Elif çığlık attığı için onun ne tarafa gittiğini anlayabilmiştik. Düldül buranın en iyi attıydı.Çok hızlı koşuyordu. Ona yetişemiyorduk. Elif atın üstünden düşecek gibiydi. Yalpanıp dururken arkadan Oğuzhan bey bağırmaya başlamıştı. Ona talimatlar vermeye çalışıyordu. Düldül üstünde kimseyi durdurmazdı. Ya Elif o attan düşüp bir yerine zarar verecekti ya da Düldül'ü kontrol edip iyi anlaşmak zorundaydı.
" Yasin kızın adı neydi!" Oğuzhan bey bana yandan bağırırken " Elif!" diye bağırmıştım.
" Elif atı döndürmen gerekiyor! O taraf uçurum! " Oğuzhan bey talimat verirken Elif başını zorla kaldırmaya çalışıyordu. Ama çok kolay olmayacak gibi görünüyordu. Önce korkusunu yenmesi gerekiyordu.
" Dizginleri tut ve yön vermeye çalış ! Atı sen yönetmeye çalış! Ona yön verirsen ne yaptığını anlayacaktır !" Oğuzhan bey son ses bağırıyordu. Düldül akıllı bir attı. Onu Oğuzhan bey yetiştirmişti.
" Başını kalçanı omzunu hepsini bir hizaya al öyle yatma ! Ayaktaymışın gibi dur! Beni dinle başka bir şeye odaklanma!" Oğuzhan bey daha çok yakınlaşmıştı. Elif Oğuzhan beyin dediklerini yapmaya çalışıyordu sanki. Onu duymuştu. Alnımdan terler akmaya başlamıştı. Düldül akıllı bir hayvadı. Uçurumu fark edip o tarafa gitmezdi. O Oğuzhan beyin atıydı. Buna inanmak istiyordum. Yoksa bu olayın sonu felaketle sonuçlanacaktı. Bizim atlar ona yetişemiyordu.
Düldül yavaşça yönünü değiştirirken Elif bir anda savrulmuştu düşecek sanmıştım ama kendini iyi toparlamıştı. Kalbim korkuyla çarpıyordu.Dizginleri eline almış gözlerini sımsıkı kapatmış pozisyonunu düzeltmeye çalışıyordu. Onun gerçekten kendini düzeltmek için çaba harcadığını görebiliyordum. Aslında hızlı öğreniyor sayılırdı. Düldül hız kesmemişti. Bugün keyfi yerinde gibiydi. Ama Oğuzhan beyin hiç keyfi yerinde değildi. Bu olaydan sonra bu kızı kesinlikle sepetleyecekti. Tabi kız sağ sağlim kurtulursa.
" Biraz daha vücudunu sağa doğru kaydır! " Elif çığlık atmayı kesmişti. Sadece talimatlara uyuyordu. Beni şaşırtıyordu. Daha önce ata binmiş miydi bu kız? Kendini toparlamıştı. Ve garip bir şekilde hareketleri değişmişti. Eğitimsiz biri bunu yapamazdı. Oğuzhan beyle birbirimize bakışmıştık. Onun yüzündeki şaşkınlığı görmüştüm. İkimizde atlarımızı yavaşlatırken Elif'i izlemeye başlamıştık.
Saçları atın üzerinde dalgalanıyordu. Kontrolü ele almış bir profesyonel gibi sürüyordu. Atımı Oğuzhan beyin yanına getirdiğimde " İyi sürüyor." diye mırıldanmıştı.
" Düldül ona izin veriyor gibi? " bugün ağzımı açmayacaktım ama açmıştım artık. Düldül daha hızlı koşuyordu. Elif hafif olmalıydı. Bu hoşuna gitmiş olmalıydı. Elif bir eliyle onun tüylerini okşamaya çalışıyordu. Düldül daha sakin koşuyordu şimdi.
" Ata binmeyi bilmediğini söylemiştin? " Oğuzhan bey dikkatli bir şekilde Elif'i ve atını izliyordu.
" Öyle görünüyordu. Küçüklüğünden beri atlara hayran bir kızmış. Biraz sizin atlarınızdan hırçın diye korkuyor. Hem narin bir kız hem cesur gibi. Belki küçükken kursa falan gitmiştir. Belki de hızlı öğreniyordur." ben açıklama yaparken Düldül'ün bu sefer bize doğru geldiğini gördüm. Yavaşlamıştı. Yanımıza yaklaştığında gözlerim Elif'in ellerine kaymıştı.Dizginleri çok sıkı tutmaktan elerinde kanlar görmüştüm. Düldül Oğuzhan beyin atının yanına gelip onunla oynaşırken Elif " Delikanlı beni indirir misin? Oğuzhan bey beni böyle görürse beni kesin kovar. Atına az kalsın zarar verecektim. " Elif'in sesi titriyordu.Hala kovulmayı düşünüyordu. Şu an onun canı daha önemliydi. Başına bir şey gelebilirdi. Vücudu titriyordu. Güçlü durmaya çalıştığını o zaman anlamıştım. Alnından terler akıyordu. O gerçekten atı bir şekilde kontrol etmeyi başarmıştı ama bilinçli olduğunu düşünmüyordum. Çok iyi bir mücadele vermişti. Zor durumda nasıl kendini idare edeceğini biliyordu.
