My Beautiful Karma✔(Zach James Lee)

Chapter 11. Talk

Chapter 11. Talk

Dahniea's Pov

"Alis na kami goodnight"

"Kita na lang ulit tayo bukas. Freetime ko eh"

"Me too"

"So pa'no ba 'yan Dahniea, una na kami" nakangiting paalam ni Sam sa'kin matapos namin silang ihatid dito sa labas ng gate ni Zach. Hindi ko nga rin alam kung bakit sunod siya ng sunod sa'kin. I rolled my eyes and nodded at them.

"Ingat sa pagmamaneho. See you tomorrow" huling paalam ko bago sila nagsisakayan sa kotse. Nakita ko pa ang pagtaas at pagbaba ng kilay ni Czarina sa'kin bago sumulyap sa katabi kong. I frowned.

Pinamimigay na ba nila ako? Akala ko ba magiging strikto sila sa'kin pagdating sa lalaki pero bakit ganito?!!

"Mga walanghiya talaga" bulong ko sa sarili. Humanda sila sa'kin bukas.

I let out a deep sigh and currently thinking what to do next because Zach is just behind me. Hawak-hawak niya si Acher na hanggang ngayon ay gising na gising parin. I closed my eyes emphatic. This is embarrassing. Really!!

Walang gana akong humarap sa kanya and there I met his dark eyes with no emotion as usual. Hindi ko alam kung ano bang iniisip niua dahil masyado siyang magaling magtago ng emosyon. I have never felt uneasy to someone not until he came. This feels so new. I don't even know what to do but to just stare on him. What a mysterious guy. A stranger to be exact.

I cleared my throat. "Akin na siya" saad ko at lumapit sa kanya para kunin si Acher pero umatras lang siya ng konti dahilan para matigil ako sa ginagawa. Napakunot ang noo ko at walang ganang tumingin ulit sa kanya. "Ikaw? Hindi ka ba uuwi sa inyo?" I asked even though I sense on him na mukhang wala siyang balak umuwi.

Kung gano'n, ano pa bang kailangan niya? Ayaw naman niyang magsalita at isa pa, sobrang nakakailang siyang kausap dahil panay ang titig niya. Siya 'yong tipo ng lalaking aakalain mong hindi gagawa ng maganda. Just his presence then you'll already feel how dangerous he is just like the first time I met him.

"Let's talk"

And finally, nagsalita na siya. Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong-hininga. Wala akong magagawa. Siguro naman pwede naming pag-usapan ang tungkol kay Acher. As long as I can still do anything, gagawin ko not for myself but for the family na gusto kong maranasan ni Acher habang lumalaki.

I forced a smiled at him before I nodded my head. Mataas ang pride ko at ayaw ko sa mga lalaki but look what I am doing right now, it feels like I am not the typical Dahniea that everyone knows. Nagbabago na ba ako o sadyang ayaw ko lang magkaroon ng broken family si Acher. Pwede bang both 'cause I can't really pick one, dahil habang ginagawa ko ang mga bagay na ito para sa anak ko, nagbabago na rin ako as well.

"He's too small" rinig kong saad niya habang nakatingin kay Acher. Gising parin siya. Tila gusto ring makinig sa usapan namin.

"He's not. You're just huge" I uttered and walk towards our main door. Malamig na sa labas at isa pa, baka magkasakit si Acher lalo na at hindi naman ito nakasuot ng makapal na saplot.

"Hmm? And you're small too"

"Because you're tall."

"Yeah. Really small"

Naiinis akong napatingin sa kanya. Hindi ko alam kung ano bang pinag-uusapan namin ngayon. He's bringing another topic so how can I tell him the thing that I wan't to asked him?