G: ''PROLOG''

345 46 327
                                    

Başlamadan önce,

Uyarı ve bilgilendirme bölümüne sonradan bu notu ekledim o yüzden burada tekrardan hatırlatıyorum:

Bu kitabın 18 yaş ve üzeri kategorisine girmesi cinsellikten dolayı değildir. Gerilim ve etkilenebilirlikten dolayıdır. Cinsellik yok denecek kadar azdır.

Bölüm içerisinde * (yıldız) işareti ile gördüğünüz her içeriğin dipnotu, o içeriğin bulunduğu satır arası yorumda belirtilmiştir. Bakmayı unutmayalım.

Tarih bırakabilirsiniz.

Güzel okumalar dilerim.

:)

__

''PROLOG''

İzmir / 2018, 25 Haziran'ı 26 Haziran'a bağlayan gece,

Arabasında çalan şarkıya eşlik ederken epey eğleniyordu. Dışarıdan bakıldığında komik görünüyordu. Bedeni şarkının ritmine göre hareket ederken kafası ise her yere uzanabilir vaziyetteydi.

Bilen kişi susan kişidir aforizmasını yıkıyordu bu gece.

Her ne kadar etrafa ışığını göstermeyi istemese de arabasının farları önünü, zifiri gecede aydınlatmak zorundaydı.

Bir elini direksiyondan kaldırıp aynasını düzeltti ve birileri tarafından takip edilip edilmediğini kontrol etti. Daha önce hissetmediği korkular saçlarına saklanmış, bu karanlıkta onu iyice tetikliyordu. Geceyle örtüşen siyah saçlarını avucuyla geriye attırdı ve sıkıntılı değil de tedirgin bir nefesi dudaklarının arasından bıraktı. Şarkı dinlemek onu sakinleştiriyordu.

Hızını biraz azaltarak karşıdan hiçbir yakasının gözükmediği İzmir denizine baktı. Garip olan şeyler hep beni bulur, söylenmesini şu an kendisi yaşıyordu. Bunun sancısıyla gaza basmak zor geliyordu ama pes etmeyecekti. Elle tutulur bir haber yakalamadan Ankara'ya dönmeyecekti.

Çünkü o bir gazeteciydi.

Tek kişi yaşadığı için aslında aldığı maaş kendine yetiyordu. Mesleği bölümünden geliyor olabilirdi, gerçekleri hatırlamak istemese de henüz bir muhabirdi.

Ama hırsı tüm mütevazılıkların önüne geçiyordu. Kariyerinin olma düşüncesi boynundaki damarı kabartıyor, ela rengi gözlerine bir parıltı getiriyordu. Yapacağının siyasi bir haber dışında bugünkü şartlara göre pek de bir önemi yoktu. Zaten meclise her toplandığında gidiyordu. Kavgalardan da basın mensupları olarak yeterince nasibini arkadaşlarıyla birlikte alıyordu. Belki de hırsı; içinde şahi toplarıyla* savaştığı, yine kendi kötü düşüncelerinin kışkırtmasınaydı.

''İnanıyorum.'' diye sesli düşündü. İnançları her zaman ağır basıyordu.

Düşüncelerinden dolayı önemsemediği şarkının kendini yenilediğini fark etti. Stresten dolayı kurumuş dudaklarını yalayıp herhangi birinin olma fikrine dair arabayı ulaştığı yerin biraz uzağında durdurdu ve farları söndürdü.

Yolcu koltuğunda bulunan bir litrelik su şişesinin kapağını açtı, uzun yudumları boğazından aşağı indirdi. Fotoğraf makinesini boynuna astı. Bu karanlıkta fotoğraf nasıl çekecekti, bilmiyordu.

GREJUVA (Beklemede)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin