အချစ်ပြိုင်ဘက်နှင့်အချစ်အိမ်လေးတည်ဆောက်ခြင်း [ဘာသာပြန်]

CHAPTER 19 - Don't tempt me

Unicode

စုန့်ရီကပြုံးလိုက်ကာ ကုရှင်ချွမ်းရဲ့​လက်ကောက်ဝတ်ကိုညင်ညင်သာသာလေးကိုင်လိုက်ပီး ဖြည်းဖြည်းလေးပွတ်သပ်လိုက်တယ် "ကုရှင်ချွမ်း..."

သူဖြည်းဖြည်းလေးခေါ်လိုက်တာက အဲ့ဒီနာမည်ကသူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့သွားတွေကြားမှာလှည့်လည်သွားနေသလိုပဲ မခွဲနိုင်မခွာရက်ဖြစ်နေသလိုအဓိပ္ပါယ်တွေပါရှိနေတယ်။

နှစ်ယောက်သားရဲ့အသက်ရှူငွေ့တွေက တစ်ခုနဲ့တစ်ခုရစ်သွယ်နေပီး လေထုကဟိုလိုလိုဒီလိုလိုကြီးဖြစ်နေတယ်။

ကုရှင်ချွမ်းမျက်လုံးတွေ​ကိုမှေးကျဥ်းလိုက်ပီး မနေ့ကပုံရိပ်တွေးကိုပြန်တွေးမိတယ်။ စုန့်ရီကသူ့အောက်မှာလဲလျောင်းရင်း နှုန်ခမ်းရဲရဲလေးတွေကအနည်းငယ်ပွင့်ဟနေတယ်။ သူကစုန့်ရီရဲ့ သွယ်လျပေါ့ပြောင်းတဲ့ ခြေသလုံးလေးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကိုင်ပီး သူ့ထဲကိုကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခဲ့တယ်။ စုန့်ရီရဲ့ခါးသိမ်သိမ်လေးရဲ့နူးညံ့နေပီး သူ့နှလုံးခုန်နှုန်းကအရမ်းမြန်​နေကာ တစ်ကိုယ်လုံးကလဲအဖျားတက်နေတဲ့အတိုင်းပဲ။

စုန့်ရီကသူ့လက်ကိုဖြုတ်ချလိုက်ပီး တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြုံးလိုက်တယ် "ငါအခုအဆင်ပြေသွားပီမို့ ငါ့ကိုမင်းသဘောအတိုင်းလာမဆက်ဆံနဲ့"

ကုရှင်ချွမ်းကသူလှည့်စားခံလိုက်ရတယ်ဆိုတာကိုသိသွားတယ်။ သူကလက်ကိုဆန့်လိုက်ကာ စုန့်ရီကိုအိပ်ယာပေါ်သို့ပခုံးကနေဖိချလိုက်ပီး ​လှောင်ရယ်လိုက်တယ် "မင်းမနေ့ကငါ့ကိုတောင်းဆိုခဲ့တာကိုမမေ့နဲ့"

ကုရှင်ချွမ်းကထိုကိစ္စကိုပြန်အစဖော်နေတာမို့ စုန့်ရီဒေါသထွက်သွားတယ် "မနေ့တုန်းကဘယ်သူမှန်းတောင်ငါမသိတဲ့ဟာကို ငါကထည့်တွက်ရမှာလား?"

ကုရှင်ချွမ်းမျက်လုံးထဲမှာ ​ဒေါသမီးတွေတောက်လောင်လာပီး စုန့်ရီနားထပ်ကပ်လာကာ သူ့ကိုစူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်လာတယ် "မင်းကအရမ်းရက်ရောတာပဲ"

စုန့်ရီကသူ့ကိုတတ်နိုင်သလောက်ခပ်မာမာစိုက်ကြည့်နေပေမဲ့ ကုရှင်ချွမ်းအောက်မှာခေါင်းတောင်မထောင်နိုင်ဘူး။ သူကသရော်လိုက်တယ် "မင်းရဲ့ချီးကျူးမှုအတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"