Tarumar olmuş hayat! Peşine taktığı masum bir genç kızın kâbusu olmaya yeminliydi!
Öfke genç ağanın etrafını sarmış onu kurbanı yapıyordu.
Tehlikeli gözleri avını dikkatle süzen bir aslan misali kesinkindi. Davudi sesi gümbür gümbür konağı inletiyordu.
"Ben kaçan hiç kimse için hayatımı mahvetmem berdeli kabul etmiyorum kawa ağa!"
Karşısında ki yaşlı adam babasıydı. Sözlerinin hitabı olan adamdı. Verilen hükmü kabul ederek hayatını kâbusa çevirmeye hiç niyeti yoktu.
Kawa Seyhanlı gece mavisi gözlerinin boğucu bakışları ile oğluna bakıyordu. Onun verdiği hükümü kabul etmeyen hiç bir baba yiğit olmamıştı bu güne kadar. Bu günden sonra da olmayacaktı. Buna oğlu da dahildi.
''Sen benim verdiğim hükmü sorgulama lüksüne sahip değilsin Yezdan! Anca mahkum olma lüksüne sahipsin!''
Yılların yorgunluğu yaşlı adamın sesine işlemiş, bariton bir şekilde Seyhanlı konağını inletmişti.
Yezdan Seyhanlı ihtiyari bir şekilde sırıttı,bu genç adamın yüzünde korkunç bir şekil almıştı.
Etrafta olanlar nefeslerini tutmuştu. İki seyhanlıyı karşı karşıya getiren olayın sonunu deli gibi merak ediyorlardı. Kimsenin cesareti baba oğlun arasında ki savaşa ateş kesi durdurmaya yetmezdi.
''Kuran hakkı için o Berdel kabul edilirse taş üzerine taş bırakmam! Bu konağı da bu şehride yakarım!''
Bu sözlerinin boşa edilmediğini herkes biliyordu. Yezdan Seyhanlı bu güne kadar ağzından çıkan her sözün arkasında durmuştu. Bunun da arkasında duracağına kimsenin en ufak şüphesi yoktu.
Kawa Seyhanlı ciddi bir tavırla yanıtladı oğlunu.
"Hiçbir şey yapamazsın Yezdan kardeşin için mecbursun evlenmeye eğer sen Azeyle evlenmezsen bacın Hivda ölecek."
Yezdan damarlarında gezen kanın volkan olduğuna yemin edebilirdi o an için. Çünkü genç adam her zerresi ile kavruluyordu. Delici bakışlarını babasının az ilerisinde bulunan onları Korkuyla İzleyen kardeşine odaklandı.
"Sen kaçarken hem başımızı eğdin hemde beni mahvettin Hivda nasıl böyle bir aptallık yaparsın Nasıl kaçarsın?" Derken kulaklarına ilişen sesle durdu adam...
"Baabaa."
Yüksek çıkan sesi gecenin karanlığına karalık katarken kızının sesiyle gözleri dehşetle açıldı adamın..
Yezdan Seyhanlı'nın etrafını saran öfke yerini çaresizliğe bıraktı. Az önce babasına meydan okuyan adamın eli kolu bağlandı. Omuzları düştü. Dik duran başı ağır ağır önüne düştü.
Herkes pür dikkat koca çınarın yıkılışını izliyordu. Yürekler sarsıldı. Gözler kör olmak istedi. Koca Seyhanlı bir sözle yerle bir olmuştu.
Mardini kavuracak, Seyhanlı konağını sarsacak, Hivda'yı öldürecek, Kawa ağayı tarumar edecek, bu sahneye şahit olan herkesi dağlayacak sözleri haykırdı genç adam.
"Dilerim bana mahkum olmazsın Mardin! Çünkü sen beni yakarken ben kızıma mahkûm oldum!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AZE/ BERDEL
General Fiction"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? ...
