My Beautiful Karma✔(Zach James Lee)

Chapter 26. Scientist

Chapter 26. Scientist

Dahniea's Pov

"How's the girls talk?" said the calm voice from my behind kaya naman agad akong napatingin dito only to find out that Zach is staring at me intently.

I gulped when I saw how he formed a half smile on his lips pero diba, bawal niya akong lapitan? I look at him with a hint of confusion in my eyes at sa tingin ko ay napansin niya iyon kaya agad siyang umiling.

"I can now touch you and in exchange, I'll train you but don't expect that I will let you get a mission for yourself only. It's very dangerous. Trust me," he uttered that made me shut my mouth pero ang saya at excitement na nadarama ko ngayon ay hindi ko na napigilan pa.

D*mn, I've been waiting for the right time to get his permission na kung pwede sana ay gusto kong mag-training dahil ayon sa napag-usapan namin nina ate Claudette kahapon, I need to learn basic arm to arm combat para narin maipag-tanggol ko ang sarili ko.

It's not that we're being stubborn but we only need to find the missing old book at sigurado akong konektado ang tunay na nag-imbento ng lava na iyon sa mga nangyaring gulo sa Gibbson clan. I guess, isa sa mga lolo ko mula sa Gibbson clan ang naka-imbento ng gamot na iyon pero ang tanong, bakit hindi niya ito natapos? Anong gulo ang nangyari noon?

All of those stuff keeps on playing in my mind. Bakit ngayon ko lang kasi ito naisip? Well, siguro masyado pa akong bata noon pero sana natanong ko man lang ang mga lolo ko tungkol sa bagay na iyon. Someone came back to get revenge pero bakit ngayon ko lang nalaman iyon? Hindi nila sinabi sa'kin na gano'n pala kalala ang nangyari noon. I know a lot but not in detailed. Siguro nga ito na ang tamang oras para tapusin ang lahat.

My family is in danger right now. Kaya nga ako nandito kina Zach dahil gusto akong maging safe ng parents ko pero paano naman sila. Kailangang may gawin ako. Hindi ako pwedeng tumunganga lang!! D*mn!! This freaking crap just gave me a headache!!

"You're spacing out"

Gulat akong napatingin sa taong nasa harap ko at bahagyang kumurap-kurap. I gulped when I saw that he lifted the side of his lips. Pakiramdam ko tuloy na namumula na ang pisngi ko dahil kanina pa pala ako nakatitig sa kanya pero ibang bagay ang nasa isip ko. D*mn!! That's freaking embarrassing!! Tsk.

I cleared my throat before I move my gaze away from him. Nakakailang talaga siya kung tumitig.

"A-Ano kasi, meron lang akong naisip p-pero hindi naman iyon masyadong importante" saad ko na lang upang pagtakpan ang ilang na nararamdaman pero mukhang hindi naman ito epektibo dahil tinaasan lang ako nito ng kilay.

I let out a deep sigh. He can calculate my moves, he knows whether I'm lying or not kaya sigurado akong duda siya sa sinabi ko but half of it is true, I freaking swear!! What's wrong with him?!! Tsk.

"Do I need to ask you what's wrong?" he suddenly uttered that made me shut my mouth for a while.

Kalaunan ay nagdesisyon akong sagutin siya. "Hindi. Hindi kailangan kasi wala namang nangyari" I said and smiled, trying to hide what I really felt right now.

May kung anong bagay sa'kin na pumipigil na sabihin sa kanya ang nalaman ko dahil gusto kong ako mismo ang mag-ayos ng lahat kahit alam kong delikado pero hindi ko sasabihin, hindi niya ako matutulungan. Ayoko din namang may isipin pa siyang ibang bagay bukod sa pag-iisip ng paraan kung paano hanapin ang kapatid niya.

First priority niya dapat iyon dahil kadugo niya while me on the other hand...is just the mother of his child. I guess, I don't have to be here. Nagkataon lang na may banta sa buhay ko kaya ako nandito at nagtatago but I admit it, he means a lot to me because after all, I already fall.