"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine.
Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki?
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aze kocasının sözleriyle dudaklarını birbirine sıkıca bastırmıştı. Kalbi göğüs kafesini zorlarken bedeni ani bir titreme geçirmeye hazırdı.
Gözlerini hızla kocasının gözlerinden ayırıp kendini geri çekti.
"Kusura bakma ağam taşı görmedim." Diyerek arabanın kapısını açıp bindiğinde Yezdan başını sallayarak direksiyonun başına geçmişti..
Araba hareket ettiğinde Aze başını cama yaslamış dışarı izlerken Yezdan da sessizce arabayı sürüyor dikkatle yola bakıyordu..
İkiside ne konuşacağını bilmiyordu Aze hissettiklerini atlandırmaya çalışırken Yezdan da karmaşık olan düşüncelerini sorguluyordu..
Belkide bu Sefer kader ondan yana olacaktı bu seferde kendisi mutlu olacaktı aslında her şeyi bıraksa bir kerede kendisini düşünse bir şeyler yoluna girerdi..
Elini anlına koyup hafif ovduktan sonra arabayı konağın önünde durdurdu. Başını hafif karısına çevirdiğine dalmış olan kadını görünce sesini hafif yüksek çıkarmıştı.
"Aze geldik."
Yerinden irkilen genç kadın baş parmağıyla üst damağını baskı uygulamıştı. O kadar ki dalıp gitmişti kendisine seslenen adamı bile duymamıştı.
"Geldik mi ben şey." gözlerini kendisine dik dik bakan adamdan kaçırarak arabanın kapısını hızlı açıp inmişti.
Yezdanda aynı hızla arabadan indikten sonra karısının hemen yanında durdu meraklı bakışlarını üzerine dikti Aze farklı davranıyordu.
"Çok dalgınsın!"
Aze önüne bakıp yürürken elinde tuttuğu çantayı parmakları arasında sıkmış başını sağa sola hayır dercesine sallamıştı.
"Hayır ne münasebet dalgın falan değilim sana öyle gelmiş ağam."
sesindeki gariplik Yezdan tarafından fark edilmiş lakin belli etmemişti karşı tarafa. İkisi yan yana yürüyerek konağa girdiğinde aralarındaki konuşma hala devam ediyordu.
"Hadi ya öyle mi?" göz ucuyla karısına bakan genç adam merdivenlere yöneldiğinde tekrar konuşmaya devam etti.
"Sen utanıyor musun yoksa sabah ki olay yüzünden?" Bu seçenekten başka aklına bir şey gelmiyordu.
Merakla sorduğu soruyu Aze cevapsız bırakmış adımlarını hızlandırarak kocasının gerisinde bırakmıştı. Zaten utanıyordu birde sabah ki olanı hatırlatması da hiç iyi olmamıştı.
"hayır neden utanıyor ki? Bir şey de demedim bu kadınları anlamak zor cidden." Kendi kendine söylenerek çardağa ailesinin yanına geçti.
Dila kendisine gülümseyen babasının kucağına oturmuş Yezdan kızıyla oynaya başlamıştı yemek hazır olana kadar..
