My Beautiful Karma✔(Zach James Lee)

Chapter 41. Dad

Chapter 41. Dad

Dahniea's Pov

I was having a several sigh when I saw from the big screen that they already arrived here at the mansion. Yes, Sabby and I are here also but we're staying at the secret underground room dahil hindi muna nila pwedeng malamang gising na ako at ligtas.

Ang tanging nakakaalam lang ng na narito kami ni Sabby na siyang nagpanggap na Lianah ay sina tito Ace, kuya Zander at kuya Ethan.  Hindi rin totoong tulog ako no'ng kasama ko pa si Sandra sa hospital.

I was just pretending because it was part of the plan after all and believe it or not, that was freaking hard dahil sobrang nangangalay na ako sa kakahiga ng matagal at hindi gumagalaw. I was also pretending that I'm breathing so slow. Tsk!! This plan is freaking tiring but I guess, it's for the better.

This is exactly Zach's plan A sabi sa'kin ni tito Ace pero ang pinagkaiba, hindi iyong inutusan ni Zach na babae ang kumuha sa'kin kundi si Sabby. They replaced her because tito Ace already know na babaliktad siya so in order to stick with Zach's plan A, pinalitan na lang nila ang kukuha sa'kin para masunod parin ang plano.

Hanggang ngayon ay hindi ko parin matansya kung gaano sila katalino para makuha ang pinaplano ng isa't isa. I swear, If I were them, I will celebrate for doing such great plan.

Napabuntong-hininga ako at inabangan na ilabas nila si Zach. I know that he's in critical condition on that night but I did not have the chance to scan his situation because I fainted. D*mn!! I'm freaking shaking because I know that he's still unconscious. I'm freaking worried for him so much that it almost break my heart when I finally saw him, lying down on the stretcher with no signs of being awake.

Sa hindi malamang dahilan, bigla na lang tumulo ang mga luha ko mula sa mga mata at kasabay no'n ang paghagulgol ko. Buong buhay ko, ngayon lang ako umiyak dahil sa nakitang sitwasyon ng taong minamahal ko. Ang daming nakakabit na aparato sa kanya at hindi ko man lang siya mahawakan ngayon dahil bawal.

I wan't to be with him until he woke up. Gusto kong ako ang mag-alaga sa kanya pero alam kong masisira ang plano kapag ginawa ko iyon. Sometimes, I need to be away from him in order to fix everything ng sa gano'n, sa pagdating ng panahon na maayos na ang lahat, pwede ko na siyang mahawakan ulit na walang inaalalang kapahamakan na mangyayari sa'min.

Ilang segundo ko pang pinanood silang ipasok siya sa loob ng mansion bago ko iniwas ang tingin sa malaking screen. Parang pinipiga ang puso ko at hindi na ako makahinga ng maayos. Ewan ko, pero nasasaktan ako sa nakikita. If only he can hear me, telling him to wake up, then I'm fine with being away from him as long I can see that he's safe pero sa tingin ko, hindi iyon mangyayari kahit kailan, but at least he can feel my pain.

"Hala ma'am, huwag po kayong umiyak ng ganyan" rinig kong saad ni Sabby na ngayon ay kakapasok lang ng kwartong kinalalagyan namin.

May hawak-hawak siyang mga damit dahil inutusan ko siyang kumuha no'n kasi gusto kong maligo. I shooked my head and just smiled at her, trying to hide the pain that I'm feeling right now, pero sino bang niloloko ko? Kahit saang anggulo ako tignan, malalaman na agad na umiiyak ako dahil sa mga nangyari. Being with them can be risky and freaking dangerous but it was amazing at the same time. Masaya silang kasama, nakakagaan ng loob lalo na kapag nandiyan na siya.

"I'm just worried about him" sambit ko bago pinunasan ang mga luha sa pisngi ko.

Nakita ko naman siyang nilagay sa isang malaking cabinet na narito ang mga damit na kinuha niya bago siya naglakad sa pwesto ko at naupo sa tabi ko.

"Kahit naman po sino ma'am ay tiyak na iiyak kapag may hindi magandang nangyari sa mga mahal natin sa buhay" saad niya at napasulyap ako sa kanya no'ng mahimigan ko ang pait sa boses niya.