DERBİ | Abdülkadir Ömür

altı

# Çağan Şengül - Papatya

Yade haklı çıkmıştı.

Saat, neredeyse gece yarısını bulurken ben Abdülkadir ile mesajlaşıyordum. Oysa Yade'ye kendimden emin bir şekilde konuşmayacağım cevabını vereli sadece iki gün olmuştu.

İlk mesajı yine o atmış, sanki her gün birbirimize naber mesajı atıyormuşuz gibi halimi hatrımı sormuştu. Eh, ben de cevap vermeyecek kadar kaba biri değildim sonuçta.

@abdulkadiromur10: Nasılsınız?

@evrenbozması: iyiyim.

@abdulkadiromur10: Teşekkür ederim ben de iyiyim :)

Ben soğuk birisiydim, o ise inatçı.

@evrenbozması: senden bir mesaj beklemediğim için şoku atlatamadım. bu yüzden de halini hatrını sormadım. kusura bakma.

@abdulkadiromur10: Sorun yok, haklısınız.

@evrenbozması: bu resmiyet üniversitedeki akademisyenlerle konuşuyormuş gibi bir hissiyat veriyor.

@abdulkadiromur10: Tam olarak tanışmadığım birisine karşı saygımı korumak için sizli konuşmayı tercih ediyorum.

İlk mesajda hesap soran ben saygı konusunda ders almalıydım sanırım.

@evrenbozması: buna gerek yok.

@abdulkadiromur10: Pekala.

Yazdığına verecek bir cevabım olmadığı için konuşmadan çıktım. Konuşmak istediği belliydi ama sohbet açma konusunda pek iyi sayılmazdı.

Yine bir görüldü vakasından sonra beş dakika içinde mesaj atan o oldu.

@abdulkadiromur10: Neden durup dururken sana yazdığımı merak ediyorsundur.

Mesaja onaylama cevabı verecekken buna gerek kalmadan onun yazıyor olduğunu gördüm. Bölmek istemediğim için bir iki dakika sohbette bekledim.

@abdulkadiromur10: Bir kadın olarak takımına bağlı olman ve gelebilecek hakaretlere rağmen cesurca rakip takım oyuncusuna yazman ilgimi çekti.

Sence de biraz hızlı gitmiyor muyuz?

@abdulkadiromur10: İyi anlaşabileceğimizi düşündüm yani. Umarım yanlış anlamazsın.

@evrenbozması: peki ben rakip takımın oyuncusu ile iyi anlaşabilecek miyim? :)

@abdulkadiromur10: Öyle umuyorum...

@evrenbozması: deneyelim bakalım.

Hayatımda sadece Galatasaray'ı tutan arkadaşlarım yoktu. Tuttuğu takıma ya da sevdiği herhangi bir şeye göre insanları yargılayan biri değildim. Saygı olduğu sürece beni ilgilendirmeyen şeylere burnumu sokmayı sevmezdim.

@abdulkadiromur10: Seninle tanışmayı, sohbet etmeyi gerçekten çok istiyorum. Ama yarın erken saatte antrenmanım var. En kısa zamanda sana yazacağım. Sana uygun mu?

@evrenbozması: elbette. iyi geceler.

@abdulkadiromur10: İyi geceler.

Benim de konuşacak halim olduğu söylenemezdi. Birkaç saat öncesinde Ianis Hagi'yi karşılamıştık sonuçta ve bu karşılaşma pek sakin geçmemişti.

Aklımdan geçirdim. Antrenmanı olduğunu söylemese onun futbolcu olduğunu unutmuştum. O, ülke içinde tanınan birisi olduğunu gözüme sokmuyordu. Sanki senelerdir tanıdığım bir dostum gibiydi. Farklıydı. Ama bu farklılık çok güzeldi.

×××

Gelen bildirim sesiyle ağzımdaki lokmayı yuttum. Ardından masanın üzerindeki telefonumu elime alıp gelen bildirime baktım. Abdülkadirden gelmişti.

@abdulkadiromur10: Günaydın. Umarım günün güzel geçer.

@evrenbozması: Günaydın. Umarım ikimizin de günü güzel geçer.

Telefonu masaya bırakıp bir parça peyniri ağzıma attım.

"Saat sabah 10'u gösterirken sen telefonuna bakıp gülümsüyorsun."

Gülümsediğimin farkında değildim. Yade bunu söyleyince dudaklarımı düz bir çizgi haline getirdim.

Arkadaşım ona anlattıklarımı yüzüme vurmaktan asla vazgeçmiyordu.

Kahvaltıyı hazırlarken dün geceki kısa konuşmadan bahsetmiştim ve elbette ikimizin ilk ve tek destekçisi olan Yade bu duruma heyecanlı tepkiler verip beni deli etmek için gönderilmişti.

"Yade abartma." Söylediğime karşı elindeki çatalı bana savurdu.

"Evren insanlar sabah sabah önemsiz bir mesaj gelse gülümsemezler."

Hiçbir şey söylemeden başımı tabağıma eğdim. Haksız sayılmazdı.

Abdülkadir'i ilk defa göreli sadece birkaç gün olmuştu. Ama ben şimdi onunla arkadaş olmuştum. Her şey çok hızlı gelişiyordu. Ona mesaj atmam, onun benimle tanışmak istemesi ve arkadaş olmaya karar vermemiz... Buna alışık değildim.

Üstelik ondan gelen bildirimle gülümsemiştim. Tuhaftı, çok tuhaftı. Sadece iki kelimeyle beni değiştirmesi gerçekten tuhaftı.

"Bilmiyorum Yade." dedim kısa süreli sessizlikten sonra. "Aramızda bir şey olmasını istediğini biliyorum ama akışına bıraktım. Nasıl olması gerekiyorsa öyle olur."

"Kendini kısıtlıyorsun."

"Kısıtlamıyorum. Arkadaş olarak devam etmek, aramızda duygusal olarak bir şeylerin olması veyahut düşman olmamız...." Birkaç saniye durduktan sonra devam ettim. "Hiçbir şey için uğraşmıyorum. Öylesine yaşayacağım."

Yade beni başıyla onayladıktan sonra devam ettim. "Hem Abdülkadir'in aklında böyle şeyler yoktur belki ve biz boşuna bu konuşmayı yapıyoruzdur."

Cümlemi bitirir bitirmez telefonuma bir bildirim sesi geldi. Telefonumu elime alıp gelen bildirime baktığımda gördüğüm isim beni şaşırtmamıştı.

@abdulkadiromur10: Yağmuru sever misin?

@evrenbozması: bayılırım.

Neden böyle bir şey sormuştu ki? Soruma hemen cevap alabilmek için sohbette beklemeye başladım. İki dakika içerisinde bir video yollamıştı.

Kaşlarımı çatarak tek gösterimlik videoya tıkladım.

İlk gördüğüm şey Trabzon'un yağmurlu manzarası oldu. Video yüksek bir yerden çekilmişti ve bu yerin Akyazı olduğunu tahmin etmek zor değildi. Yaklaşık on saniye sonra video karadeniz manzarası ile sona ermişti.

İnsan Abdülkadir'i de görmek istiyor tabi.

İstanbulda hava güneşliydi ve pencereye çıkıp manzarayı çekmek bana epey zor gelmişti. Bu yüzden ben de arka kamerayı açarak yaklaşık beş saniyelik bir video çektim yani kahvaltı sofrasını. Yarısı yenmiş kahvaltı sofrasını.

@abdulkadiromur10: Afiyet olsun.

@abdulkadiromur10: Futbolcu olmanın en güzel yanı sabah erken kalkmak. Yani ben çoktan kahvaltımı yaptım. :)

@evrenbozması: en kötü yanı diyecektin herhalde... :)

Bu olayda bile birbirimizden farklı olduğumuzu göstermiştik. Genellikle arkadaşlarımı kendime yakın kişilerden seçerdim ama benim istisnam da Abdülkadir Ömür gibi duruyordu.

@abdulkadiromur10: Trabzon havasını alsan bir saniye bile kaybetmemek için erken kalkardın.

@evrenbozması: Uslu bir çocuk olursam o günleri görebilecek miyim?

@abdulkadiromur10: Yanımda olursan görebilirsin.

Bu ne demekti şimdi?