Tüm hırslarım bir yana, onun maruz bırakıldığı kötülüklere başını dik tutuşunda kendimi gördüm.
Yabaniliğinde, katledilişimizi gördüm.
Suskunluğunda, acılarımızı gördüm.
Ama en kötüsü güvensiz bakışlarında ela gözlerimi gördüm.
O yorgun günün akşamı...
Oy, yorum ve yapıcı eleştiri olarak yeni kişiler göremedikçe bölüm güncellemelerinin ona göre geleceğini tekrardan belirtmek istiyorum ilk önce.
Bu bölüm benim için, Eslem'i yazarken onunla hissettiklerim için çok korkutucuydu. Siz neler hissedeceksiniz bakalım?
Alttaki şaheser için Nur Hanım'a teşekkür edelim. Merak eden olursa görseldeki hanımefendinin Eslem ile ilgisi pek yok. Nur Hanım çok ilerlemediği için hikayede pek bilmiyor ve onun güzel kadın sevdası ortaya böyle güzel bir şey çıkarmış. :D
Bölüm içerisinde * (yıldız) işareti ile gördüğünüz her içeriğin dipnotu, o içeriğin bulunduğu satır arası yorumda belirtilmiştir. Bakmayı unutmayalım.
Bu arada bu bölüm 8 bin kelime civarında...
Güzel okumalar dilerim.
__
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10.''ÜLTİMATOM''
Tam on ikiden vurulmuş bir dart tahtasının hedefindeyken, oklardan kaçmanın bir yerden sonra yorucu olduğunu inkar etmiyordum.
Yanlış hisler dürtüsü, insanlarda işte tam bu noktada baş gösteriyordu. Aslında herkesin kendi sebepleri vardı. Bu sebeplerin içimde, boş seslerin tekelindeki güruha ait olduğunun farkındaydım ve bana bunu bu kadar cazip kılması, yolunda ilerlemeyen düzende doğru gelmiyordu.
O ara sokaktan evime gitmek için nerede olduğunu bildiğim ama korkudan bulamadığım çıkış caddesine geldiğim zaman, arkamı dönüp bakmıştım. Birbirinin karşısına dikilmiş iki kuru duvar yaşlanmıştı ve ölü beden hala orada duruyordu.
Ben bütün bunları kaldıramıyordum. En çokta, tam bu noktada kendi ayağımı kendim kaydırıyordum.
Ben Eslem Andaç kendi hayat hikâyemde karşılaştığım zorlukları aşmayı seviyordum. Ben Eslem Andaç ailemi, arkadaşlarımı, komşularımı seviyordum. Her şeye rağmen yaşıyordum ve bir anlık gafletle canıma kıymak istemeyecek kadar kendimi de hayatta olmayı da çok seviyordum.
Gitgeller yaşatılarak dönüştürülmeye çalışıldığım avareyi asla kabul etmeyecektim ama baştan aşağıya yanlış olan dürtüler neden kendime en çok sarılmak istediğim vakit su yüzüne çıkıyordu?
Bunu engelleyemiyordum.
Ben, kendime sahip çıkamıyordum.
Ölmek istemiyordum fakat birilerinin ölümüne de sebep olmak istemiyordum. Bu durumda ise bana kısa devre yaptıran kişi amacına ulaşmaya başlıyordu.
