အချစ်ပြိုင်ဘက်နှင့်အချစ်အိမ်လေးတည်ဆောက်ခြင်း [ဘာသာပြန်]

CHAPTER 44 - Torn Up

Unicode

ကုရှင်ချွမ်းကရှန်းလီနဲ့ကျိုးမော့ချွင်ကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ မရင်းနှီးတဲ့လူတွေကိုနှုတ်ဆက်စကားပြောနေစရာမလိုဘူး။ ကုရှင်ချွမ်းကစုန့်ရီဆီကိုတစ်လှမ်းချင်းစီလျှောက်လာပီး ယုန်ကိုနားရွက်ကနေဆွဲကာ လက်လှမ်းပေးတယ် "ဒါကနောက်ဆုံးတစ်ခုပဲ"

စုန့်ရီအကြိမ်အနည်းငယ်လောက်မျက်တောင်ခတ်လိုက်တယ်။ သူ့လက်ထဲမှာအမွေးအိအိလေးတွေကိုခံစားနေရပီး နှလုံးသားကကျဥ်ခနဲဖစ်သွားတယ်။ သူကနူးနူးညံ့ညံ့ပြောလိုက်တယ် "ကျေးဇူးပါ"

"ကားထဲဝင်တော့လေ ညစာသွားစားကြမယ်"

ကုရှင်ချွမ်းရဲ့ကျစ်လျစ်တဲ့လက်မောင်းတွေက စုန့်ရီရဲ့ခါးမှာရစ်သွယ်လာတော့ စုန့်ရီကသတိလက်လွတ်နောက်ကိုတစ်လှမ်းဆုတ်မိသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ကုရှင်ချွမ်းကသူ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုအားသုံးပီး ဆွဲယူလိုက်တော့ လူကကုရှင်ချွမ်းရဲ့လက်မောင်းကြားထဲပိုလို့ဝင်သွားတယ်။

စုန့်ရီကရှက်သွားပီး တိုးတိုးလေးမေးလိုက်တယ် "ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ?"

"အတင်းမလုပ်ချင်ဘူး" ကုရှင်ချွမ်းကသူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖွင့်ပေးတယ်။

စုန့်ရီလဲလက်မခံစရာတာမို့ ဘာမှစောဒကမတတ်ဘဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ရှန်းလီကဖျော့တော့တဲ့မျက်နှာထားနဲ့ ကားမှန်ကိုဖြတ်ပီး သူ့ကိုတည့်တည့်စိုက်ကြည့်နေတယ်။

ကျိုးမော့ချွင်ကရှန်းလီရဲ့ပခုံးကိုဖက်ပီး တစ်ခုခုပြောဖို့ခေါင်းငုံ့လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ရှေ့ဆံပင်ရှည်ရှည်ကမျက်နှာကိုကွယ်သွားပီး ​အနည်းငယ်အေးစက်နေဟန်ပေါက်တယ်။

စုန့်ရီကရှန်းလီအတွက်တောင်းပန်စရာကိစ္စလို့တော့မထင်ဘူး။ ဘာလို့ဆို ရှန်းလီကသူနဲ့ကုရှင်ချွမ်းနှစ်ယောက်လုံးလိုက်တာကိုလက်ခံခဲ့တာမှမဟုတ်တာ။ သူ့နဲ့ရှန်းလီမှာပတ်သက်မှုမရှိပေမဲ့ ရှန်းလီကသူတစ်ခါကကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့လူဖြစ်တယ်။ သူ့ရဲ့ဒီလိုဝမ်းနည်းနေတဲ့ပုံစံကိုမြင်ရတာ နည်းနည်းတော့စိတ်မချမ်းမြေ့လှဘူး။