo anak ko Ay kinukulong na pala kita, sorry sa pagkontrol ko sa buhay mo anak, I'm sorry for everything that I have done, I lost my child and it is all my fault, mahal na mahal kita anak, alam kong huli na dahil di mo na maririnig ito pero anak gusto kong sabihin na tinatanggap kita bilang anak ko at kung sino man ang gustuhin mo at mahalin mo"sambit nya at tumingin sa akin

Lumapit sya at niyakap ako

"I'm sorry for everything" paulit ulit na sinasambit ni tita

Nagkapatawaran kami ni tita sa harap ni ash, kung nasan kaman ngayon ash, wag ka ng mag alala sa amin magiging malakas ako para sayo

Since we were 18Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon