"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine.
Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki?
...
Benim bir kaç gün bir kaç hafta oldu😂 bir de şu gün gelecek demeyeceğim sonra yalancı çıkıyorum neysem.
Düzenleme yapmadım yanlış varsa affedin🩵
Yezdan&Dila&Aze
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatın en çıkmaz olduğu dakikaları yaşıyordu Yezdan Seyhanlı bir tarafta hemşirenin söyledikleri diğer taraftan ise polislerin hasteneye kadar gelmesi.. Birden duraksadı adam kendine gelmeye çalıştı lanet bir duygu karmaşası içindeydi. Duyduklarını ve gördüklerini algılamaya çalıştı. Birden hepsi üst üste gelince şoka girmişti sanki.
Nasıl bir tepki vereceğini bile bilememişti koca adam. Sanki beyni de kalbi de durmuştu cehennem gibi bir gündü adeta..
"Yezdan bey." Dedi polis memuru tekrar. Yezdan düz olan kaşlarını çatarken yüzü ifadesizdi.
Kawa ağa olacakları biliyormuş gibi anında küçük oğluna gerekeni yapması için başıyla talimatını verdi.
Merdan başını yavaşça hareket ederek polislerin karşısına dikildi. "Ben size yardımcı olayım memur bey bende oradaydım." Eliyle yolu gösterdiğinde Umut ve diğer iki polis memuru bakışlarını genç adamın üzerinde gezdirdi.
Buraya Yezdan için gelmişlerdi. Sessizce Merdanı takip ettiklerinde Yezdan sakıntılı bir nefes vererek kapıya bir adım daha yaklaştı.
Umut gitmeden önce dostuna yaklaştı. "Sen mi yaptın?" Yezdan tanıdık olan ses döndü ifadesi değişiyor gözleri bomboş bakıyordu ruhsuz gibi başını aşağı yukarı salladı.
"Evet." Dedi kendisinin bile zor duyacağı sesiyle. "Evet ben yaptım." Sesi kısık ama fazlasıyla güçlü çıkmıştı. Yaptığını inkar edecek değildi zaten ilk ateş eden karşı taraftı.
Yezdan karısını korumaya çalışmıştı ama geç kalmış şimdi ise karısı içerdeydi ve adam ne halde olduğunu bilmiyordu.
Durup beklemekte iğrenç bir şeydi. Elin kolun bağlı şekilde bekliyorsun saatlerce kimse tek kelime etmiyor.
Umut dostunun iyi olmadığını anladığında üzerine gitmedi kendini geri çekti. "Sonra konuşacağız Yezdan." Diyerek herkese geçmiş olsun dileklerini iletip ordan uzaklaştı..
Yezdan ellerini duvara yaslayarak güç bulmaya çalıştı. Eğer Aze hamile ise bebeğe bir şey olmuş mudur korkusu sardı adamın dört bir tarafını..
İçine çöken umutsuzluk korku ve çaresizlik başka bir boyuttu. Yüzünü buruşturan genç adam eliyle sıkışan göğüs kafesini okşadı.
"Ben hastanelerden nefret ederim." Diye mırıldandı. Gülşen öldüğünden beridir hastanelere adım atmamıştı.
Bugün karısını kolları arasında kanlar içinde taşımıştı hastanenin içine kadar. Dizleri titreyen adamın solukları kesilir gibi oldu. Sanki bir el boğazına yapmışmış sıkıyor nefes almasına engel oluyordu.
